“Soms vechten ze om een plekje op de behandeltafel”, zegt Savienna Disser over de selectie van Hellevoetsluis. Waar jaren geleden nog vreemd tegen werd aangekeken is tegenwoordig een stuk normaler geworden: een vrouwelijke verzorger en fysiotherapeut.
“Bij Hellevoetsluis hebben ze er nooit een punt van gemaakt”, vervolgt de 25-jarige Hellevoetse. “Ik doe mijn werk, in de behandelruimte, maar ook als verzorger op het veld.” Op de vraag of ze met haar verschijning wel eens reacties oproept, moet ze lachen. “Toevallig onlangs nog toen we in en tegen Oostkapelle speelden. Daar stond een grote groep te brullen en te schreeuwen. En iedere keer dat ik het veld in kwam voor een blessurebehandeling gingen ze joelen. Zelf heb dat niet gehoord, want als ik mijn werk doe sluit ik mij helemaal af van andere dingen. De jongens vertelden dat na afloop.”
“Ach”, zegt Disser. “Je moet wel tegen een stootje kunnen. Anders moet je er niet aan beginnen. Het is mannenwereld, maar uiteindelijk gaat erom dat ik de spelers zo goed mogelijk behandel.” Hellevoetsluis is voor Disser haar tweede club. Ze was eerder actief bij Rockanje. “Daar waren ze al gewend aan vrouw, want ik volgde Marjolein van Baaren op. Ik studeerde toen nog fysiotherapie. Hans de Heer, die toen trainer was van Rockanje, heeft me dit jaar in contact gebracht met Hellevoetsluis.” Trainer Edwin de Koning was aanvankelijk minder enthousiast. “Die was sceptisch. Hij twijfelde niet aan mijn kunnen, wel aan de aanwezigheid van een vrouw in de kleedkamer en wat dat zou doen met zijn spelersgroep. Volgens mij was hij heel snel om toen hij zag dat alles precies hetzelfde gaat als voorheen onder mijn voorganger.” Voor Disser betekent de stap van Rockanje naar Hellevoetsluis ook een stapje hoger. Hellevoetsluis speelt immers in de tweede klasse. “Ik ben enorm geïnteresseerd in sportfysiotherapie en ook van plan om over een tijdje een extra opleiding ervoor te volgen. Ik werk nu drie dagen bij fysio Hellevoet, op dinsdag- en donderdagavond ben ik van zeven tot tien uur ’s avonds bij de club en zaterdag zit ik bij iedere thuis- en uitwedstrijd op de bank. Ik kom in actie als er een speler op de grond ligt en behandeling nodig heeft. Dan vlieg ik ernaar toe.”
Ze moet regelmatig spelers oplappen. “Ik zie veel hamstringblessures en problemen met knie- en enkelgewricht. De jongens klagen over de velden, maar ik durf niet te zeggen dat dát echt van invloed is.” Ze geeft ook advies aan de spelers. “Preventie is een belangrijk onderdeel. Niet iedere speler is zuinig op zijn lichaam. In de voorbereiding heb ik ook core stability oefeningen gedaan. Dat is gericht op het versterken van de romp. Je traint rug-, buik- en bilspieren.” Over een paar weken is ze ook van de partij tijdens het trainingskamp dat Hellevoetsluis traditioneel aan de vooravond van de tweede competitiehelft belegt. “In Nederland. Ook dat overleven we wel”, zegt ze met gevoel voor humor. “Met Rockanje zijn we in de winterstop naar Albufeira geweest. Dat was wel lekker werken in het zonnetje.”
Wil je meer informatie over de club VV Hellevoetsluis? Klik hier.
Lees hier de krant van Voorne-Putten.
