Na jarenlang een vaste waarde te zijn geweest op het middenveld van VV Noordwijk, staat Sander Bosma op het punt om afscheid te nemen van het eerste elftal. De 33-jarige Noordwijker is nuchter over zijn keuze: “Ik ben er 99 procent uit. Er moet iets heel geks gebeuren wil ik volgend seizoen nog op het veld staan.”
Bosma is zo’n speler die al jaren het hart vormt van het elftal, zonder veel bombarie. Geen grote woorden, geen dramatische afscheidsronde – gewoon een relaxte gozer die het spelletje altijd met plezier speelde, maar ook weet wanneer het moment daar is om te stoppen. “Ik ga het missen, absoluut,” zegt hij. “Maar het is ook een keer goed geweest. En als ik stop, dan is het ook definitief. Ik ga niet over een paar maanden roepen: ‘Ik ga toch maar weer meedoen’.”
Fit en fanatiek – maar de keuze is gemaakt
Wat opvalt aan Bosma’s afscheid, is dat het niet voortkomt uit fysieke klachten. Integendeel: hij is nog altijd fit en speelt alles. “Ik heb geen blessures, ik speel nog elke wedstrijd. Maar veel jongens waar ik al jaren mee speel, stoppen er ook mee. Dat speelt mee. Je wil ook niet de laatste zijn die overblijft in het veld.”
Met het vertrek van Bosma verliest VV Noordwijk niet alleen een ervaren middenvelder, maar ook een stukje clubcultuur. De geboren en getogen Noordwijker maakte op zijn 18e zijn debuut in het eerste elftal. “Ik ben een jaartje weggeweest, heb bij SJC gespeeld, maar ben toch weer teruggekeerd. Noordwijk is mijn club.”
Het relaxte alternatief
Dat Bosma altijd zijn eigen pad kiest, blijkt ook uit zijn benadering van het voetbal. Hij hoefde niet per se naar het buitenland, geen droom van een profcarrière over de grens. “Er zijn jongens die naar Finland gingen om daar op het tweede of derde niveau te spelen. Mooi voor hen, maar ik hoef dat niet. Voor mij was het altijd hartstikke prima hier. Mooie club, goed niveau, veel supporters en… het is één minuut rijden van huis.”
Na zijn afscheid bij het eerste elftal zal Bosma zich misschien aansluiten bij het vriendenteam waar veel van zijn kameraden al spelen. Al nuanceert hij direct het niveau. “Dat mag eigenlijk geen naam hebben, het is gewoon recreatief. Lekker ballen op zaterdag, zonder druk.”
Voetbal blijft, maar anders
Wat zijn toekomst betreft, is Bosma helder. “Ik blijf sowieso betrokken bij de club. Voetbal blijft een deel van mijn leven, alleen op een andere manier.” Of dat in een trainersrol of iets anders is, laat hij nog open. “Eerst maar eens het seizoen afmaken en dan kijken wat er op mijn pad komt.”
Het combineren van werk en voetbal is voor Bosma nooit een struikelblok geweest. Met drie trainingen in de week en de club praktisch om de hoek, was het altijd goed te doen. “Het is letterlijk één minuut rijden, dus dat scheelt natuurlijk,” zegt hij met een glimlach. Hij werkt daarnaast vier dagen per week in de financiële sector, en dat bevalt hem uitstekend. “Ook nu ik wat inkomsten misloop doordat ik stop bij de club, blijf ik gewoon vier dagen werken. Dat bevalt me wel, dus daar ga ik niks aan veranderen.”
Een nuchtere slotakte
Wat Bosma misschien het best typeert, is zijn nuchterheid. Geen groot afscheid, geen langgerekte twijfel. “Ik ben 33. Dan is het gewoon tijd om te stoppen. Misschien voor sommigen een jaartje te vroeg, maar voor mij voelt het goed. En daar gaat het om.”
Met zijn vertrek verdwijnt er niet alleen een vertrouwd gezicht van het veld, maar ook een speler die stond voor de loyaliteit en het karakter van een clubman. Iemand die het nooit moeilijker maakte dan nodig – en die ook in zijn afscheid trouw blijft aan die houding: nuchter, rustig, en altijd met beide benen op de grond.
Klik op VV Noordwijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Noordwijk voor meer informatie over de club.