VLISSINGEN – Het was voor de debuterende trainer Anthony Orprecio en SV Walcheren vorig seizoen eentje om snel te vergeten. Afgetekend stonden de Vlissingers onderaan met slechts zeven schamele punten. Het besluit van de KNVB om de competities als niet gespeeld te beschouwen, dat werd op Sportpark Bonedijke met gejuich ontvangen. Want door het besluit volgde geen degradatie en ziet de wereld er momenteel helemaal anders uit voor de geelhemden. 
Zelf heeft hij er een jaar uitgelegen, omdat hij het voetbal op een lager pitje had gezet. Maar de drang om toch prestatief te sporten én de komst van een aantal sterke spelers heeft hem doen besluiten toch de draad weer op te pakken. Jurian Winterswijk kwam van Nieuwdorp en Hicham Azzanagui stapte over van RCS. Verder kwamen van VC Vlissingen Etienne Mallie, Gino Zuppelli, Jeremy Spelier en Josimar Pattinama de Walcherse geledingen versterken. “Er is in de afgelopen seizoenen best wat gebeurd hier natuurlijk. Enkele trainers vertrokken en sportief gezien liep het gewoon niet. Zelf ben ik gestopt toen ik een huis kocht en daarin ben gaan klussen. Maar het voetbal zelf miste ik enorm. Ik ben daarom vorig seizoen gaan meetrainen en heb besloten er weer vol voor te gaan. Etiënne Mallie is een goede vriend en zijn terugkeer is mooi. Zo’n type speler is voor ons erg waardevol, net als de ervaring vorig van Josimar natuurlijk. Tel daarbij op dat we ook enkele jeugdige talenten hebben en een groep die enorm gebrand is om te presteren. Die mix is goed en dat merk je op trainingen en in wedstrijden.”
Trainingen en wedstrijden, het is een zegen voor de 32-jarige Van Roosevelt. “Dat heb ik wel intens gemist. Het groepsgevoel, het toewerken naar een prestatie en de wedstrijdspanning. Als iets niet mag of niet meer kan, dan merk je pas hoe je het mist en hoe belangrijk het voor je is. Daarom geniet ik nu van elke minuut die ik kan voetballen en wil ik ook het maximale eruit halen.”
Naast de aanvoerdersband om de arm, doet de centrale verdediger dat overigens ook getooid met een opvallende haarband. Een overblijfsel na een bijna noodlottig werkongeval. “Ik kreeg ooit in mijn werk als bewegingsagoog in de sportzaak een neerdalende basket op mijn hoofd. Dat zorgde voor een diepe hoofdwond en de nodige schade. Gelukkig zat er een engeltje op de schouder, want een paar centimeter meer opzij en het was inderdaad noodlottig geweest. Die haarband zit precies over het litteken en geeft me de zekerheid die ik nodig heb. Een stukje extra bescherming die me de mogelijkheid geeft om ‘vol’ de duels in te durven gaan. En dat heb ik ook nodig, want ik wil en kan niks half doen als het daar op aankomt.”
Het fanatisme dat hij zelf heeft, probeert hij over te brengen op zijn ploeg. Voorop gaan in de strijd, spelers coachen en begeleiden. Het is Van Roosevelt ten voeten uit. Druk gebarend, pratend, overleggend ook soms met de trainer langs de kant. “We willen met elkaar maar één ding en dat is zo hoog mogelijk eindigen met SV Walcheren. Ik heb zelf tien jaar in de jeugd van NAC Breda, bij RCS, HSV Hoek, v.v. Kloetingen en v.v. GOES op hoog niveau gespeeld en het nodige meegemaakt. Daar ging het altijd puur om het presteren. De focus bij Walcheren ligt ook vooral op gezelligheid. Maar toch willen we er als spelersgroep het maximale uithalen. Met de komst van de nieuwe spelers hebben we een goede stap gezet om ook sportief de trein goed op de rails te zetten. Het is aan ons om het nu waar te maken. Het is in elk geval fijn dat het voetbal weer begonnen is, het heeft in mijn ogen lang genoeg stilgelegen.””
Klik hier voor meer informatie over SV Walcheren
Klik hier voor meer artikelen over SV Walcheren