Het clubicoon van HVC’10 is Leopold van Dijk (68). Ook wel gewoon Leo genoemd, is voor HVC’10 iemand die veel voor de club gedaan en betekend heeft. Leo is zelf ooit begonnen als speler bij de Hoekse Boys en heeft later toen de voetbalcarrière op zijn eind kwam zich voor de club ingezet als vrijwilliger en doet dit nog steeds met even veel passie als vroeger.
Vrijwilligerswerk
In 1967 is Leo verhuist naar Hoek van Holland. Daar is hij begonnen bij de toenmalig nog Hoekse Boys in de JO19-1 als laatste man. Aan de noodrem trekken was vaak niet de tactiek waar voor gekozen werd, samen met de voorstopper zorgde hij er wel voor dat de spitsen altijd buitenspel liepen. Buiten het voetbal om werkte Leo in Hotel Amerika als barkeeper. Hier heeft hij zijn interesse gekregen voor het horeca leven. Toen hij in 1980 door de club werd benaderd met de vraag of hij kantinebeheerder wilde zijn zei hij natuurlijk ja. Hier kwam hij er alleen achter dat de functie toch niet helemaal voor hem weggelegd was. ‘’Ik heb dit ongeveer drie jaar volgehouden, want ik kon eigenlijk niet goed delegeren. Zodra de mensen weg liepen dan ging ik alles toch weer even nalopen en schoonmaken. Uiteindelijk kon ik dit niet meer blijven doen in combinatie met mijn leven buiten de voetbal om.’’
Maar Leo is hierna zeker niet gestopt met zijn rol als vrijwilliger. ’’Ik ben door gegaan met helpen in de keuken eens in de paar weken. Tussendoor ook nog klusjes doen voor het onderhoud van het terrein en achter de bar staan. Hier ben ik tot het einde van Hoekse Boys eigenlijk altijd mee bezig geweest.’’
Hoogtepunt
In 2010 is Leo met pensioen gegaan en is toen van de één op de andere dag bij de bouwcommissie van HVC’10 terecht gekomen. Hierdoor is hij heel betrokken geweest bij de bouw van het nieuwe complex, met name de kantine. ‘’Ik ben hier met heel veel enthousiasme aan begonnen, zeker omdat ik ook vanuit mijn oude baan bij de Shell ook wel redelijk verstand van ontwerpen had. Ik heb ook heel vaak met de architect rond de tafel gezeten en geprobeerd mijn ideeën in het ontwerp te krijgen en veel daarvan zijn ook gelukt. Zeker de inrichting van de kantine heb ik samen met nog een groep dames iets moois van kunnen maken. Met de opening van het complex zei de architect nog tegen mijn: ‘’Joh Leo, je hebt echt helemaal gelijk gehad, wat is dit een schitterende kantine geworden.’’ Voor mij was dit ook misschien wel mijn hoogtepunt dat ik voor de club heb kunnen betekenen. Ik heb me hier heerlijk op uit kunnen leven en krijg er zelfs nu nog steeds complimenten voor.’’
Eerste elftal
HFC’10 staat weer aan het begin van het nieuwe seizoen en bij een nieuw seizoen komen ook nieuwe verwachtingen kijken. Leo hoopt toch dat de selectie een plek bovenaan de ranglijst kan behalen. ‘’De afgelopen twee wedstrijden gingen wat minder, maar dat komt vooral door een aantal blessures. Ik denk toch wel dat ze toch een derde plaats kunnen behalen als de blessures niet al te veel tegen gaan zitten.’’ Over de wedstrijd van aanstaande zaterdag tegen Kagia maakt hij zich geen zorgen. ‘’Een 2-1 dat moet zeker wel lukken.”
Boodschap
‘’Wat je nu overal wel ziet is dat er steeds minder vrijwilligers zich aanmelden. Dit maakt het voor de ‘die hard’ vrijwilligers om het zo maar te zeggen een stuk zwaarder, omdat zij steeds meer werk op zich krijgen. Ik zou graag willen zien dat de mensen die nog geen vrijwilliger zijn iets meer eigen initiatief nemen. Het is heel makkelijk om te zeggen dat iets beter kan, maar wanneer er dan daadwerkelijk actie ondernomen moet worden haken mensen toch af.’’
