Steven, ook wel bekend als de oom van Virgil van Dijk, is al zijn hele leven verliefd op het spelletje. Hij speelde vanaf zijn vijfde bij The Gunners in het Haagse Beemden. Stopte vervolgens op zijn zestiende, doordat hij geblesseerd raakte aan zijn knie. Nadat zijn jongste zoon Jero de passie voor het voetbal ontwikkelde begon het bij Steven ook weer te kriebelen. Wij benaderden Steven voor een leuk gesprek.
Om zichzelf voor te stellen vind Steven lastig. ’’Tja wie ben ik , dat is nog lastig te formuleren, maar we gaan het proberen. Ik ben 44 jaar oud en ben woonachtig in Breda. Ik ben al bijna 23 jaar gelukkig samen met mijn vrouw en we hebben twee kinderen een dochter van 19 en een zoon van 11. Daarnaast ben ik vrijwilliger als coach & trainer van de JO15-1 bij WDS’19 in Breda. Dit is het elftal waarin mijn zoon ook in actief is. Ik ben eigenlijk uit liefde voor mijn zoon en de passie voor het voetbal jeugdtrainer geworden. Nadat de liefde voor het spelletje ook bij mijn zoon tot stand kwam, ben ik elke dag samen met hem gaan voetballen. Dit begon uiteraard mondjesmaat met een beetje trainen. Ik zag al snel dat hij goed kon sprinten en wel aanleg had voor voetbal. Mijn zoon is ook mijn beste maatje, dus samen voetballen met hem was geweldig. Ik stond altijd fanatiek langs de zijlijn om hem aan te moedigen. Hier en daar hielp ik met de trainingen tot het moment kwam dat de trainer me vroeg of ik in het aankomende seizoen trainer wilden zijn. Dit heb ik met beide handen aangepakt. Niet lang daarna deed ik mijn eerste cursus voor pupillen trainer bij de KNVB.’’
Een carrièreverloop vind Steven een groot woord.’’ Het is niet mijn werk. Ik ben puur voor de lol begonnen als trainer van de JO9-1. Vervolgens ben ik samen met mijn zoon elk jaar een team opgeschoven. Na een aantal jaar begon ik te denken dit is toch wel compleet andere koek dan enkel en alleen mijn zoon trainen haha. Het begint allemaal heel onschuldig. Kinderen weten nog niet wie je bent en ze hadden de leeftijd dat ze meer kijken naar vliegtuigen, tikkertje spelen of spontaan een handstand doen. Toen ik voor het eerst het team voor me had, was het wel even wennen, maar na de eerste wedstrijden werd het team al serieuzer.’’ Winnen kan je volgens Steven op zoveel manieren. ’’De meeste kinderen wordt tegenwoordig aangeleerd dat winnen of scoren leuk is. Met als gevolg dat het plezier in het voetbal verminderd als ze bijvoorbeeld verliezen. Terwijl winnen in verschillende vormen gedaan kan worden, je kan bijvoorbeeld een duel winnen, een goede bal spelen of simpelweg jezelf gewoon verbeteren. Hier wordt vaak niet naar gekeken, omdat de wedstrijd verloren werd. Dit vind ik persoonlijk zonde en daarom probeer ik de jongens altijd aan te leren, dat de ware winst zit in het leren van je fouten en jezelf verbeteren als voetballer.’’ Steven hamert hier heel erg op. ‘’Kijk naar jezelf en wijs geen vinger naar een ander en verbeter je eigen fouten.’’
Dit seizoen is er voor om het plezier terug te vinden. ’’Op dit moment hebben we een team, wat een formatie is van drie verschillende leeftijden. Een combinatie van JO13/JO14 en acht eerste jaar spelers van JO15. Daarom heeft de club besloten om uit te komen in de vierde klasse. Want door de Corona periode was onze club ook zwaar getroffen, zoals elke andere vereniging. Veel jongens haakte af, maar Steven probeerde ze binnen de lijnen te houden.’’ Er konden toen geen wedstrijden gespeeld worden, waardoor de spanning al snel verloren ging bij veel kinderen. “Ik organiseerde elke zaterdag wedstrijden tegen teams van onze eigen vereniging. Alleen na een paar keer spelen is de spanning er al snel af. Vandaar dat het dit jaar best een opgave was om de teams dit jaar zo stabiel mogelijk te houden. Daarom mijn complimenten maar de club die dit in goed overleg gedaan hebben!”
Steven heeft nog wel een korte termijn doel. ’’Ik wil eerst junioren trainer certificaat halen bij de KNVB en daarna kijk ik wel verder. Gewoon plezier houden is het allerbelangrijkste.’’ Echte voorbeeld voetballers zijn er teveel om op te noemen volgens Steven. ’’Elke voetballer heeft iets unieks en weet soms iets extra’s te brengen op het moment dat het nodig is. Maar ik hou er wel van om Frenkie de Jong te zien voetballen, hij draait altijd goed weg en is een hele intelligente voetballer. Natuurlijk ben ik ook super trots op Virgil. Hij heeft zoveel rust in het team. Wat misten we hem op het EK. Hij zet de verdediging op slot en is altijd professioneel bezig met zijn werk.’’
Om optimaal te presteren is een goede voeding belangrijk vindt Steven. ’’Je moet op zijn minst iets op de maag hebben. Daarna prestenteer ik gelijk het plan van aanpak in de kleedkamer, zodat er geen afleiding is.’’ Naast het voetbal vindt Steven nog heel wat andere dingen leuk. ’’Ik hou van lezen, foto’s maken van sterren, planeten en de natuur. Ook maak ik video’s voor het Instagram account voor mijn zoon. Vorig jaar werden zijn video’s opgemerkt in Cambodja en kwam mijn zoon in het sportnieuws daar. Ze volgen Jero volop, omdat hij half Cambodjaan is en omdat hij het neefje van Virgil is.”
Voetbal is voor Steven altijd belangrijk geweest. ’’Het brengt mensen bij elkaar en dan niet alleen op het veld, maar ook ernaast. Voetbal maakt het mogelijk dat vreemden de beste vrienden kunnen worden. Op het veld maakt het niet uit wat je afkomst is , je achtergrond of hoe je eruit ziet. Het enige wat telt is hoe goed je kunt voetballen. Helaas is het zover gekomen dat mijn knieën het niet meer toelaten om op het veld te staan. Vorig jaar deed ik nog wel is mee met het 35+ elftal, maar ik merkte dat mijn linkerknie het niet meer aankon. Gelukkig kan ik het toch op een bepaalde manier voortzetten als trainer en zie ik veel van mezelf terug in mijn zoon. Ooit was het mijn tijd en nu is het zijn tijd om te spelen.’’ Steven blikt ook vooruit op dit seizoen. ’’Er staat ons een zwaar seizoen te wachten. Ik kan nu moeilijk zeggen dat we het niet gaan halen of kampioen worden. Wat ik wel van kan zeggen is dat er plezier in het team zit. We hebben een leuk collectief elftal met een hechte vriendengroep. Ik merk op de trainingen ook dat ze serieus trainen en goed luisteren. Dit is mijn ogen een goed begin voor een mooi jaar.’’
Klik hier voor meer informatie over WDS’19
Klik hier voor meer artikelen over WDS’19