Meerdere keren werd hij in de voorbije jaren al eens aan zijn jasje getrokken: “Joost, wanneer word je nou eens trainer bij SVC?” Steeds kwam het er maar niet van, tot dit moment. Want komend seizoen staat Joost Hulshof dan eindelijk voor de groep bij de vierdeklasser uit Standdaarbuiten.
Vroeger kwam hij er al voor de tennis, leerde er mensen kennen en ging er zelfs naartoe voor verjaardagen. Toch kwam het er voor de inwoner van Dinteloord dus nooit eerder van. “Het was eigenlijk een beetje de bedoeling dat ik hier ooit trainer zou worden, maar elke keer paste het net niet. Dan zat ik net ergens en zochten ze een trainer, dan lukt het niet.” Maar nu viel alles voor de 56-jarige oefenmeester dus wel op zijn plek. “Ik stopte bij NVS en bijna tegelijkertijd las ik dat ze bij SVC een trainer zochten. Toen heb ik gebeld en is het snel gegaan.”
Mooie tijd
Aan de andere kant betekent zijn komst naar SVC, juist een vertrek na drie jaar bij NVS. Hulshof legt uit hoe die beslissing tot stand is gekomen. “Meestal zit ik drie tot vier jaar bij een club, dan is het mooi geweest. Op zich wilden we allebei wel doorgaan, maar er waren ook twijfels van beide kanten. Toen hebben we de knoop maar doorgehakt en gezegd: dan is het beter als we beiden voor iets nieuws gaan.” Hij kijkt terug op een mooie periode bij de club uit Nieuw-Vossemeer. “In het eerste seizoen pakten we een periodetitel, maar liepen we via de nacompetitie net promotie mis. Het jaar daarop promoveerden we wel naar de vierde klasse. Voor het eerst in, ik geloof, 25 jaar. Dan is het wel bijzonder om dat mee te maken en te bereiken.” Die samenwerking had dus zomaar verlengd kunnen worden, dat gebeurde niet, maar hij is blij met zijn nieuwe club. “Heel blij. Ik hoor van veel spelers en oud-trainers dat het een geweldige club is. Gezellig en warm, maar organisatorisch ook goed. Dat gevoel ben ik gewend, dus daar ga ik voor.” De twee gesprekken die hij vervolgens met ze voerde, bevestigden dat gevoel. “Het voelt heel warm en prettig, dan kan het snel gaan. Binnenkort ga ik daar eens heen om mijn gezicht te laten zien en verder kennis te maken, dat is door corona nog niet gelukt.”
Goede verhalen
Hoewel hij dat dus nog moet doen en de spelersgroep bestaat uit veel nieuwe en jonge jongens, is SVC geen onbekende voor Hulshof. “Het ligt allemaal niet ver uit elkaar natuurlijk hier in de buurt. Ik heb tegen ze gespeeld, je kent het complex. Sommige jongens hier van het dorp spelen er of hebben er gespeeld, dan hoor je alleen maar goede verhalen.” Veel tijd om na te denken of hij dit avontuur zag zitten had hij dan ook niet nodig. “Toen duidelijk werd dat ze mij wilden hebben, was het eigenlijk een makkelijke keuze.” Zo komt hij nu opnieuw in de vierde klasse terecht, maar dan wel in een andere competitie. “Dat is voorlopig ook wel het maximale, SVC heeft de potentie om een stabiele vierdeklasser te worden.” Daar moet hij dus voor gaan zorgen. “Het is een jonge groep, daar moeten we een team van gaan maken. Dat kan alleen maar groeien.” Hij hoopt dat te doen met goede trainingen, zodat spelers beter worden, maar plezier is minimaal net zo belangrijk. “Er moeten leermomenten in zitten, maar het moet ook gezellig zijn. Ik wil wel presteren, want ik kan ontzettend slecht tegen mijn verlies.” Dat zullen ze tijdens wedstrijden ongetwijfeld gaan merken. “Ik ben geen Simeone van Atlético Madrid, maar kan verbaal best wel een keertje aanwezig zijn.” Alles met één doel. “Om plezier te hebben, moet je ook een beetje winnen!”
Klik hier voor meer informatie over SVC
Lees hier meer artikelen over SVC