Roelof van Velzen (65) speelde tot zijn 49e bij VV Haaften. Nu is de man vaste grensrechter bij het eerste elftal waar zijn twee zoons spelen en is hij jeugdtrainer van de JO13. Ook de derde generatie Van Velzen loopt rond op de club want twee van zijn kleindochters voetballen ook bij Haaften.
Bij zijn werk bij de politie in Tiel, krijgt Roelof soms flink wat bagger over zich heen. “Ik moet het eerste gezeik aan horen” zegt hij lachend. Hij vangt dus de mensen op bij het politiebureau om vaak ergens hun beklag over te doen. Je zou zeggen, tot overmaat van ramp is hij dan ook nog eens grensrechter geworden. Een functie die in het amateurvoetbal misschien wel het meest garant staat voor de nodige verwerpingen van mensen langs de kant. Maar Roelof heeft er in principe geen moeite mee. “Zolang ze niet met kanker schelden of mij persoonlijk beledigen, kan ik er wel mee omgaan. Wat ik er leuk aan vind is vooral de betrokkenheid met het eerste elftal. De derde helft vond ik als voetballer altijd al belangrijk en nu doordat ik dit doe, kan ik die nog steeds beleven. Na de wedstrijd doen we met zijn allen een biertje in de kleedkamer. Om samen met die jongens van het eerste te zijn, kan ik van genieten. Mijn zoon Mats speelt ook in het eerste. Niek, mijn andere zoon scheurde vorig seizoen zijn kruisband af. Binnenkort wordt hij hieraan geopereerd.”
Ooit zat de zestiger ook zelf in het eerste team. Op zijn 25e raakte hij zwaar geblesseerd, maar zijn eigenwijsheid en liefde voor voetbal overheersten. “De KNVB-arts zei dat ik niet meer moest gaan voetballen. Daar heb ik niet naar geluisterd want ik wilde simpelweg gewoon voetballen. Uiteindelijk heb ik tot mijn 33e gevoetbald bij het eerste. Toen kreeg ik last van spierblessures en wilde ik niet meer twee keer per week trainen. Daarna heb ik bij het tweede, derde en ook nog bij de veteranen gespeeld. Ik zeg altijd: Ik heb alle elftallen gehad behalve de dames. Het voetballen mis ik niet meer. Op een gegeven moment houdt dat gewoon op. Ik heb tot mijn 49e kunnen voetballen en daar ben ik erg dankbaar voor. Dat ik dit allemaal heb kunnen doen en nog steeds doe komt mede door mijn vrouw. Dat moet je niet onderschatten. Toen ik vader werd van mijn eerste dochter en twee jaar later nog een dochter kreeg, speelde ik in het eerste. Ik was toen vaak weg vanwege de voetbal en zij zat dan thuis met de kinderen. Gelukkig houdt zij ook van voetbal.”
Nog steeds is de familie Van Velzen druk bezig met het voetbal. Want twee van zijn kleinkinderen, meisjes van negen en vijf jaar, voetballen ook bij Haaften. Daarnaast is Roelof jeugdtrainer. Hij traint momenteel de JO13. Hij houdt er van om de JO13 tot de JO16 trainen. Een leeftijdsgroep die vaak als het moeilijkst wordt gezien vanwege de puberteit. “Het belangrijkste is denk ik om ze positief te benaderen, dus proberen te belichten wat er goed gaat. Ik begon als trainer toen mijn oudste zoon op voetbal ging. Dat was in 2000. Al snel bleek dat er een trainerstekort was. Ik vind het na bijna 25 jaar nog steeds leuk om te doen”. Toen Haaften 1 enkele jaren geleden kampioen werd in de vierde klasse speelden er vier jongens in het team die ik echt heel lang heb getraind. Daar was ik trots op.”
“We spelen dit seizoen in de vierde klasse met een verjongde ploeg. Er zit denk ik potentie in deze groep om een niveau hoger te spelen maar dit seizoen moeten we gewoon voor de middenmoot gaan.”
Klik hier voor meer informatie over vv Haaften
Klik hier voor meer artikelen over vv Haaften