Hij maakt er geen geheim van. Vliegdorp verdediger Eny Tammer zou zo weer het ultra moderne clubhuis willen verruilen voor dat groene keetje waarmee de geelzwarten begonnen als kantine op Sportpark Kerklaan. ,,Dat was veel knusser en gezelliger. Daar heb ik de mooiste tijd meegemaakt. Nu hebben we een mooi, maar kil gebouw.’’
Mancave
De 33-jarige medewerker in de ouderenzorg woont op een steenworp afstand van zijn club. In zijn fraaie doorzonwoning valt meteen een trapgat op die een kelder verraadt. Tammer laat trots zijn vrijwel nieuwe ondergrondse ontspanningsruimte zien. Een zithoek, bar, badkamer, keuken, dartbord en een muziekinstallatie doen je wanen in echte mancave. Het is tekenend voor Tammer, die van gezelligheid houd. ,,Mijn vrouw en ik ontvangen hier veel vrienden. We kaarten, darten, eten en draaien harde muziek. Niemand in Soesterberg die ons hoort.’’ Het is een groot contrast met iemand die ouderen verzorgt. Over dat werk is hij enthousiast: ,,Ik wilde altijd gymleraar worden, maar werkte al snel als schoonmaker in de thuiszorg. Ik maakte de overstap naar de verzorging zelf. Dat is prachtig werk. Zorg zit in mijn hart. Sommige mensen die ik verzorg hebben een week lang geen familie gezien en als ik dan kom zie ik ze blij worden. Kan het mooier?’’
Sportfanaat
Tot zijn 18ehad Tammer niet gevoetbald. Judo, karate, badminton en volleybal waren zijn sporten. Op een uitstapje van een jaar na,bij FZO, verdedigt hij nu de kleuren van Vliegdorp. ,,Voetbal had mijn voorkeur omdat het een teamsport is met de daarbij behorende gezelligheid.’’ De Soesterberger maakte de gouden tijd mee. Onder coach Coco Fares maakte hij de reuzensprong van de vijfde naar de tweedeklas. ,,Ja, dat was een geweldige periode die ik niet had willen missen, ondanks dat we speelden met meer jongens van buitenaf. Maar als je in een dorp als Soesterberg op niveau wil voetballen gaat dat echt niet lukken met alleen eigen jongens. Ik vond dat niet zo erg, want ik wilde op een zo hoog mogelijk niveau voetballen.’’
Kwartje
Inmiddels is hij met zijn club weer terug in de vierde klas en traint onder de hoede van Femke van Odijk. Dat er nu een vrouw aan het roer staat vindt hij geen probleem. ,,Het begin was even wennen, maar ze houdt zich goed staande in het mannenwereldje. Ik kan heel goed met haar overweg. Ze heeft tactisch inzicht. De veel te smalle selectie is niet gunstig voor haar. Zo kan ze weinig druk uitvoeren op de kleine groep.’’ Vliegdorp bivakkeert momenteel in onderste regionen van de kelder van het amateurvoetbal. ,,Dit seizoen lukt er weinig. We spelen best goed voetbal, maar het kwartje valt steeds de verkeerde kant op.’’ Hij kijkt liever vooruit. ,,Zo lang het nog gaat ga ik door. Ik wil best weer hogerop met Vliegdorp. Veel hangt er vanaf of er spelers bijkomen, want anders wordt het weer een moeilijk seizoen. Wat mij betreft maar jongens van buitenaf halen.’’