In het derde elftal van Victoria’03 worden fanatisme en prestatiedrang gecombineerd met gezelligheid. Oud-eerste elftalspelers met een hart voor de club werken zich samen nog wekelijks in het zweet op de velden in Oudenbosch en omgeving. Met een mooi hoogtepunt vorig seizoen tot gevolg.
Jeroen Baremans is een typisch voorbeeld van een voetballer uit het derde team van Victoria’03. Hij voetbalt nagenoeg zijn hele leven bij de club, speelde tien jaar lang in het eerste en is nu alweer aan zijn vierde seizoen bezig in het derde. Het sportpark Albano in Oudenbosch voelt als zijn tweede thuis, waar niets of niemand onbekend is voor hem.
Daarnaast valt de naam van zijn bedrijf B&O Totaalbouw tegenwoordig in koeienletters te lezen op de tribune van de club. Baremans besloot zijn amateurvereniging te sponsoren. “Dat is denk ik toch de liefde die je hebt voor een club. Het mag dan regelmatig rommelen bij Victoria’03, toch hecht ik heel veel waarde aan de vereniging. Ik ben er opgegroeid, ken zo goed als iedereen binnen de club en voetbal er nog altijd met veel plezier.”
De familie Baremans onderhoudt sowieso een nauwe band met Victoria’03, legt Jeroen uit. “Mijn vader gaat nog elke zondag kijken en heel veel familieleden hebben bij de club een vrijwilligersfunctie vervuld, van bestuurslid tot leider. De liefde voor Victoria’03 is er bij mij met de paplepel ingegoten.” Als Baremans zelf niet hoeft te voetballen, staat hij ook langs de lijn bij het eerste. “Het gaat echt heel goed met dat team. Het is een hele jonge groep, die het prima doet in de derde klasse. Wie weet maken ze dit seizoen wel kans om te promoveren. Ik vind het super om te zien dat het zo goed gaat met de selectie.” Zelf voelt hij niet de drang om een actieve rol rondom de selectie te bekleden. “Ik ben juist zo blij dat ik die verplichtingen niet meer heb, ook iets anders kan doen op een zondagmiddag. Ik heb een gezin met twee kinderen en een eigen bedrijf, het is dus druk genoeg.”
Baremans is bezig aan zijn vierde seizoen in het derde team van de club. “3,5 jaar geleden ben ik gestopt in het eerste. Het gat tussen de jonge jongens, sommigen waren nog maar 15, en mezelf werd echt te groot. Ik voelde minder een klik met hen dan met de gasten van mijn leeftijd, die bijna allemaal een paar seizoenen eerder waren gestopt. Daarnaast werd het lastig te combineren met het leven buiten het voetbal. In het derde varieert de leeftijd tussen de 28 en 40 jaar, ik zit daar precies tussenin. We vullen elkaar goed aan, hebben echt een superleuk elftal. Bij ons merk ik dat leeftijdsverschil helemaal niet.”
Het derde is ruim tien jaar geleden opgericht door jongens die stopten in het eerste elftal en lager wilden voetballen met wat vrienden. “Van lieverlee zijn daar wat spelers van afgehaakt en jongere jongens bijgekomen, zoals ik.”
De combinatie tussen de gezelligheid rondom de wedstrijd en het fanatisme gedurende de negentig minuten, bevalt Baremans prima. “De meesten zijn gewend er altijd vol voor te gaan, aangezien het veel spelers zijn met ervaring in een eerste elftal. Dat blijft er wel in zitten. We hebben een grote groep die er echt alles voor geeft, er zit een bepaalde drive achter. Dat is fijn, want anders had ik het ook niet volgehouden. Ik blijf heel fanatiek en dat wordt maar niet minder. Ik zal nooit zomaar een wedstrijd overslaan.”
Die drive leidde vorig jaar tot het hoogtepunt in de geschiedenis van de ploeg. “We werden kampioen in de reserve vijfde klasse. Dat hebben we heel uitbundig gevierd, met een platte kar door Oudenbosch, een feest in de kantine en daarna nog een soort kroegentocht door de stad.”
Voetballen in de reserve vierde klasse bevalt de mannen van het derde tot nu toe prima. Ze draaien – op het moment van schrijven – aardig mee in de middenmoot en merken dat de tegenstanders op dit niveau wat meer voetballen. “In de vijfde klasse is het toch meer ‘cafévoetbal’. Nu staan we regelmatig tegenover jongens die we nog kennen van vroeger, daar moesten we met het eerste tegen. Dat er meer gevoetbald wordt, maakt het voor ons ook leuker.” Baremans verwachtte sowieso geen degradatiestrijd. “We werden vorig jaar redelijk overtuigend kampioen en kregen er met Arjan Christianen (oud-NAC, Willem II, RBC en Fortuna Sittard) een hele goede doelman bij. Dat soort gasten zorgen ervoor dat het niveau steeds weer een stukje hoger wordt. Ik denk dat we dit seizoen maximaal twee keer voetballend echt hebben ondergedaan voor de tegenstander.”
Baremans hoopt nog flink wat seizoenen door te kunnen voetballen. “Maar dat hangt af van mijn lichaam. Zolang dat het nog toelaat, ga ik graag door.”