Rob Nieman (45) is coach bij Drechtstreek, hij leidt de JO14-2. Zijn zoon speelt ook in het elftal. Zelf heeft hij ook gevoetbald, maar moest gedwongen stoppen op zijn eenentwintigste, dit door een vervelende knieblessure.

Hij doet dit al sinds de JO9. “Het was puur uit noodzaak, omdat er niemand anders was. Ik merkte dat ik het zo leuk vond, dat ik het tot op heden ben blijven doen. Het is leuk om te zien dat vanuit de ‘teamspirit’ het maximaal haalbare uit zo’n team gehaald kan worden. Ze hebben wat voor elkaar over, kunnen dingen tegen elkaar zeggen en dan kan dat uitgebreid worden naar prestatie. Volgens mij is dat de basis.”

Hij doet het samen met Henry, wat prima bevalt. “We hebben de spelers in het begin duidelijk gemaakt wat wij van ze verwachten. Wij als trainers willen ze graag de ruimte geven, maar dan moeten ze wel naar ons luisteren. Er is ruimte om af en toe gek te doen, maar we willen ze ook wel iets bij brengen. Het gaat heel erg goed en het is hartstikke leuk. De reacties van de ouders en uiteraard van de kinderen, die liegen er niet om. Het is van belang dat ze met plezier naar de training komen.”

De trainer is blij dat de spelers al langere tijd bij elkaar in het elftal zitten. “Een aantal zijn naar de selectie gegaan. Sommige jongens zijn ook gegaan maar die wilde uiteindelijk terugkeren naar ons. Zij vonden het oude team leuker en zijn dus ook teruggekeerd. Ik vind het leuk om te zien dat de kinderen het naar hun zin hebben.”

Het team komt uit in de vierde klasse wat volgens trainer Nieman, een niveau te laag is. “Elke wedstrijd die we spelen, die winnen we met redelijke cijfers. Na de winterstop is het de bedoeling om naar de derde klasse te gaan en daar kampioen te worden uiteraard.

“Ik probeer altijd het beste uit het team te halen en zo positief mogelijk te blijven, ook al is dat af en toe lastig. Zo is er ook een wedstrijd geweest waar we met 9-1 verlies van het veld af zijn gelopen. Ik roep ze altijd even bij elkaar, om er een nieuw perspectief uit te halen. Het mooie vind ik dan ook, dat de jongens het niet op elkaar af reageren, maar in het algemeen. Ze praten over de kansen die ze zelf niet benut hebben. Dat is ook mijn insteek.”

De trainer die het al een jaar of zes doet, doet het nog steeds met plezier. Het leukste vindt hij dan ook de toernooien die net voor de zomer georganiseerd worden. “De wedstrijden zijn dan altijd korter en er wordt vaker van positie gewisseld. Op deze dagen is het vaak goed weer en de sfeer is altijd fantastisch.”

Buiten het voetbal doet de ploeg ook genoeg activiteiten. “Als we vrij zijn of er is een wedstrijd afgelast, proberen we altijd wel iets leuk te doen met het team. De dingen die me echt wel zijn bijgebleven zijn dan soccersquash en voetbalgolf. Aan het begin van het seizoen neem ik ze dan altijd mee op bootcamp. Dat is altijd het traditionele begin van het seizoen.”

In het team van Rob zat een meisje, die als keeper functioneerde. “Dit meisje was een prima keepster. Zij heeft dan ook de overstap gemaakt naar Excelsior Rotterdam. Ik als trainer ben hier dan trots op en gun haar al het succes wat ze nodig heeft.”

De trainer geeft toe dat het kinderen zijn en dat je ook op een speelse manier moet begeleiden. “Ik doe alles met een lach tegenover hun. Tijdens de wedstrijd zorg ik ervoor dat iedereen aan evenveel speeltijd zit, zodat daar onderling geen gezeur over kan ontstaan. De spelers willen zich uiteindelijk ook ontwikkelen en beter worden, daar hoort uiteraard speeltijd bij.”

Wil je meer informatie over de club Drechtstreek? Klik hier.