Bijna was het ze gelukt: ongeslagen kampioen worden van de vierde klasse. Lang leek Be Ready dit jaar op weg naar een foutloos seizoen, maar vlak voor de eindstreep struikelde de ploeg van Kevin van Gool en Jonathan van Eerd voor het eerst. Al smaakte de titel daardoor natuurlijk niet minder zoet. “Dit is echt iets waar we trots op kunnen zijn.”
Trots is Van Eerd natuurlijk ook, al klinkt ergens in de verte toch dat stemmetje. “Het was gewoon balen van die eerste nederlaag, ik zou liegen als ik zeg dat het niet zo is.” Want na 23 overwinningen op rij, ging het bij poging 24 mis. Na een meer dan dominant seizoen, analyseert de spits. “Ploegen gingen zich tegen ons steeds meer ingraven. De kampioenswedstrijd was daar een mooi voorbeeld van, stonden ze bijna met elf man in de zestien.” Al snapt hij dat ook weer wel. “We hebben veel kwaliteit en het is een jonge groep, dus er zit nog altijd rek in.”
Voldoening
Een jonge ploeg waar de 29-jarige Van Eerd sinds dit seizoen deel van uitmaakt. En dat is gekker dan het in eerste instantie klinkt. “Na vier jaar bij Almkerk, was ik toe aan iets nieuws. Ik had net een kindje gekregen en kon er wel mee leven om lager te gaan voetballen. Dat was eigenlijk voor mij de hoofdreden.” En met 49 doelpunten, heeft die keuze best heel behoorlijk uitgepakt. “In het verleden heb ik al eens in de vierde klasse gespeeld, toen maakte ik er tussen de twintig en de 30. Dus ik had niet verwacht dat ik er zoveel zou scoren.” Minder plezier, deed het hem daarom natuurlijk niet. “Het was ook heel mooi om mee te doen om het algehele topscorersklassement, de ‘Zilveren Schoen’, tuurlijk volg je dat dan wel. Even kijken hoeveel die ander heeft gescoord. Uiteindelijk vind ik een tweede plaats een mooie eer.” En tegelijkertijd een soort motivatie. “Je gaat soms wel denken: moet ik mezelf meer uitdagen? Daarom ben ik blij dat we met Be Ready naar de derde klasse gaan.” Al, zo vertelt Van Eerd. “Als spits wil je op ieder niveau scoren, dat zit er toch in. Die voldoening is even groot, alleen van winnen misschien iets minder.”
Zegeningen
Helemaal als dat dan ook nog eens mooie doelpunten zijn. “Mijn mooiste van dit seizoen, was tegen Right ‘Oh, een omhaal. Dat is wel een beetje mijn ‘trademark’, stond ik bij Almkerk ook om bekend.” Gelukkig kunnen ze daar in Hank, ook volgend jaar nog van blijven genieten. “Er waren clubs op divisieniveau die interesse toonden, daar heb ik wel over nagedacht en getwijfeld, maar uiteindelijk heb ik toch toegezegd! Ik heb het hier goed naar mijn zin, dan moet je soms ook je zegeningen tellen.” Want met het vertrouwen in Be Ready, zit het bij Van Eerd wel goed. “Ik denk dat we klaar zijn voor die derde klasse. Julian Geelhoed komt erbij en ook in de breedte worden we sterker.” De topschutter zet dan ook maar meteen hoog in. “Onze doelstelling is om gewoon weer bovenin mee te spelen. Heel ambitieus? Ja, maar we hebben er de spelers voor.”
