Door de winst op GDC, is Sleeuwijk verzekerd van nog een seizoen in de derde klasse. Een prestatie waar ze bij de club, ondanks de degradatie van afgelopen jaar, toch best tevreden mee kunnen zijn. Tenminste, als het aan verdediger Ruben Siland ligt. “Gezien alle blessures, doe je het dan gewoon goed.”
Want heel gelukkig, waren ze bij de derdeklasser op dat vlak niet. “Andor van Andel brak zijn pols, Pieter-Joost van der Plas scheurde zijn kruisband, we raakten onze aanvoerder (Dylan van der Pluijm) kwijt en ook Toine van der Pijl heeft het hele seizoen niet kunnen spelen. Dan wordt het heel taai en pittig.” Ook Siland (29) zelf, bleef niet gevrijwaard van pech. “Ik heb de eerste seizoenshelft door een scheurtje in de pees van mijn knieholte ook maar weinig kunnen spelen.” Sowieso, verdienen zijn knieën wat extra aandacht, legt hij uit. “Omdat ik vrij lang ben, moeten mijn knieën veel kracht en klappen opvangen. Daardoor is er een groot deel van mijn kraakbeen weggesleten.” En dus ondergaat de inwoner van Werkendam, of Sleeuwijk-West zoals hij het zelf noemt, al vijf of zes jaar lang de nodige injecties. “Om een laagje tussen mijn gewrichten te creëren, zodat er geen verdere schade ontstaat.” Maar voorlopig, gaat dat goed. “Na mijn jaarlijkse APK, gaat het wel weer!”
Unieke combinatie
Toch blijft dat een uitdaging. Mede door zijn werk in de plaatselijke politiek. “Dat is vaak op dinsdag- en woensdagavond, waardoor twee keer trainen lastig is dit seizoen. Soms probeer ik het nog te combineren, door mijn voetbalspullen mee te nemen, maar de keren dat het lukt, is op één hand te tellen.” En dat ga je fysiek merken, vertelt Siland. “Als je dat structureel doet, ga je op zaterdag compenseren en heb je een paar dagen nodig om te herstellen. Dat is natuurlijk niet ideaal.” Toch geniet de werknemer van Damen Shipyards, van zijn werk buiten het voetbalveld. “Ik werd eigenlijk getriggerd door Philip den Haan, een oud-trainer van ons. Die was fractievoorzitter en zei: je bent altijd goed gebekt en durft je mening te geven, zie je het zitten om jouw generatie te vertegenwoordigen?” En zo geschiedde. “In 2021 ben ik begonnen als burgerraadslid, het jaar daarna werd ik verkozen tot raadslid.” Een unieke combinatie, zo beseft ook Siland. “Met mijn leeftijd heb ik toch meer contact met jongeren én ik vind het heel leuk om te doen.” Al blijft voetballen, natuurlijk het leukste wat er is. Zelfs al de resultaten, zoals dit seizoen, een klein beetje tegenvallen. “Als je degradeert, wil je het jaar daarop eigenlijk meteen weer terug promoveren of in ieder geval bij de top zitten. We mikten in ieder geval op een plek bij de eerste zes.” Een negende plaats, voelt dan ook misschien wat teleurstellend. “Maar aan de andere kant, met zoveel blessures en een gemiddelde leeftijd van net boven de twintig, hebben we het gewoon goed gedaan.” Helemaal nu handhaving binnen is. “Het is vaak lastig om tegen ervaren ploegen te spelen. Die slimmigheidjes, of een wedstrijd in het slot gooien, missen we soms nog wel eens. Al maken we wel stappen!” En die zijn nodig ook, vindt Siland. “Om een stabiele topper te worden in de derde klasse, hebben we denk ik nog wel twee jaar nodig.”
Mopperen
Als iemand het kan weten, is het de boomlange verdediger wel. “Op een uitstapje naar GJS na, heb ik alle jeugdteams bij Sleeuwijk doorlopen.” Met een debuut in 2013, tot gevolg. “Daarna heb ik nog bij Wilhelmina’26 gevoetbald en vier jaar geleden kwam ik weer terug.” En niet voor niks. “Het is gewoon dat dorpse. Je voelt je zo welkom in de kantine, iedereen komt een praatje maken en alles is goed op orde. Het is echt een voetbalclub, zoals je een voetbalclub zou omschrijven.” Inclusief kritische supporters, lacht Siland. “De ‘oudere’ mannen lopen graag een beetje te mopperen, dat hoort erbij.” Gelukkig kan de centrale verdediger daar zelf, met al zijn ervaring, prima mee omgaan. “Ik ben rustig aan de bal, dat is mijn grootste kwaliteit. Ik word niet zo heel snel zenuwachtig. En daarnaast, kan ik vrij aardig koppen. Daarom vinden we het vaak niet zo heel erg, als een tegenstander de lange bal gaat spelen.” In combinatie met zijn coaching en leiderschap, eigenschappen waar ze in Sleeuwijk nog lang van hopen te kunnen genieten. “Zolang het te doen is, is het de bedoeling dat ik lekker door blijf gaan. Maar het gebeurt steeds vaker dat ik op zondagochtend wakker word en voel dat het een grotere aanslag op mijn lichaam begint te worden.” Toch gaat Siland zeker nog een jaar door. “Het is ook meer dan voetbal, met allemaal jongens uit het dorp. En vooral de kleedkamer, blijft nog altijd zó leuk.” Mocht hij ooit wél besluiten om te stoppen, zijn ze nog niet van hem af. “De betrokkenheid en binding met de club, voel ik enorm. Dus het is leuk om iets terug te kunnen doen. Eerst als jeugdtrainer en wie weet daarna ooit als trainer!”
Klik op Sleeuwijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Sleeuwijk voor meer informatie over de club.