In het seizoen dat Stolwijk haar 90ste verjaardag viert is er een wisseling van de wacht in de bestuurskamer. Jan Anker (52) is Edo Burger opgevolgd als voorzitter van de roodzwarte club aan de Sportlaan. Hij wil de waarden waar Stolwijk voor staat beschermen.
De supporter in de voorzitter is vaak niet ver te zoeken en dat geldt ook voor Anker. Met het in zicht komen van het einde van de competitie loopt de spanning op bij Stolwijk en zijn alle punten meer dan welkom om de hoofdmacht voor de vierde klasse te behouden. “Het heeft de laatste tijd niet meegezeten”, zegt de preses. “Tegen FC Perkouw wordt een glaszuivere goal afgekeurd vanwege buitenspel. In plaats van 2-2 verliezen we met 1-2. Tegen GSV verdwijnt de bal na onze aanval zeker een meter achter de doellijn, maar de scheidsrechter zag het niet en de grensrechter wilde het niet zien. Dus gelijk en geen drie punten.”
Stolwijk zal de komende weken, meent Anker, alle zeilen moeten bijzetten om degradatie te ontlopen. “Als het even kan willen we ook die nacompetitie niet spelen”, zegt Anker. “Dat is een lang, ingewikkeld traject met valkuilen. Mijn advies: gewoon rechtstreeks handhaven.” En verder vooruitkijkend: “Het is moeilijker om uit de vijfde klasse te komen dan in de vierde klasse te blijven.” Anker komt uit een tijd dat het voetbal nog intens beleefd werd in Stolwijk. Hij was net ná de gouden generatie met Remko Anker, Jan Molendijk en andere bekende coryfeeën. “Ik was tweede keeper en heb voornamelijk in het tweede elftal gespeeld. In mijn tijd speelde Berry Teeuwen onder andere in het eerste. Ik had Hans Scheer voor me als eerste keeper.”
Anker stopte al op zijn 25ste met selectievoetbal. Het bedrijfsleven riep hem. Anno 2023 is hij directeur van een aannemingsbedrijf in Rotterdam. “Werk zat”, zegt Anker. Dat was de reden ook dat de vader van twee voetballende kinderen voorwaarden stelde aan zijn nieuwe bestuursfunctie. “Ik ga het samen doen met Dennis Klos, die vicevoorzitter is geworden. Om het goed te doen moet je als voorzitter veel tijd in de club steken. Zoveel tijd heb ik niet en daarom hebben we nu gekozen voor een model waarbij Dennis en ik de taken verdelen. Samen kunnen we die uren wél maken.”
Anker komt in een ‘organisatie’ terecht waar het verenigingsleven traditioneel bloeit. Maar ook als dorpsclub wordt Stolwijk bloot gesteld aan de ‘uitdagingen’ van deze tijd. “Het Stolwijk van 1990 is een ander Stolwijk dan nu”., stelt hij. “De samenleving is anders geworden. Individueler en mensen hebben minder tijd. Waar vrijwilligers voorheen uren staken in de club, moet je nu bedelen om hulp van je leden. Je hebt meer vrijwilligers nodig omdat er per vrijwilliger minder uur in de club wordt gestoken.”
“Wij kunnen gelukkig een beroep doen op een vaste en trouwe groep vrijwilligers. Maar ook wij hebben wij die uitdaging. Zoals het ook een uitdaging is om de club in te richten voor de toekomst. Vroeger miste je als selectiespeler geen training of wedstrijd, tegenwoordig is het normaal dat een speler er niet is door een festival of dat hij naar Feyenoord gaat. Daar kun je heel moeilijk over doen, maar het is de tijd en je moet het accepteren”, is hij ook vooral een realistische voorzitter.
Het is volgens Anker een voordeel dat Stolwijk al een goede organisatie heeft staan. Met een bestuur en daaronder tal van commissies. “Of het nu over het jaarlijkse tentenkamp gaat of over nieuwbouw, over het algemeen is de bereidheid groot om de club te helpen. Zoals we ook andere waarden – we zijn een nette club – moeten koesteren.” De energiecrisis gaat ook Stolwijk niet voorbij. “Het energievraagstuk is ook zo’n uitdaging waarover we ons als club buigen.”
Anker en consorten kijken ook uit naar de viering van het 90-jarig jubileum, die in juni zijn ‘finale’ kent met een reünie en grote feestavond. “Het zou mooi zijn als we dat als vierdeklasser vieren.”
Klik op vv Stolwijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Stolwijk voor meer informatie over de club.