Dienende rol
Met hem er dus opnieuw bij, al is het in een iets andere rol, verwacht hij. “Volgend seizoen ben ik eigenlijk van plan om iets meer dienend te gaan spelen, dus aangeven en balvast zijn. Proberen om op die manier het team te helpen.” Want, zo realiseert Van Eerd zich. “Voetbal is meer dan alleen maar goals maken. En misschien geeft het mezelf ook wat meer rust, als scoren niet meer het hoofddoel is. Al zit dat toch in de aard van het beestje, kijken hoelang ik het volhoud…” Die scoringsdrang, zit er bij de Bredanaar dan ook niet voor niks in. “Ik ben een spits die in de zestien moet komen. Ballen van de zijkanten en dan afmaken, dat is mijn kracht. Lager op het veld, ben ik maar gewoon een modale speler.” Wel één die dus volop in de belangstelling stond van hoger spelende clubs. “Als ik het nog in me heb, wil ik nog wel eens kijken waar mijn plafond ligt. Baronie, de club waar ik ooit ben begonnen, blijft kriebelen. Maar tot welke leeftijd kan het? Dat is de vraag.”
Hoogtepunt
Een vraag die teamgenoot Kevin van Gool (33) voor zichzelf na dit seizoen wel kan beantwoorden, hij hangt namelijk zijn voetbalschoenen aan de wilgen. “De keuze om te stoppen is van heel diep gekomen. Ik ben een op en top voetbaldier, dan is dat niet makkelijk.” Toch maakte hij hem dus wel. “Ik speel vanaf mijn zestiende in een eerste elftal, nu gaat ook mijn oudste zoontje voetballen, die wil ik graag in zijn ‘voetballeven’ begeleiden. En dan is dit wel een aardig hoogtepunt om op te stoppen, toch?” Want ook voor de middenvelder, was het natuurlijk een fantastisch jaar. “Dit is echt iets unieks, iets waar we trots op kunnen zijn.” Al dreunt ook bij hem, die ene nederlaag nog altijd een beetje na. “Het was wel echt een dingetje, dat we ongeslagen wilden blijven. Maar de laatste weken werd het steeds moeilijker om die scherpte te behouden.”
Discipline
Ondanks zijn fanatisme, overheerst ook bij hem vooral het positieve gevoel. “Na de degradatie van vorig jaar, hebben we de koppies bij elkaar gestoken en ging de knop verrassend snel om. Dat voelde meteen goed. Jonge jongens kwamen erbij en hebben zich uitstekend ontwikkeld, dat was mooi om te zien. Uiteindelijk gaan we dik verdiend terug naar waar we thuishoren.” De basis daarvoor, werd volgens Van Gool al veel eerder gelegd. “Vorig seizoen. Door twee uur te trainen, waren we super fit. Qua spel en breedte van de selectie, zijn we de meer dan terechte kampioen.” Mede dankzij een bepaalde teamdiscipline. “We mochten niet te snel tevreden zijn, dat hebben we met elkaar uitgesproken. Dan moest het meer dan 5-0 worden, als basis voor volgend seizoen.” Want, zo weet Van Gool. “Met sommige wedstrijden komen we in de derde klasse niet weg, dat weten we.” Is dat straks anders? “Ik vond ons vorig jaar, om eerlijk te zijn, al niet degradatiewaardig. Nu is onze selectie alleen nog maar sterker geworden.”
Huidige generatie
Al zullen ze het dan dus wel zonder Van Gool moeten doen. Als aanjager op het middenveld. “Ik moest het altijd vooral van mijn energie en mentaliteit hebben. Op die manier probeerde ik belangrijk te zijn voor de ploeg.” En dat lukte dus vaak best aardig. “Bij de huidige generatie mis je ‘die drive’ wel een beetje. Niet zomaar afmelden, dat heb ik ze in al die jaren mee willen geven.” De inwoner van Dongen gaat Be Ready, de club waar hij sinds zijn 26ste voor speelt, toch wel een beetje missen, zo is hij eerlijk. “De mooie wedstrijden, derby’s en op wedstrijddagen allemaal de koppies de juiste kant op. En daarna met een pilsje in de hand genieten.” Waar gaat hij nu van genieten? “Ik vind het lastig, want weet nog niet wat ik ga doen. Voorlopig de rust maar even over me heen laten komen en zien wat het brengt…”
Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van Be Ready.