Toen Anwar Tarfit als jongetje van elf begon met zaalvoetballen, droomde hij stiekem al van de eredivisie. Maar dat die droom ooit werkelijkheid zou worden, had de speler van ZVV Kroeven zelf waarschijnlijk ook nooit verwacht. Toch is dat sinds dit seizoen de realiteit. “Je speelt nu tegen spelers die écht voor de zaal kiezen.”
Iets dat de 29-jarige Tarfit, als speler van eersteklasser RBC, nog altijd niet heeft gedaan. “Vijf jaar geleden speelde ik nog in een zaalteam met allemaal Roosendaalse jongens. Gewoon lekker met vrienden, niet te serieus.” Tot een fusie, hem bij de huidige eredivisionist bracht. “De club is echt ontstaan uit de wijk Kroeven. In het begin zaten er ook echt alleen maar jongens uit de wijk, nu nog een stuk of vijf, plus het hele bestuur. Het is één en al saamhorigheid en liefde.” Mede daardoor, zit het ook altijd vol, vertelt Tarfit. “We doen het zonder geld, maar vanuit de liefde om voor Kroeven te willen spelen. En voor zoveel supporters. Dat blijft mooi!”
Mooi verhaal
Helemaal als je veel wint. Zoals afgelopen seizoen in de eerste divisie. “Ik had het eigenlijk wel moeilijker verwacht, moet ik eerlijk zeggen. We wonnen vijf of zes keer, dan gaat het leven.” Sterker nog, Kroeven bleef bijna heel de competitie ongeslagen. “Tot de laatste wedstrijd. Dan ben je volgens mij wel de terechte kampioen, toch?” Een mooi verhaal, zo heeft Tarfit gevoel voor understatement. “Niemand had vijf jaar geleden natuurlijk ooit gedacht dat we de eredivisie zouden halen. Maar dit is prachtig. Met deze groep spelers én al die supporters.” Want, zo herinnert de Roosendaler. “Het zat altijd al helemaal vol, ook op een lager niveau.”
Toch is het dit seizoen anders. “We spelen onze thuiswedstrijden nu in Breda, omdat de Roos niet aan de eisen voldeed. Te klein en daardoor gevaarlijk.” Misschien is dat wel de reden, dat Kroeven een moeizame start kent. “Dat doet natuurlijk pijn, maar we moeten ook realistisch zijn. Al die teams, hebben veel meer vermogen dan wij. En we hebben al tegen behoorlijk goede ploegen gespeeld, veelal uit het linkerrijtje.” Dus zit het met het vertrouwen bij Tarfit nog wel goed. “Het zal niet makkelijk worden, toch verwacht ik dat wij erin gaan blijven. We hadden eigenlijk al twee keer moeten winnen en nu komen er wat ‘mindere’ tegenstanders aan.”
Genadeloos
Al was die tegenstand, zeker in het begin, wel even wennen. “Dit is écht niveau! Je speelt nu tegen jongens die gewoon voor de zaal kiezen. De volwassenheid van teams, alles gaat sneller. Als er één iemand verzaakt, wordt dat afgestraft. Iedereen is genadeloos.” Want, zo weet Tarfit als veldvoetballer bij RBC ook als geen ander: “In de zaal kun je geen verstoppertje spelen.” Helpt die combinatie hem? “Soms train je te veel, dan moet je even rust nemen. Maar juist daardoor, ben ik topfit. Je vraagt als zaalvoetballer veel meer van je lichaam. Ik kan bijvoorbeeld niet op dezelfde dag eerst op het veld spelen en dan in de zaal. Andersom kan wel.”
Toch levert het hem, vooral heel veel energie op. Niet in de laatste plaats, door alle successen. “Het is mooi om dat allebei mee te kunnen maken. Helemaal als jongen uit Roosendaal.” En dus heeft Tarfit twee belangrijke doelen: “Met RBC promoveren naar de vierde divisie en Kroeven behouden voor de eredivisie.” Vooral dat laatste, doet hij op een opmerkelijke positie. “Op het veld ben ik linksbuiten, in de zaal laatste man. Dan ben ik een zakelijke voetballer.”
Want, zo heeft hij wel gemerkt. “In de eredivisie kun je niet dribbelen, dan moet je vooral in beweging zijn. Na twee of drie minuten, ben je kapot. Dan moet je gewisseld worden.” Tot slot heeft Tarfit nog een boodschap voor alle fans. “Zoals het hier leeft… Dat hebben die andere clubs niet. Juist voor onze supporters, hoop ik dat het goedkomt!”