WEMELDINGE – Een goede voorbereiding is nog altijd anders dan het ‘echte werk’, maar ook daarin slaagde vierdeklasser v.v. Wemeldinge bij de competitiestart vrij aardig en nestelde zich in de top-vijf van de ranglijst. Een plek waar William de Bat (25) zich met zijn ploeg aan het eind van de rit ook wel terug denkt te zien.
“Als ik kijk naar de tegenstanders in onze competitie dan denk ik dat de top-vijf voor ons zeker haalbaar moet zijn. Er zitten zeker enkele heel sterke ploegen bij, maar toch ook voldoende teams waartegen we kansen hebben op een goed resultaat. Onze selectie is nagenoeg intact gebleven, alleen Vagelis Spirou is vertrokken naar Hansweertse Boys.”
Daarnaast staat er in de persoon van John Tahapy wel een nieuwe trainer voor de groep. Hij is voor Wemeldinge geen onbekende en is de opvolger van Karl Vergouwen. “Dat is wel een verandering natuurlijk. Want elke trainer heeft eigen opvattingen en een eigen manier van werken. Met John hebben we een trainer die ik al ken van een eerdere periode en het pad dat hij en ook wij als spelersgroep willen realiseren is helder. We willen graag meedoen en waren daaraan goed begonnen. Sowieso was de fitheid van de groep wel een sterk punt in die wedstrijden, maar het is nu afwachten hoe dat gaat zijn als we weer echt mogen beginnen.”
De Bat zegt het met twijfel, want momenteel wordt er bij de zaterdag-vierdeklasser niet in groepjes getraind. Het is aan de spelers om zichzelf fit te houden, een opdracht waar hij zelf best de nodige moeite mee heeft. “Ik miste zelf de wedstrijd tegen Hoedekenskerke/Kwadendamme vanwege een blessure, maar over het algemeen kan ik moeilijk trainen zonder echt doel. Ik heb dus eerst het barstje in mijn middenvoetsbeentje, waar ik ook vorig seizoen een keer last van had, een aantal weken kunnen laten genezen. Daarna heb ik echter niet juichend de hardloopschoenen gepakt om te gaan lopen. Ik vind dat gewoon niet leuk en voetbal wel, dus is het nu enorm lastig.”
Daarnaast mist De Bat ook het sociale aspect van het sporten in teamverband, al heeft hij wel een aantal keren op de tennisbaan gestaan. “Dat doe je dan ook samen, maar is in niets te vergelijken met de lol die je samen hebt op een trainingsveld of tijdens een wedstrijd. Je bent op deze manier je complete weekritme kwijt wat je al jaren gewend bent en dat voelt heel apart.”
De enige connectie met het voetbalveld heeft de 25-jarige inwoner van Wemeldinge momenteel als trainer van de JO17, die hij samen met enkele anderen traint en coacht. “Dat klopt en dat is ook enorm leuk. Die mogen trainen zonder beperkingen en kunnen dus partijtjes en positiespelletjes doen, alleen ook geen wedstrijden spelen natuurlijk. Maar dat lijkt dan toch nog meer op voetbal dan wanneer je in die kleine groepjes op het veld staat. Dat vind ik echt niks. Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden inmiddels, maar ik kan niet wachten om mezelf weer écht voetballer te voelen..”
Klik hier voor meer informatie over Wemeldinge
Klik hier voor meer artikelen over Wemeldinge