Als Stef Ariens begin volgend jaar zijn debuut op het nieuwe complex van GHVV’13 gaat maken, verkeert hij in de wetenschap dat de accommodatie door zijn vader is ontworpen. De aanvaller van het tweede team kan er al reikhalzend naar uitkijken.

Ariens, zeventien jaar en scholier aan het VMBO, wordt er bij tijd en wijlen aan herinnerd dat zijn vader de architect is van het nieuwe onderkomen. “Maar ook als een ander het ontwerp had verzorgd, had ik het erg leuk gevonden om ernaar toe te verhuizen. Een nieuw complex is toch altijd leuk? Ik wil wel weten hoe het is om daar doelpunten te maken.”

Ariens begon zijn voetballoopbaan op jonge leeftijd in Geervliet bij PFC, waarna hij aanmeerde bij HVV Bernisse. Vervolgens speelde hij een jaartje voor zijn huidige club GHVV’13. Brielle was een logische vervolgstap toen bleek dat hij voor een amateurvoetballer best aanleg had. “Die club heeft een goede jeugdopleiding waarin ik een paar jaar heb gespeeld”, vervolgt hij zijn verhaal. “Ik heb er veel geleerd in de hoogste jeugdelftallen, al moet ik zeggen dat ik het niveau best pittig vond. Je speelt divisievoetbal bij Brielle en moet erg hard trainen. Ik ben niet lui maar vond het op een gegeven moment lekkerder om weer meer voor de lol te gaan voetballen. Toen heb ik me bij GHVV’13 aangemeld en ben nu helemaal op mijn plaats daar.”

Zonder dat hij er een sportieve burn-out van krijgt, leeft Ariens zich uit als aanvaller van het tweede elftal. Meestal staat hij op de fl ank, soms ook wordt hij als centrale aanvaller geposteerd. Met zijn snelheid en techniek weet hij de kiezelharde tackles van grote mannen vakkundig te omzeilen. “Ik hoef niet enorm aan te poten”, vertelt de voetballer. “Ik ga lekker mijn gang, ook al heb ik dit seizoen nog maar een paar duels gespeeld. Ik heb mijn hand een tijd terug gebroken en heb dit seizoen nog maar vier wedstrijden kunnen spelen. Ook had ik last van mijn bovenbeen, de blessures kwamen bijna tegelijkertijd en dat was echt heel vervelend. Gelukkig heb ik mijn goaltje wel meegepikt, daar doe ik het eigenlijk voor. Ik ben ooit eens als verdediger uitgeprobeerd door een trainer, wat op zich aardig ging. Maar scoren blijft voor mij het mooiste. Het is het hoogst haalbare op het veld.”

Vader Richard, vertelt Ariëns, traint op woensdagavond bij GHVV’13. Ook pakt hij geregeld een traininkje mee bij prestatieclub Brielle. “Veel clubs in de regio liggen dicht bij elkaar en het komt geregeld voor dat mensen van vereniging wisselen”, zegt de tiener. “Ik doe daar zelf nooit zo moeilijk over. Als je aan iets nieuws toe bent, dan moet je gewoon lekker ergens anders gaan kijken. Ik heb al best wat clubs gehad en heb het overal wel naar mijn zin gehad.”

Hoe lang hij exact overal gespeeld heeft, weet Ariens niet precies. Of het nu drie jaar is of vier: wat doet het er allemaal toe? Liever concentreert hij zich op het maken van goals en momenteel ook het maken van een keuze voor een vervolgstudie. “Ik ben in Ahoy bij een Open Dag van de haven gaan kijken”, besluit de onbezorgde jongen monter. “Ik weet nog niets zeker, maar het was hartstikke leuk.”

Wil je meer informatie over de club GHVV’13? Klik hier.
Lees hier de krant van Voorne-Putten.