Lisse draait al jaren met succes een interne 7-tegen-7 competitie. Tien teams spelen op regelmatige basis met dik plezier hun wedstrijden op Ter Specke. “Maar er kunnen altijd meer liefhebbers bij”, zeggen Kees (55) en Arie Schalk (60), de mannen achter de competitie.
De twee broers maken al heel wat jaartjes deel uit van de zeven-tegen-zeven familie bij FC Lisse. “Walking football is het eindstation, daarvoor zitten wij”, grinnikt Kees in de fraaie kantine van het nieuwe clubgebouw van FC Lisse.
En serieus: “Nee hoor, zeven tegen zeven is voor 35-plussers. We hebben vijftigers rondlopen, maar ook jongens die eind dertig zijn. Die kunnen in fysiek opzicht nog prima mee in het reguliere voetbal, maar vinden het vanwege sociaal oogpunt fijner om aan de interne competitie mee te doen.”
“Het voordeel van onze competitie”, vult Arie aan, “is dat we altijd thuis spelen. Je hoeft niet die auto in om ergens anders te gaan voetballen. En je bent bij ons ook niet elke week aan de beurt om te spelen. We spelen per speelronde twee wedstrijden, dus vier teams komen in actie. Op dit moment hebben we tien teams in competitie. We spelen op zaterdag om twee uur en half vier. Er wordt altijd een veld voor ons vrij gehouden.”
De broers, die het voetballen leerden bij LIsserBoys, zijn al jaren verbonden aan FC Lisse. Arie speelde een seizoen of acht in de hoofdmacht van de FC.
Kees speelde jarenlang in het gezellige vierde elftal, waar ook de derde Schalk-broer, Peter, deel van uitmaakte. “Peter is als eerste een team begonnen in de 35-plus competitie”, vertelt Arie. “Op een gegeven moment hebben ook wij de stap gemaakt.”
Het zeven-tegen-zeven voetbal heeft een lange geschiedenis in Lisse. “Leo Broekhuizen en Gerrit Valk zijn er ooit mee begonnen. Die zagen al in dat het goed was een interne competitie te beginnen om zo je leden te behouden. Het aantal teams dat meedoet is de afgelopen twintig jaar heel stabiel geweest. Onze top was veertien, een paar jaar geleden hadden we er acht. Dit seizoen hebben we er tien, maar we hebben nog plaats voor een aantal teams.”
Lisse diende jarenlang als voorbeeld voor andere clubs. Kees: “We hebben teams uit de hele regio voetballen. Zo hebben we ook een team uit Abbenes. Er voetbalden ook een paar jaar teams uit Hillegom mee, die club is echter zelf een competitie gestart. Ze hebben ons model met succes gekopieerd”, lacht Arie.
Spelplezier en gezelligheid (de beroemde derde helft), daar draait het om, zeggen de broers. “Maar dat willen winnen haal je natuurlijk niet uit een voetballer, al zijn ze 45 of 55 jaar. We vinden het wel belangrijk dat het gezellig blijft, in en buiten het veld. We letten er goed op dat er ‘clean’ wordt gepeeld, volgens de zaalvoetbalregels.”
Voor als het krachtsverschil tussen twee teams te groot is, heeft FC Lisse ook wat gevonden. Een ploeg mag bij een grote achterstand een extra speler inbrengen. “Op deze manier proberen we leuke wedstrijdjes te houden”, zegt Arie. “Aan het einde van het seizoen is bij ons iedereen kampioen, want we zijn een paar jaar geleden opgehouden met het bijhouden van de uitslagen en standen. Natuurlijk weet je als speler best dat je verloren hebt, maar daar hoef je toch niet aan herinnert te worden?”
Klik op FC Lisse voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC Lisse voor meer informatie over de club.