Drie broers die onder de lat staan? Een zeldzaamheid, maar ze bestaan. Nick Borgman stapte niet alleen in de voetsporen van zijn vader, maar zag ook zijn twee jongere broers de keepershandschoen oppakken. De 25-jarige doelman is ambitieus en hoopt in zijn derde seizoen bij HHC Hardenberg de titel te pakken. “We hebben een hele goede selectie. Niet normaal hoe goed.”

De definitieve keuze voor de plek tussen de palen maakte de oudste van de drie broers pas op zijn veertiende. “In de C-jeugd deed ik als speler nog mee met de B1 van VV Dalen. De ene keer als spits, de andere keer als laatste man. In de jaren daarvoor kwam het regelmatig voor dat ik op zaterdag twee wedstrijden speelde. Voetbalde ik eerst een volledige wedstrijd met de D2 en stond ik daarna bij de D1 in het doel. Uiteindelijk moest ik een keuze maken. Ik vind voetballen leuk, maar keepen is zo mooi… dat wilde ik blijven doen.”

Daarmee ging hij vader Roy achterna. Borgman senior keepte 22 seizoenen in het eerste elftal van Protos, een Zondag Derde Klasser uit Steenwijksmoer. “Hij is tot zijn 38e doorgegaan. Daardoor zag ik hem nog enkele jaren met eigen ogen keepen. Hij maakte me enthousiast, maar hij heeft me nooit gepusht. Als ik wilde voetballen of wilde keepen, hij vond het allebei goed. Hij gooide af en toe voor de lol een balletje, maar hij is nooit mijn keeperstrainer geweest. Tips gaf hij ook niet. Hij liet ons graag ons eigen gang gaan. Dat waardeer ik achteraf zeker.”

Nick zag zijn broers Kevin (23) en Jordy (20) daarna dezelfde keuze maken. “Onze stijl van keepen lijkt zeker op elkaar. We stralen een stukje rust uit. De uitstraling dat je teamgenoten erop kunnen vertrouwen dat je daar staat. Ook kunnen we goed meevoetballen door ons verleden. Ik trek daar zeker profijt uit, omdat ik weet wat een keeper en speler van elkaar verwachten.”

Jordy is dit seizoen tweede doelman van HHC Hardenberg. “Ik sta drie keer in de week met hem op het trainingsveld. Ik zie veel van mij in hem terug. Hij is vijf jaar jonger en mist daardoor een stukje ervaring. Hij gaat spelsituaties tegenkomen die ik al ben tegengekomen. Het zou mooi zijn als hij mij straks opvolgt.”

Collega’s
Kevin staat bij VV Dalen onder de lat. “Hem zie ik dagelijks op het werk.” Beiden werken op de vestiging Zwolle van Simon de Haas, de sanitair specialist. “Twee maanden geleden heeft Kevin me opgevolgd als hoofd logistiek. Ik ben nu technisch tekenaar van badkamers en aanverwante accessoires en verkoper. Dat kan ik allebei vanuit kantoor uitvoeren. Het verbreedt mijn kennis en toekomstige mogelijkheden. Jordy rijdt weleens op een van onze busjes als we helpende handen zoeken. Hij is net aan een hbo-studie begonnen waardoor de kans niet groot is dat er straks ook drie Borgmans bij hetzelfde bedrijf werken, haha.”

Drie keer in de week begint Borgman om zes uur in de ochtend. “Op de trainingsdagen. Dan kan ik half drie stoppen en ben ik voor de files thuis. De andere twee dagen werk ik van negen tot vijf. HHC Hardenberg heeft bemiddeld in het vinden van een baan. Dat typeert de club. Ze denken volop mee.”

