In gesprek met Leonard van Utrecht van VV Van Nispen

Aan het lijstje van wekelijkse werkzaamheden, kon Leonard van Utrecht dit seizoen die van veldtrainer van zaterdagtweedeklasser Van Nispen toevoegen. “Ik ken de jongens goed, ook van buiten het voetbal om”, zegt de oud-prof over zijn nieuwe job. “We trainen wél serieus.”

De Noordwijker is nog niet zo lang geleden begonnen aan een nieuwe carrière. Hij is als zij-instromer aan de slag gegaan als leerkracht op basisschool Het Bolwerk in Sassenheim. “Dat bevalt me tot nu toe uitstekend”, vertelt hij. “Ik had en heb nog steeds mijn eigen voetbalschool, maar dat klapte in de lockdownperiode in elkaar. Ik ben daarom op zoek gegaan naar iets wat zekerheid biedt.” Heel raar dat hij bij die zoektocht uitkwam bij leerkracht van een basisschool is het niet, want Van Utrecht volgde in zijn jonge jaren één jaar de Pabo. “Ik was twintig en had toen andere dingen aan mijn hoofd.”

Van Utrecht werd prof bij Excelsior, het Italiaanse Padova, Cambuur Leeuwarden en ADO Den Haag. De kinderen in zijn klas waren nog niet geboren toen hij betaald voetbal speelde. “Tegenwoordig pakken ze meteen de computer erbij. ‘Meester, hoe is uw achternaam’ en ze googelen. Toen waren ze er snel achter dat ik prof was geweest. Dat vonden vooral de jongens wel stoer, zo’n meester.”

“Er wordt bij onze basisschool lesgegeven volgens de Dalton-methode. Die is er vooral op gericht om kinderen zelf te laten ontwikkelen. Dat is een visie die ik ook heb.”

Van Utrecht was nog niet zo lang geleden hoofd jeugd opleidingen bij Noordwijk. “Ik heb dat tweeënhalf jaar gedaan. Ik ben erachter gekomen dat dàt uiteindelijk niets voor mij was. Het is te veel bureauwerk en te weinig veldwerk. Dat is toch wat ik het allerliefste doe. Daarnaast ben ik er achter gekomen dat, wil je iets echt veranderen, je veel tijd nodig hebt. We hebben bij Noordwijk een mooi beleidsplan gemaakt voor de toekomst, maar de punten ervan uitvoeren was een stuk lastiger. Als je betere trainers wil, moet je investeren en als het geld er niet is, wordt je beperkt in je mogelijkheden.”

Inmiddels staat hij weer op het veld op sportpark Duinwetering. “Ik train de JO17-2 en de JO19-1. Die laatste groep doe ik met Bram Marbus.”

Daarnaast aanvaardde hij dus de klus om veldtrainer te worden van zaterdagtweedeklasser Van Nispen. Een groot aantal spelers uit Noordwijk en omstreken streek een paar jaar geleden neer in De Zilk, omdat ze wel op standaardniveau wilde spelen, maar niet meer de verplichting wilde om wekelijks twee keer te trainen. “Ik ken de jongens goed. Sven Hensbergen, de initiatiefnemer van het project, is jaren geleden nog eens naar mij toe gekomen met de vraag wat ze moesten doen, want bij Noordwijk vonden ze geen gehoor.”

“Uiteindelijk is het ze heel goed bevallen. Ze zijn inmiddels twee keer gepromoveerd en spelen in de tweede klasse op een zeer aardig niveau.”

Op dat niveau wil Van Nispen ook graag blijven. Van Utrecht legt de lat zelf liever wat hoger. “De jongens zijn tevreden als ze bovenin het rechtterrijtje eindigen, ik wil in het linkerrijtje komen.” Zijn invloed met één training is beperkt. “Dat is zo, maar dit zijn wel jongens die in het verleden op een hoger niveau hebben gespeeld. Voetballen hoef je niet te leren.”

“Ik heb aan het begin van het seizoen gevraagd: wat willen jullie? Leuke bezigheidstherapie of écht serieus trainen. Ze kozen unaniem voor het laatste. We hebben inmiddels het systeem omgegooid. Ik vond dat 4-4-2 beter past bij de kwaliteiten in de selectie. Ik ben er bij wedstrijden niet altijd bij, maar wel vaak.”

Klik hier voor meer informatie over Van Nispen
Klik hier voor meer artikelen over Van Nispen