Vreugde en verdriet vochten na het laatste fluitsignaal bij de promotiewedstrijd tegen ONS Sneek in Harderwijk om voorrang bij Leon Steketee. De RVVH-verdediger miste zijn grootste supporter. “Mijn vader had hier graag bij geweest.”

Twee dagen na de behaalde promotie en aansluitende feest zat Steketee al in het vliegtuig naar Zuid-Spanje, waar hij met vrouw en kind tweeënhalve week vakantie ging vieren . De RVVH’er had maanden geleden een vooruitziende blik toen hij de vakantie boekte. “Op dat moment stonden we er met RVVH nog helemaal niet zo goed voor. Ik dacht: je weet het nooit. Je kunt het ook zien als een vorm van vertrouwen.”

RVVH begon het seizoen erg matig en hoewel de Ridderkerkers vanaf het begin waren overtuigd van de aanwezige kwaliteiten binnen de selectie stonden de behaalde resultaten in schril contrast met de ambities aan de Sportlaan. “Iedere fase heeft het wel eens meegemaakt dat je in een elftal voetbalt waarin het er niet uitkomt. Ik denk dat het onze kracht was dat we rustig zijn gebleven toen de resultaten uitbleven en dat we niet in de paniekstand zijn gekomen. Ook niet toen we negende stonden en de eerste plaats op dat moment heel ver weg was.”

Hij wijst naar de ervaring in de selectie, die vier, vijf door de wol geverfde spelers herbergt. Steketee is één van die spelers die nog de promotie naar de topklasse meemaakte. “Dat we een goede selectie hadden met goede voetballers, daar twijfelden niemand aan. Het was meer een kwestie van wanneer het kwartje zou vallen. Dat gebeurde ergens in november.”

Terugkijkend op die fase komt Steketee tot de conclusie dat RVVH op het veld en op tactisch gebied niet heel veel anders is gaan doen. “Wellicht dat wat andere poppetjes hebben geholpen aan de ommekeer, maar zeker weten doe ik dat ook niet”, is hij eerlijk. “De puzzelstukjes zijn op een gegeven moment op de juiste plek gevallen. De overwinningen zorgden ervoor dat ons vertrouwen met de week toenam.”

Mede doordat vertrouwen schoot RVVH niet in de stress bij een achterstand. “Aangezien dat nogal eens gebeurde was dat wel handig”, lacht Steketee. “Onze ervaring heeft hierin natuurlijk wel een belangrijke rol gespeeld. We zijn rustig gebleven en in het veld geen gekke dingen gaan doen: we hielden ons aan ons plan. Het leek er ook op of we de prikkel van de achterstand nodig hadden.”

Het seizoen kreeg met de finale in Harderwijk met de beslissingswedstrijd voor promotie tegen ONS Sneek een mooie climax. Beladen was het seizoen voor Steketee zelf al: hij verloor eind vorig jaar zijn vader. “Hij was mijn grootste supporter. Hij was er altijd bij, vanaf de jeugd, ook toen ik bij Feyenoord speelde en hij me altijd naar Rotterdam bracht.  Hij is relatief plotseling overleden na een kort ziekbed. Hij heeft zelf ook in het eerste van RVVH gespeeld. Ik stond niet alleen in mijn verdriet. We vormen een hechte familie, maar ik heb enorm veel steun ondervonden bij RVVH, van spelers, staf en andere mensen.”

“Ik twijfelde aan het begin van het seizoen of ik na dit seizoen moest doorgaan, maar mijn vader had dat graag gewild. Daarom plak ik er nog een jaartje aan vast. Afscheiden nemen in de vierde divisie is een mooi sluitstuk van mijn carrière.”

In Harderwijk was er bij Steketee na het laatste fluitsignaal blijdschap, maar al snel vloeiden er ook tranen. “Mijn moeder en zusje waren er ook. Toen zij het veld opkwamen na afloop brak ik. Het was erg emotioneel ook met Han van Loon, onze teammanager, die nog gespeeld heeft met mijn vader.

Klik op RVVH voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RVVH voor meer informatie over de club.