PEC Zwolle
Borgman werd in 2012 opgepikt door PEC Zwolle. “Nico Haak was trainer van Onder 15 en hij kende me van de voetbalschool van FC Emmen die ik had gevolgd. Een mooie kans. Mijn derde havo-jaar begon ik niet meer op het Carmelcollege in Emmen, maar op CSE in Zwolle. Dat zit naast het stadion. Elke dag met de trein van Dalen naar Zwolle en dan met de fiets tien minuten tot een kwartier verder.” Op zijn zestiende zat hij voor het eerst op de bank bij het eerste elftal. “Raakte Kevin Begois uit tegen Vitesse ook nog geblesseerd aan zijn hoofd. Hij bleef liggen. Trainer Ron Jans riep dat ik warm moest gaan lopen. Het zweet brak me uit, maar Kevin kon verder. Daarna zat ik nog vier duels op de bank.”

Een knieblessure dwarsboomde een definitieve doorbraak. “De kruisband was gescheurd. Tijdens een operatie is een stukje hamstring als nieuwe kruisband ingebracht. Ik lag er een jaar uit. Ik kan nog steeds niet op mijn knieën zitten. Dat zal ook nooit meer kunnen. Daarbuiten is er gelukkig niets meer aan de hand. Al vraag ik me weleens af hoe mijn carrière was verlopen als dat niet was gebeurd.”

In 2016 stapte Borgman over naar FC Groningen. “Ik mocht bij PEC Zwolle blijven, maar FC Groningen meldde zich snel. PEC Zwolle zit diep in mijn hart, ik heb er veel mooie momenten beleefd en er heel veel geleerd, maar ik geloofde niet in een kans. Bij FC Groningen werd ik vierde doelman. Ik leerde opnieuw enorm veel door de trainingen met de selectie, maar ik wilde elke week spelen. Ik koos ervoor om een stap terug te zetten. Als ik goed genoeg was, zou ik een nieuwe kans in het betaald voetbal krijgen.”

Met vv Hoogeveen werd Borgman direct kampioen en in het tweede seizoen tweede in de Hoofdklasse. Zijn zaakwaarnemer Maykel Kampman kwam toen met BSV Schwarz-Weiß Rehden, een club uit de Duitse Regionalliga. Een stage van vier dagen mondde uit in een contract voor twee jaar. “Ik kende de club helemaal niet en had geen idee van het niveau, maar het totaalplaatje zag er goed uit. Officieel was ik semi-prof, werkte ik zestien uur in de week in de honingfabriek van de voorzitter in Bremen. Maar daar liet ik alleen af en toe mijn gezicht zien. Ik woonde met ploeggenoot Dominic Cyriacks in Bremen. Een fantastische stad. We hadden een selectie van 23 spelers die uit liefst achttien nationaliteiten bestond. We presteerden uitstekend en het niveau is echt hoog. Dat wordt in Nederland onderschat. Ze leven daar 24/7 voor het voetbal. Waar in Nederland nog eens sprake is van gemakzucht, overheerst in het Duitse voetbal strijd. Dat zal ook komen door de omvang van het land en het potentieel aan voetballers.”

Het avontuur eindigde prompt na zeven maanden door het uitbreken van de coronapandemie. “We hoefden niet meer te komen, ik werd niet meer betaald. Dat kennen we in Nederland niet. Ik had mijn dienstverband graag afgemaakt.” Gert Heerkes, met wiens zoons Menno en Tom Borgman samenspeelde bij vv Hoogeveen, vernam de situatie. Het contact met HHC Hardenberg was snel gelegd. “Alleen deed Rheden nog lastig, omdat ik afgekocht moest worden.”

Bij de oranjehemden bevalt het Borgman uitstekend. “We hebben een topteam. Als je alleen al naar de namen kijkt… niet normaal. Allemaal jongens die lekker willen voetballen. De club spreekt voorzichtig de doelstelling top vijf, zes uit. Ik vind dat we voor het kampioenschap moeten gaan. Dit seizoen kunnen we iets moois gaan neerzetten.” (SB)

Bron: Tweede Divisie Krant

Klik op HHC Hardenberg voor de laatste artikelen over de club.
Klik op HHC Hardenberg voor meer informatie over de club.