Hoewel hij nog maar enkele maanden officieel het shirt van ZSC’62 draagt is keeper Max Ridderhof prima op zijn plaats bij de ploeg uit Scharendijke. Ondanks de degradatie naar de vierde klasse zaterdag kijkt de goalie tevreden terug op zijn debuutmaanden.

Een stuk verlies van motivatie en de start als ZZP’er zorgden ervoor dat de inwoner van Renesse een jaar zijn keepershandschoen had opgeborgen. “Ik was het gevoel even kwijt en was ook gestart met een eigen bedrijf als koeltechnieker. Ik zit in de airco’s en warmtepompen. Maar nu loopt het allemaal en had ik weer wat extra tijd over. Toen kreeg ik van mijn toenmalige trainer bij MZC’11 Edwin Kriens de vraag of ik niet bij ZSC’62 wilde meetrainen. Daar zochten ze nog een doelman en dat leek me wel wat. In eerste instantie puur om te trainen. Maar toen de trainer besloot om mij de voorkeur te geven vond ik me ineens terug op het wedstrijdformulier.”

Ridderhof vond het in het begin wel lastig om iemands plek over te nemen die als eerste keeper aan het seizoen was begonnen. “Maar dat is ook voetbal. Als de trainer dan besluit om voor mij te kiezen, dan wilde ik natuurlijk ook wel laten zien dat hij de juiste beslissing had genomen. Want je komt toch nieuw binnen bij een andere club en stroomt halfweg het seizoen in. Dan moet je laten zien wat je kunt en ik denk dat ze dat inmiddels wel weten.”

Met een aantal sterke optredens zorgde hij onder andere tegen Kruiningen voor, dat de ploeg uit Scharendijke in de race bleef voor nacompetitie. “Dat was wel een prettige pot ja. Ik stopte een strafschop, had enkele belangrijke reddingen en we wonnen met 1-2. Als je dan net nieuw in de ploeg bent, dan voelt dat heerlijk. Jammer genoeg hebben we het uiteindelijk toch niet weten te redden, maar dat zat er misschien wel al een tijdje aan te komen.”

De nu 21-jarige doelman wist al vanaf de kleinste jeugd bij FC De Westhoek wat hij wilde: keepen! En dat heeft hij vanaf de eerste stap op het voetbalveld dan ook gedaan. “Het was ook wel makkelijk, want niemand wilde graag op doel staan en ik juist wel. Uiteindelijk ben ik overgestapt naar MZC’11 in de B-junioren. Op mijn vijftiende heb ik mijn debuut bij MZC’11 gemaakt en heb ik twee seizoenen in de JO19 en daarnaast ook vaak bij het eerste en tweede.”

Toch begon hij te twijfelen of hij moest stoppen of doorgaan. “Dat werd toen dus stoppen en heb een tijdje niks gedaan. Tot afgelopen winterstop ZSC aanklopte. We hebben een heel jonge ploeg en ben zelf ben ik ook nog maar eenentwintig. Die onervarenheid speelde ons toch vaak parten vond ik. Tegenstanders waren net slimmer en doortastender. Er komen nu wat jongens bij en dat is alleen maar goed. Zelf blijf ik ook, want ik voel me hier goed. De sportieve ambitie was even weg, maar de afgelopen maanden is dat vlammetje weer steeds sterker gaan branden”

Klik op ZSC’62 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op ZSC’62 voor meer informatie over de club.