Met Peter van Oirschot als nieuwe trainer (hij keerde na vijf seizoenen bij competitiegenoot ODIO terug op het oude nest), zag op dit moment Martijn Koolen (22) zijn speelminuten bij RKSV Grenswachters flink teruglopen. Toch heeft de jonge verdediger het bij de Puttense vierdeklasser nog altijd prima naar zijn zin. ‘Ik speel nu vooral in het tweede elftal, want ik wil gewoon voetballen en dan maakt het voor mij niet uit waar.’
Natuurlijk speelt de centrale verdediger het liefste bij het eerste elftal, maar de nieuwe trainer heeft voor een andere speelwijze gekozen. “Vorig seizoen speelde ik als centrale man in een driemansverdediging. Deze trainer speelt met vier verdedigers en daarin maakt hij andere keuzes in de opstelling. Maar ik ben niet de persoon die daarover echt moeilijk doet. Ik heb nog voldoende te bewijzen en het is aan mij om de trainer te overtuigen tijdens de trainingen en de wedstrijden bij het tweede. Het viel wel even tegen dat de keuze niet op mij viel en dat ik daardoor minder speelminuten in het eerste maak. Maar ook bij het tweede elftal spelen een hoop vrienden waarmee ik in de jeugd ook heb gespeeld, dus ook daar heb ik het prima naar de zin.”
Het niveau van de vierde klasse kan de rechtsbenige verdediger naar eigen zeggen zeker aan. “Dat heb ik vorig seizoen denk ik ook laten zien. Ik heb in het begin van dit seizoen wat wedstrijden op de bank gezeten bij het eerste, maar dan heb ik gewoon te weinig ritme. Daarop heb ik aangegeven eerst bij het tweede te willen voetballen en als de nood daar is sluit ik daarna aan bij het eerste. Want ik ben een speler die deze wedstrijdminuten wel nodig heeft.”
Bij het tweede speelt hij nu vooral rechtsback, de positie waar hij in de viermansverdediging nu bij het eerste geregeld is ingevallen. “Ik ben van origine een centrale verdediger, maar voor mij maakt de positie in het elftal niet zo heel veel uit. Als ik speel vind ik het prima, want als je wel twee keer traint en dan in het weekend niet of nauwelijks voetbalt. Nee, dat is niks voor mij. Ik blijf er wel gewoon voor gaan, want ook in het tweede spelen is zéker geen straf.”
Koolen speelt al sinds zijn vijfde op sportpark De Buizerd en doorliep er alle jeugdlichtingen en is nu sinds een paar seizoenen vaste klant bij de eerste selectie. “Ik heb nu even een stapje terug gedaan om hopelijk straks weer een stap vooruit te zetten. Het klinkt cliché, maar zo zie ik het ook echt. Ik ben teveel een clubjongen om de handdoek in de ring te gooien als het minder loopt of om elders te gaan voetballen nu de keus even niet op mij valt. Daarvoor heb ik hier teveel vriendschappen opgebouwd en betekent de club teveel voor me. Het is alleen wennen, dat ik nu wat vroeger op zondag uit de veren moet om te spelen met het tweede. Het enige wat ik nu kan doen is om op trainingen te proberen de trainer te overtuigen om voor mij te kiezen in de toekomst.”
Want overtuigd van zijn kansen en aankomende speelminuten is Koolen zonder twijfel. “Tijdens een seizoen komt er altijd een moment dat je de kans krijgt. Als dat moment daar is, dan moet ik er staan en moet ik zorgen dat de trainer me laat staan. Verdedigend staat het nu bij het eerste ook goed en is er geen reden voor Peter om dat te veranderen. Ik ben geduldig en wacht af wanneer mijn kans komt om mijn sportieve bijdrage te kunnen leveren.”
Klik op vv Grenswachters voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Grenswachters voor meer informatie over de club.