WESTKAPELLE – Sinds zijn drieëntwintigste maakte Finy Cijsouw (34) deel uit van de eerste selectie bij ‘zijn cluppie’ De Noormannen. Sinds begin dit seizoen heeft de ervaren verdediger bewust een stapje teruggedaan en is hij nu vooral ‘motivator’ en aanjager bij het tweede team van de ploeg uit Westkapelle.
“We zijn vorig jaar de trotse ouders geworden van zoon Bram, die nu veertien maanden oud is. Daarbij wil ik graag voordat de pijntjes zouden opkomen zelf de keuze maken om een stap terug te zetten. Ik heb al twee knieoperaties gehad en merkte dat het echte heilige vuur wat verdween. Daarom was dit een mooi moment om terug naar het tweede te gaan. En tot nu toe bevalt dat goed. We spelen op het een na laagste niveau, maar het plezier is groot en dat is het belangrijkste voor mij nu.”
Bij het eerste elftal was Cijsouw meestal te vinden op de positie van linksback en incidenteel ook als linker centrale verdediger. “Niet vanwege mijn voetballende kwaliteiten, want daar moest en moet ik het als speler zeker niet van hebben. Ik was en ben altijd wel een speler die voorop gaat in de strijd. Iedereen enthousiasmeren en proberen om als je op het veld staat het maximale te geven. Dat is de rol die past bij mij en waar ik me ook goed bij voel.”
Inmiddels is Cijsouw in het tweede de oudste uit de selectie en ziet dat er binnen zijn club toch de nodige talentvolle jonge spelers rondlopen. Dus als er een vraag komt of hij weer bij het eerste een wedstrijd wil meedoen is dat geen uitgemaakte zaak. “Nee, dan moeten ze met een héél goed verhaal komen. Er zijn jonge gasten genoeg die ik liever die handschoen zie oppakken. Zo realistisch ben ik wel. Ik heb in het verleden een trainer gehad, Theo van Hercules, en die had een heel wijze les voor elke voetballer. ‘Het is als speler het belangrijkste om te weten wat je vooral niét beheerst. En dat dan ook vooral niét doen!’ Die boodschap heb ik altijd gehanteerd en deed puur mijn taak. Man uitschakelen, bal veroveren en naar de goede kleur spelen. Op die manier heb ik het een flink aantal jaren vol kunnen houden.”
De geboren en getogen Westkapellenaar loopt al sinds zijn zesde rond bij de club en doorliep er alle jeugdlichtingen. “Na de jeugd ben ik in het tweede gaan voetballen omdat ik toen op de vaart zat en de hele week op zee doorbracht. Trainen kon ik niet en dan had ik toch geen kans bij het eerste. Pas toen ik op kantoor ging werken werd ik vast basisspeler en gebleven tot eind vorig seizoen.”
De kantoorbaan heeft Cijsouw inmiddels ook verruild voor een totaal andere job. “Ik werk nu bij Westerbeke Elektro als elektromonteur en dat is echt geweldig. Lokale mensen helpen en dingen repareren, dat is gaaf. En dan voor een lokaal bedrijf. Nee, ik zit hier enorm op mijn plek en na een dag werken vind ik het dan heerlijk om te trainen en op zaterdag op het veld de energie eruit te rennen en voetballen.”
De linkspoot ziet wel dat het ‘lekker voetballen’ niet altijd meer zo vanzelfsprekend is bij kleinere dorpsclubs. Ook bij De Noormannen ziet Cijsouw de situatie nijpender worden. “De oudere jeugd haakt steeds sneller af. Bij de onderbouw doen we het goed, maar daarboven is het lastiger. De doorstroming is belangrijk om te overleven, want de voetbalclub is een enorm belangrijke factor voor de leefbaarheid hier. Daar wil ik me zeker voor inzetten en daarom probeer ik vanuit de sponsorcommissie bedrijven enthousiast te maken onze club te steunen. Want mensen komen hier naartoe om elkaar te ontmoeten en sportief plezier te beleven. Dat doe ik zelf ook al sinds ik hier rondloop en ik hoop daar nog flink wat jaren aan toe te voegen.”
Klik op De Noormannen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Noormannen voor meer informatie over de club.