Het vrouwenvoetbal in Lekkerkerk heeft een geschiedenis die ver teruggaat in de tijd. “Daar zijn we trots op”, reageert André van der Wouden, die met Cheryl Ritskes de damescommissie van de Nederlekse club vormt.
“Inmiddels zitten we aan bijna 45 jaar. Een paar jaar geleden hebben we ons veertigjarig jubileum gevierd. In al die jaren hebben we onafgebroken vrouwenvoetbal gehad. Andere clubs, die er vroeg bij waren, bestaan al jaren maar mét tussenpozen.”
Lekkerkerk speelt dit seizoen wel voor het eerst op ‘zaterdag’. Een bewuste keuze, waar lang over nagedacht is, volgens Van der Wouden. “Er was steeds meer behoefte om ook naar de zaterdag te gaan. Dat had niet zo zeer te maken met de wens van de speelsters voor een andere speeldag, maar meer met de bezetting op zondag. Alle mannenteams spelen tegenwoordig op zaterdag. De meiden misten een beetje reuring. Het was stil in de kantine.”
Daarnaast gingen de oplopende reistijden voor uitwedstrijden steeds meer een rol spelen. “Soms zaten we voor een uitwedstrijd driekwartier tot een uur in de auto. En dat twee keer, want we moesten na de wedstrijd ook nog terug.”
“De overstap naar de zaterdag is een goede keuze geweest”, zegt Cheryl Ritskes, zelf speelster is van het vrouwenteam. “We hebben de voorkeur in de groep geinventariseerd. Voor de meeste speelsters maakten zaterdag óf zondag niet uit. Voor twee was het met de beschikbaarheid wel lastig. Eén was al van plan te stoppen, bij de ander houden we rekening met de thuiswedstrijden. Zij werkt tot één uur op zaterdag. Thuiswedstrijden plannen we wat later in de middag in, zodat ze gewoon kan meedoen. Bij de uitwedstrijden hebben we dat niet in de hand, maar meestal zijn die ook in de middag.”
Ritskes zelf is de komende maanden gedwongen toeschouwer. Ze kampt met een ernstige knieblessure. “Ik ben begin november geopereerd”, vertelt ze. “De orthopeed heeft mij verzekerd dat ik straks weer kan spelen. Dat zal wel met een brace moeten gebeuren.” Ritskes wacht eerst een maandenlang revalidatietraject. “Ik weet wat het is, want ik heb het al eerder meegemaakt. Er staan negen maanden voor en veel sneller zal ik niet op het veld staan. Het belangrijkste is dat ik terug kom.”
Dat Lekkerkerk op het laagste niveau moest beginnen was geen belemmering om de zaterdag als speeldag te kiezen. “We spelen nu lekker in de buurt”, weet Ritskes. “Dilettant, Gouderak, Spirit, Jodan Boys, Moerkapelle. Prima,” vult Van der Wouden haar aan. “Dit is een leuke afdeling. Duurzaam óók. We zouden naar sommige clubs op de fi ets kunnen.”
Volgens de 40-jarige Van der Wouden is het geen overbodige luxe dat de twee teams van Lekkerkerk – naast een volledig elftal is er een 30-plus zeven tegen zeven-team – vertegenwoordigd worden door een commissie. “Er komt al genoeg op het bordje van het dagelijkse bestuur. Die aandacht is ook nodig”, meent Van der Wouden. “Het vinden van een trainer is nooit makkelijk, maar voor een vrouwenelftal is dat nog een stukje lastiger. Dit seizoen staan Henk Snoeij en Chris de Hoedt voor de groep. Ze waren al eens eerder trainer.”
Met het meisjesvoetbal wil het nog niet écht vlotten bij Lekkerkerk. Van der Wouden: “We hadden een MO13-team, maar dat is helaas ter ziele gegaan. Er zijn twee, drie meisjes naar Spirit gegaan en wat meisjes gestopt. Het zou goed zijn als we in de toekomst weer een meisjesteam krijgen.”
Wil je meer informatie over de club Lekkerkerk? Klik hier.
Lees hier ook ‘Lekkerkerk wil jeugdtak een boost geven’
