In navolging van veel clubs uit deze regio is ook Irene’58 dit seizoen gestart met een 45+ elftal. Binnen een mum van tijd trommelde de vereniging uit Den Hout zestien spelers op die samen de selectie vormen. Een aantal vrijdagen per seizoen komt het gezelschap bijeen voor een speelavond.
Ondanks dat de eerste wedstrijden best goed verliepen, twee keer winst, één gelijkspel en één nederlaag, besloten de mannen van Irene’58 45+ dat ze toch regelmatig willen trainen. “We spelen om de paar weken in toernooivorm, dus het kan geen kwaad om vaker bijeen te komen”, zegt Richard de Wit. “Bovendien is het ook erg gezellig om met elkaar op het veld te staan. Bijna iedereen kent elkaar al jarenlang, dus met de sfeer zit het sowieso goed”, zegt de inwoner van Den Hout, die gebombardeerd is tot coach van het nieuwe elftal.
Coach
Dat vindt hij overigens prima, want de 49-jarige De Wit is namelijk naar eigen zeggen geen beste voetballer. Hij speelde kort voor Madese Boys in zijn jeugd, maar bespeurt veel meer talent bij zijn zoons Stan en Niek, die beiden in de JO19-1 voetballen van Irene’58. “Ik volg de jongens al van kleins af aan, ben de vaste grensrechter en kom graag bij onze mooie vereniging, waar een gemoedelijke sfeer heerst. Door de jaren heen leerde ik natuurlijk iedereen kennen. Richard van Geest is de initiatiefnemer van het 45+ elftal. Hij trommelde al zijn oude ploegmakkers op voor dit team en zei tegen me: ‘Gij hoort er ook bij Richard.’ Zodoende ben ik een soort coach, al zal ik mijn voetbalschoenen ook elke keer meenemen naar de wedstrijden.”
Leuke sfeer
De Wit en zijn ploegmakkers zijn enthousiast over het format van de 45+ competitie. Los van de prima resultaten in de eerste speelronde was het vooral het sfeertje dat de mannen van Irene’58 goed beviel. “Op het veld wil iedereen winnen, maar niet ten koste van alles en zo hoort het”, zegt De Wit. “Het was ook leuk dat wij als Irene’58 behoorlijk wat supporters hadden meegenomen naar Made, waar de eerste duels werden gespeeld. Ik denk dat we zeker gaan meedoen om het kampioenschap, want we hebben een goed elftal. We kunnen van iedereen winnen. Of ik zelf veel zal spelen? Ik zie het wel, ik vind het ook niet erg om met de bidons en wonderspons langs de lijn te staan.”
De Wit vindt het erg gezellig om op zaterdagen op pad te gaan met de JO19-1 en ook op zondagmiddag gaat hij regelmatig naar het sportpark van Irene’58 als het eerste elftal een thuiswedstrijd speelt. “Mijn zoons doen af en toe mee met dat team en die zie ik natuurlijk graag voetballen. En ik vind de dorpse gezelligheid van Irene’58 heel gezellig. Het zegt wel iets dat ik als niet-voetballer toch bij het 45+ team hoor. Iedereen hoort er hier bij.”
Klik hier voor meer artikelen over Irene’58