Vijf jaar voorzitter: ‘Het was een sprong in het diepe’

0
702
SC Kruisland, Gijsbert Bos

Toen hij in 2018 voorzitter werd van SC Kruisland, voetbalde de club in de tweede klasse en hadden nog maar weinig mensen buiten Roosendaal, van de vereniging gehoord. Hoe anders is dat als vierdedivisionist nu. Toch was dat voor Gijsbert Bos niet dé reden om in te stappen. “Het was vooral belangrijk dat kinderen uit het dorp lekker konden voetballen.”

Aan de vooravond van zijn zesde seizoen als voorzitter, blikt de 47-jarige Bos nog maar een keertje terug. “Het was toen eigenlijk een toevallige vraag. Of ik geen interesse had in een bestuursfunctie. Ze waren op zoek naar vervanging én verversing. En ik stond vaak langs de lijn bij mijn zoon te kijken, dat was mijn binding met de club.” Na een overlegje, ging het snel. “Of ik ook niet meteen voorzitter wilde worden. Vers bloed is nooit verkeerd én het leek mij wel leuk. Al wist ik ook wel dat het geen populaire rol is.”

Schaatsen

Waarom dat is, kwam Bos in de maanden daarna, snel genoeg achter. “Ik dacht nog: dat zal niet zo’n vaart lopen, dat kost niet zoveel tijd. Eén keer in de maand een vergadering en af en toe je gezicht laten zien. Na vijf jaar, weet ik inmiddels wel beter.” Want, zo vertelt de inwoner van Wouw. “Er komt veel meer bij kijken dan alleen het voetballen. Je bent bezig met de gemeente, het complex, de KNVB, het financiële plaatje en andere verenigingen.”

En dat terwijl Bos juist net, liefhebber van het spelletje begon te worden. “In het verleden, op een blauwe maandag, heb ik ooit bij Chrislandia gespeeld, maar vrij snel daarna ben ik gaan schaatsen.” Toch moet hij nu dus een voetbalvereniging zien te runnen. “Het draait eigenlijk vooral om het voortbestaan van je club. Het toekomstbestendig maken. Vooral door leden én vrijwilligers te behouden.” Hoe? “Door samenwerkingen binnen het dorp aan te gaan, te praten over nieuwbouw en strategische doelstellingen op te stellen.”

Naamsbekendheid

En dat begon, eigenlijk al in 2018. “Toen kwamen er in één klap vijf nieuwe mensen in het bestuur. Dat was fors, maar wel goed.” Of Bos toen deze ontwikkeling had verwacht? “Die ambitie hadden we als nieuwbakken bestuur eigenlijk nog helemaal niet. We zijn een dorpsclub, waar het eerste hoger speelt, dan je eigenlijk verwacht.” Eén van zijn belangrijkste taken, was het verkleinen van de afstand tussen de selectie en de rest van de vereniging. “Dat beeld bestond heel erg, dat we alleen aandacht hadden voor ons eerste elftal. Terwijl, we zijn samen één.”

Inmiddels is dat aardig gelukt, vindt Bos. “We moeten zorgen dat kinderen hier plezier hebben. Dat ze lekker met hun vriendjes kunnen spelen. Die beleving vind ik heel belangrijk. Het is mooi om te zien, wat we samen voor elkaar hebben gekregen.” Ook qua naamsbekendheid. “Ineens moet ons ‘kleine clubje’ verder weg en kan het zich meten met clubs uit andere regio’s. Dat is even anders dan vijf jaar geleden.” En dat merk je. “Het leeft en bruist veel meer. Dat zie je aan het aantal bezoekers.” Ook voor hem als voorzitter, een mooie ontwikkeling. “Je krijgt bij andere bestuurskamers eens een kijkje in de keuken. Dat is goed voor je netwerk.”

Modern complex

Maar wat is nou het geheim van hun succes? Bos heeft er wel een antwoord op. “Ze zeggen vaak dat we bij Kruisland veel geld hebben. Ik heb gezocht, maar kon het niet vinden. Het gaat bij ons niet om geld. Dat is juist onze kracht. Spelers vinden het leuk om samen te spelen. De jongens trekken elkaar aan.” Het geld dat wél beschikbaar is, wordt gestoken in kleding of de kleedkamers. “Dat zorgt ook voor een stukje uitstraling én eenheid. Belangrijk, vinden we dat.” Een sprong in het diepe, die meer dan goed heeft uitgepakt. “Ik vond het vijf jaar geleden vooral belangrijk dat kinderen lekker konden voetballen. En ook maatschappelijk gezien, voor het dorp, was dat essentieel. Daarom wilde ik toen wel de hamer in handen nemen.”

Maar stilzitten, kan Bos voorlopig nog niet. “We moeten een toekomstperspectief hebben én houden. Daar heb je leden voor nodig. Gelukkig gaan ze weer bouwen op Kruisland.” En dus ziet de voorzitter het al helemaal voor zich. “We willen aantrekkelijk blijven, daar helpt een mooi en modern complex bij. Het huidige is oud en versleten. Dat is voor nu onze stip op de horizon.” Met hem als voorzitter. “Ik moet het meer van het bestuurlijke aspect, dan van het voetbalinhoudelijke gedeelte hebben. Dus ik probeer mensen vooral in hun kracht te zetten.” Bijvoorbeeld door verschillende commissies op te richten. Maar alles valt of staat, met vrijwilligers. “Dat baart wel zorgen. Hoe blijf je die handjes organiseren? Die uitdaging zal alleen maar groter worden. We zitten nu op het minimale, dus er moeten gewoon mensen bij.” Aan zijn inzet, zal het in ieder geval niet liggen. “Ik woon dan wel net over de gemeentegrens in Wouw, maar voel me op en top Kruislander!”

Klik op SC Kruisland voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Kruisland voor meer informatie over de club.