SINT-ANNALAND – De start van WHS is sinds de voorbereiding van dit seizoen meer dan voortvarend te noemen. Met een ongeslagen status na de eerste reeks wedstrijden vinden de Stallanders zich in de top van de ranglijst terug. Tot groot genoegen van aanvoerder Arvin de Witte (31), die dit seizoen na een jaartje hoofdklasser bij RKSV Halsteren terugkeerde bij WHS.
“En als je dan zo presteert als ploeg, dan mag het duidelijk zijn dat ik enorm geniet. Het avontuur bij Halsteren had ik niet willen missen, want ik heb toch ook een aantal wedstrijden in de basis gestaan in de hoofdklasse. Een blessure en corona hebben er jammer genoeg mede voor gezorgd dat het seizoen een stukje korter is geworden dan vooraf gedacht. Maar de keuze om terug te gaan naar WHS was voor mij weloverwogen. Want hoewel het sportief een prachtige uitdaging was, wel een behoorlijke tijdsinvestering. Drie tot vier keer per week op en neer naar Halsteren, dat koste veel tijd en met twee dochters en een drukke baan bleek het toch iets teveel van het goede.”
Hoewel De Witte inmiddels in Tholen woont, was een terugkeer naar de zaterdag derdeklasser uit Sint-Annaland voor hem de enige optie. “Een andere club zag ik niet zitten dus de keus was voor mij niet moeilijk. Er staat een selectie en daarin zit een goede mix van jeugdig talent en ervaren jongens. De klik met de trainer is goed en alles valt nu sportief ook in elkaar. Over het algemeen hebben we altijd wel een elftal dat in de linkerrij meedraait. Nu willen we toch echt proberen om de top-drie te halen en als het kan ook weer een periodetitel pakken. De eerste aanzet hebben we in elk geval gegeven en we liggen prima op koers.”
Of de club ook toe is aan een niveau hoger, daar heersen bij de ervaren aanvaller nog wel wat twijfels over. “Een niveautje hoger spelen, dat kan nog wel een dingetje worden. En dan heb ik het voornamelijk over de breedte van onze selectie. Die is denk ik niet groot genoeg. We zijn nog veel te veel afhankelijk van een man of dertien. Daarna zak je in mijn ogen, zonder iemand tekort te doen, nog teveel terug. Met de komst van een O23-elftal en ook goede jeugd die eraan komt zit er wel muziek in voor de toekomst, maar of dat al kan vanaf bijvoorbeeld volgend seizoen dat betwijfel ik. Maar als je de kans krijgt om prijzen te pakken en daardoor te promoveren, dan moet je daar sowieso nooit voor weglopen en er vol voor gaan.”
Waar in het verleden WHS vooral bekend stond om zijn fysieke kracht, daar vindt De Witte dat de ploeg nu vooral goed en verzorgd voetbal op de mat weet te leggen. En we hebben een aantal jongens die makkelijk scoren, waardoor je al snel aan de goede kant van de score zit. Dat is heerlijk voetballen wanneer het allemaal eens op zijn plaats valt. Als aanvoerder en toch ook speler met ervaring probeer ik in het veld een verlengstuk van de trainer te zijn. Jonge jongens coachen en sturen. En daarnaast met assists en doelpunten nog een extra steentje bij te dragen. Ik loop momenteel qua goals één of één, als ik dat aan het eind van de competitie ook nog doe, dat zou wel het ultieme zijn. Maar als het niet zo blijkt en we pakken een prijs als ploeg, dan teken ik daar uiteraard ook voor.”
Of WHS uiteindelijk ook titelkandidaat is, daarvoor is het volgens de routinier nog te vroeg om te oordelen. “We zijn goed gestart, meer dan goed eigenlijk. Maar hoe lang we dit kunnen volhouden, dat zal in de rest van het seizoen blijken. Tegenstanders zullen toch anders tegen ons aankijken en zich anders gaan wapenen. Dan is het aan ons om daarop antwoorden te vinden. De weg is nog lang, maar we zitten in een goede flow. Hopelijk kunnen we die voorlopig nog lang vasthouden.”
Klik hier voor meer informatie over WHS
Klik hier voor meer artikelen over WHS