Ivo van Moergestel beleeft een bizar debuutjaar bij JEKA. De 49-jarige oefenmeester werd in februari aangesteld, maar heeft pas een handvol competitiewedstrijden kunnen leiden. Dat komt natuurlijk door de algehele coronabreak én hij zat zelf een maand in quarantaine. Alleen het trainen geeft hem momenteel al voldoening, ondanks de restricties. Hij ziet genoeg potentie in JEKA 1.
Ivo van Moergestel werd eind januari aangesteld als opvolger van Bas Liebregts bij JEKA. Hij kwam over van Baronie, waar hij bij het eerst elftal assisteerde. De Teteringenaar heeft al een flinke carrière achter de rug. Zo was hij trainer bij Rijen en Moerse Boys en werkzaam als hoofd jeugdscouting bij NAC. Momenteel is hij ook nog eens trainersdocent bij de KNVB én geeft hij les op de opleiding Sport en Bewegen van de Bredase onderwijsinstelling Curio.
Isolatie
Van Moergestel had drie wedstrijden bij JEKA geleid, toen de eerste coronagolf het seizoen schrapte. Hij ging ambitieus dit nieuwe seizoen in, met als doel JEKA naar een plek in de top 6 te leiden. Na twee wedstrijden moest hij zelf echter in thuisisolatie. “Ik heb de eerste zes dagen alleen op een slaapkamertje in huis gezeten, mijn vrouw zette steeds een bord eten voor de deur neer. Toen een week later ook zij en mijn zoon van 12 positief testten, kon ik die kamer uit. Ik heb tot vier weken na de eerste isolatiedag echter in huis gezeten, want de hoest ging maar niet weg.” Het was een pittige tijd. “Gelukkig is niemand van ons heel ziek geweest, daar mogen we ons gelukkig mee prijzen.”
Hij heeft tijdens de wedstrijden contact gehouden met zijn staf. “Dan hoor je dat ze in de laatste competitiewedstrijd die nog doorging na twee minuten al rood kregen. Ik heb toen mijn visie gegeven, als trainer ben je zo fanatiek en bijdehand dat je denkt dat ze het niet zonder je kunnen. Terwijl dat natuurlijk niet zo is.” Alle trainingen sprak hij door met zijn assistenten, tot hij weer naar buiten mocht. “Die eerste training was weer heerlijk.” Daarna kickte de realiteit al snel in: deze coronabreak zou opnieuw een lange tijd kunnen duren. “En je wil het toch afwisselend houden voor je spelers.”
Optimistisch
Wedstrijden leiden lijkt er voorlopig sowieso niet in te zitten. Van Moergestel gokte voorafgaand op dit seizoen op een plek bij de bovenste zes, maar JEKA staat na drie duels pas op één punt. “Dat wijt ik toch echt aan blessures. De voorbereiding ging heel goed, toen zag ik grote potentie in het team. Maar bij de start van de competitie vielen de spelers opeens met bosjes om. We hebben gekeken of het aan de trainingen lag, samen met onder meer fysiotherapeuten, maar dat bleek niet zo te zijn. Het is gewoon pech.” Hij blijft echter optimistisch. “Rijen staat tweede en tegen hen kwamen we na twee minuten al met tien man te staan. We kwamen nog terug tot 1-1 en in de blessuretijd pakten zij de overwinning pas. Dat geeft toch vertrouwen.”
JEKA is een gigantische voetbalvereniging, met een mooi complex en een goede organisatie. Van Moergestel vindt dan ook dat de Bredase tweedeklasser omhoog mag kijken. “Gezien de randvoorwaarden moet JEKA minstens in de eerste klasse spelen. Het probleem is alleen dat veel jongens vanuit de JO19-1 niet overstappen naar het eerste, maar in een lager elftal gaan spelen. Zij gaan studeren en hebben de motivatie niet om daarnaast twee keer per week te trainen. Ook stoppen sommige gasten al in het eerste als ze 25 of 26 jaar zijn. Dat vind ik heel jammer, maar ik kan daar weinig aan doen. Ik heb ook liever gemotiveerde gasten die als de brandweer gaan en misschien wat minder kwaliteit hebben, dan jongens die er met de pet naar gooien.”
Chapeau
Zijn belangrijkste doel voor de komende jaren is het ontwikkelen van de jonge groep. Aan de organisatie binnen JEKA zal het niet liggen. “Het is zo’n grote vereniging, dat het runnen ervan te vergelijken is met een bedrijf. Als je ziet hoe ze het voor elkaar hebben, zeg ik: chapeau.”
Klik hier voor meer artikelen over JEKA
Klik hier voor meer informatie over JEKA