“Onze opleiding zal misschien niet zo heel veel anders zijn dan bij andere clubs, maar er zit wel met een Rhoon-sausje erover”, zegt Jochem Kuiper. Hij is sinds dit seizoen technisch jeugdcoördinator op het roodwitte deel van sportpark De Omloop. “Er zijn de afgelopen jaren door de mensen in de jeugd grote stappen gezet, dat goede werk wil ik voortzetten.”
Hij speelt tegenwoordig zelf in het vierde elftal bij Rhoon, maar ten tijde van zijn Braziliaanse periode – hij was één jaar voor werk in Brazilië – maakte Kuiper van dichtbij kennis met het wereldberoemde Braziliaanse ‘sambavoetbal’.
“Ik speelde er bij een team dat in de regionale competitie uitkwam. Het mocht geen naam hebben hoor, maar het was een mooie ervaring. De wedstrijden werden op zondag op één locatie gespeeld. Op de velden lag meer zand dan er gras stond. En van het georganiseerde en gestructureerde voetbal zoals wij het kennen was helemaal geen sprake. Als we de bal hadden ging iedereen in de aanval, als we bal niet hadden in de verdediging”, lacht de één meter 88 lange Kuiper, die door zijn gestalte sowieso al een opvallende verschijnsel in het Zuid-Amerikaanse land was. “Een lange, blonde knul in de spits, ja, ik viel wel uit de toon. Zeker tussen die kleine, handige Brazilianen.”
Zijn Braziliaanse ervaringen nam hij mee naar Rhoon, waar hij eerder diverse jeugdteams trainde. “Ik heb de JO9, JO11 en JO13 gedaan, maar qua tijd werd het steeds lastiger om het met mijn werk te combineren. Ik vind dat als je een team traint er altijd bij de training moet zijn en ook op zaterdag bij de wedstrijd. In mijn rol als technisch jeugdcoördinator ben ik een stuk flexibeler. Ik ben er niet minder tijd aan kwijt, maar kan die tijd wel verdelen. Op zaterdag loop ik vaak de hele dag op de club. Ik ben een aanspreekpunt van trainers en ouders.”
Kuiper, die in het verleden speelde voor Rhoon 1 en 2, spant zich voor alle jeugdelftallen van Rhoon en dat zijn er nogal wat. De club groeide de afgelopen tien jaar hard. “We hebben bij Rhoon het beleid dat ieder team, ongeacht het een selectie- of een lager team is, dezelfde aandacht krijgt. We zorgen ervoor dat ze goed materiaal hebben, er goede trainers voor de groep staan. De praktijk wijst echter uit dat het vaak eenvoudiger is om trainers te vinden voor de selectie dan voor niet-selectie. Dat kost een extra inspanning.”
Op papier zijn de selectie en niet-selectie elftallen gelijk, maar de realiteit leert dat er altijd verschillen zijn. “Die verschillen zitten ‘m bijvoorbeeld in de beleving van spelers. We kijken goed welk team welke behoefte heeft. Voor selectieteams is het onze wens dat er geen ouders van spelers voor de groep staan en dat de trainers een diploma hebben. Als dat niet haalbaar is, eisen we dat ze een behoorlijke voetbalachtergrond hebben.”
Het niveau van de jeugdopelding de afgelopen jaren is behoorlijk omhoog gegaan, de scouts lopen elkaar soms bijna omver op zaterdag. Kuiper: “Afgelopen seizoen vertrokken er twintig à dertig spelers naar Smitshoek, Barendrecht of zelfs Feyenoord. Aan de ene kant is dat enorm frustrerend, omdat je zelf niet de vruchten kan plukken. Wij willen namelijk dat jeugdspelers het eerste elftal van Rhoon halen, het eindstation van onze opleiding. Aan de andere kant is het een heel mooi compliment voor onze opleiding. Los van deze ambitie willen wij dat alle jeugdleden zich met alle plezier kunnen ontwikkelen op hun eigen niveau.”