Als talent van de club, wordt er al jaren veel van hem verwacht. Maar gezien de gemiddelde leeftijd van de selectie, is hij dat stadium eigenlijk al wel voorbij. Toch hoopt Joost van Wezel dit seizoen bij Flakkee weer mooie dingen te kunnen laten zien. “Mijn ambitie is vooral om hier te promoveren, kijken hoe ver we het kunnen schoppen.”
Het geeft meteen maar even zijn liefde voor de club aan. Want het woord vertrekken, staat bij de twintigjarige Van Wezel niet in zijn woordenboek. “Ik zie mezelf echt niet ergens anders voetballen.” En dat doet hij, eigenlijk al vanaf zijn vierde. “Begonnen bij de kabouters. Het is hier heel hecht, iedereen kent elkaar, ook van naam. Ik houd niet zo van dat grote, dit is veel leuker. Echt dat familiegevoel.”
Bergafwaarts
Ook binnen de selectie. Waar hij al sinds zijn zestiende onderdeel van uitmaakt. “In de jeugd speelde je bij ons nooit heel hoog, dus die stap was behoorlijk. Dat was een gigantisch verschil tijdens mijn debuut. Vooral fysiek en het is veel fanatieker.” Wat hij daar precies mee bedoelt? “Het ging er behoorlijk hard aan toe, ze geven je veel makkelijker op je donder. Vooral ‘het oudere deel’ toen nog van Flakkee.” In het begin van afgelopen seizoen, wierp die instelling nog zijn vruchten af, vertelt Van Wezel. “We begonnen heel goed, na het eerste kwart stonden we bovenaan. Richting de winterstop ging het bergafwaarts.” Vooral ingegeven door blessures én vakanties. Ook van hemzelf. “Ik heb toen drie wedstrijden gemist…” Een flinke dip volgde. “Uiteindelijk konden we dat ook niet meer rechttrekken.” Met een achtste plaats, van de elf, in de vijfde klasse tot gevolg. “Er zat echt wel meer in. We deden niet onder voor de bovenste ploegen, als je dan ziet wie er uiteindelijk zijn gepromoveerd…” En dus moet het dit jaar anders, vooral qua discipline. “Dat kun je wel zeggen. Vooral ook bepaalde afspraken.” Maar ook de trainingen, zijn wezenlijk anders, vertelt Van Wezel. “Een stuk zwaarder, zodat we conditioneel sterker worden. Dat is Kees (Breen) nu echt aan het doen. En daar ben ik het wel mee eens!”
Spitsentraining
Want die doelstelling, behaal je natuurlijk niet zomaar. “Minimaal een periode, dat is ons gezamenlijke doel. We weten dat we veel te laag zijn geëindigd, voor wat we kunnen. Dat was niet nodig geweest.” Want stiekem, denkt de jongeling alweer aan de vierde klasse. Helemaal als ze in Zeeland worden ingedeeld. “Van die ploegen, hoeven we echt niet te verliezen.” Zeker niet, als Van Wezel op zijn favoriete positie mag spelen. “Ik speel het liefste op zes, maar we hebben te veel ‘zessen’ in ons team, dus dan sta ik in de aanval.” Ook dat, vindt hij gelukkig niet erg. “Dat heb ik de afgelopen seizoenen al vaker gedaan. In de spits of als tien.” En met negen treffers, gaat hem dat vrij aardig af. Al vond hij dat aantal zelf nog wat tegenvallen. “Ik zou wel een spitsentraining kunnen gebruiken!” Toch beschikt Van Wezel natuurlijk weldegelijk over de nodige kwaliteiten. “Een harde werker én technische voetballer. Zo zou je mij kunnen omschrijven.” Of zoals ze hem bij de club noemen, een talent. “Haha! Dat zeiden ze toen ik zestien was, daarna is het eigenlijk een beetje blijven hangen. Normaal zou je dat op mijn leeftijd kunnen zeggen, maar met twintig, ben je in ons team niet eens zo jong meer.” En in de toekomst, blijft dat voor hem ook zo. Want vertrekken, doet Van Wezel absoluut niet. Al is het maar, omdat het sportpark lekker dichtbij is. “Altijd op het fietsje, dan kun je nog een biertje doen!”
Klik op MSV & AV Flakkee voor de laatste artikelen over de club.
Klik op MSV & AV Flakkee voor meer informatie over de club.
