Ze kennen elkaar al bijna achttien jaar, werken inmiddels vijftien seizoenen samen én weten nog altijd van geen ophouden. Pim Sluijs en Matthieu Schillemans, trainers van het vijfde, zijn een beetje de Nick en Simon van Cluzona. Maar dan zonder ruzie. “We zijn heel verschillend, dat werkt goed!”
Bij elkaar gebracht door voetballende zonen, en dus nooit meer weggegaan. “Vanaf dat die jongens zes waren, zitten we samen bij hetzelfde team”, vertelt het enthousiaste tweetal. Met recht, echte voetbalvrienden dus. “Ik ben soms wat driftig, Matthieu is juist heel rustig. We kennen onze sterke punten en accepteren elkaars tekortkomingen.” En dat voor heel wat jarenlang. “Eerst bij de jeugd, daarna gingen ze vervroegd naar de senioren. Toen zijn we allemaal meegegaan!”
Donderdagavond
En dus vormen ze nu, sinds een seizoen of zeven, het vijfde van Cluzona. Een bijzonder hecht team, vertelt Schillemans (57). “Een vriendengroep, van gemiddeld 25. Wel een tikkeltje eigenwijs. Ook buiten het veld, gaan ze veel met elkaar om. Natuurlijk staat gezelligheid op één.” Toch, vult Sluijs, vijf jaar ouder dan zijn collega-trainer, hem meteen aan: “Als het niet goed gaat, balen die jongens, én wij, ook wel even. Het had daarom leuk geweest, als we ooit eens kampioen waren geworden…” Dat laatste, is tot op heden dus nog niet gelukt. “We stonden er dit seizoen even goed voor, maar dat hebben we niet vast weten te houden”, reflecteert de jongste van de twee. “Het niveauverschil onderling is best groot”, verklaart Sluijs het uitblijven van prijzen op zijn beurt dan weer. Aan de trainingen, kan het in ieder geval niet liggen. “Op donderdagavond, vaak met een mannetje of tien. Al komen de meesten eigenlijk, vooral voor de gezelligheid in de kantine.” Maar niet, voordat er hard getraind is, natuurlijk. “Veel afwerken, vier tegen vier, spelvormpjes of partij.” Schillemans begint al te lachen. “Als ze moeten lopen, willen ze niet. Tot ze moeten afwerken, dan lopen ze ineens wel!” Allemaal uit pure liefde. “Het spelletje blijft sowieso hartstikke leuk. En vroeger, toen ze nog wat jonger waren, was het natuurlijk extra mooi om met die kinderen om te gaan.” Want dat leeftijdsverschil, heeft zo zijn voordelen. “Daardoor blijf je jong!”
Verjaardagen
Een teamuitje naar Sevenum, een speurtocht door Venlo of naar een wedstrijd van VVV. Cluzona 5, is veel meer dan alleen voetbal. “En ook onderling ondernemen ze veel, daar hoeven wij natuurlijk niet altijd bij te zijn.” Zoals bijvoorbeeld op zaterdagavond. “Zondagmorgen is het altijd weer kijken, in wat voor toestand ze zijn. Te ver doorgezakt, wel op tijd? Die mate van discipline hoort erbij…” Gelukkig beschikken ze over een groep van twintig man. “Daardoor hebben we nog geen wedstrijd gemist.” En we, is in dit geval ook Kees Verdonk. De vaste vlagger van het team. “Kees is 61, dus met zijn drieën zorgen we in ieder geval voor genoeg ervaring”, vertelt Sluijs. Maar hoelang nog, dat is de vraag. “Ik had gedacht het tot mijn 60ste te blijven doen, mijn zoon is inmiddels gestopt, zelf ben ik het gewoon blijven doen”, zegt Schillemans. “Je hebt ze vanaf klein, echt volwassen zien worden.” En dat creëert een band. “Iedereen is goed terechtgekomen. Soms worden we zelfs uitgenodigd voor verjaardagen of bruiloften, dat is toch mooi?” En dus weet ook Sluijs, voorlopig nog van geen ophouden. “In ieder geval nog een paar jaar. Als wij stoppen, moet er wel opvolging zijn, of die jongens moeten het zelf gaan regelen. Dat is ook wel weer goed voor ze!” Toch beseffen ze ook allebei: “We kunnen dit niet eeuwig blijven doen. Én twee leiders, dat zie je niet vaak meer hè?” Maar bij Cluzona 5, dus nog wel. “Al komt er een moment, dat ook spelers iets anders gaan doen en stoppen…”
Klik op Cluzona voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Cluzona voor meer informatie over de club.