Pim Schonk (36) voetbalt al 20 jaar in het eerste van VV Zwaluwe en speelde in maart zijn 500ste duel voor de club. De aanvoerder is nog altijd topfit en als middenvelder een belangrijke schakel bij de zaterdagderdeklasser. Aan stoppen denkt hij niet.
Op 7 maart van dit jaar speelde VV Zwaluwe een uitwedstrijd tegen VV Haaften. De 1-3 overwinning stond achteraf bekend als de laatste wedstrijd van het seizoen 2019/2020 vanwege corona én als het 500ste duel van Pim Schonk in de hoofdmacht van de club uit Lage Zwaluwe. Bij de start van dit seizoen, vlak voor zijn 501ste wedstrijd thuis tegen Olympia’60 voor de beker, stond de club stil bij deze unieke mijlpaal. Schonk kreeg een ingelijst shirt, een presentje én een hartelijk applaus van de mensen langs de lijn, die hij stuk voor stuk kent. “Ik ben een kind van de vereniging. Mijn broers spelen hier ook, mijn vader is leider en mijn moeder en zus hielpen altijd in kantine. VV Zwaluwe betekent heel veel voor me. Daarom speel ik ook met zoveel plezier in het eerste.”
Behendige middenvelder
Schonk speelde van zijn 10de tot zijn 15e in de jeugdopleiding van NAC Breda. Toen hij terugkeerde bij zijn eerste club VV Zwaluwe, belandde hij direct in de hoofdmacht. “Jack Beusenberg liet me meetrainen en was blijkbaar onder de indruk, want hij wilde me vast in het team hebben.” Schonk kon als behendige middenvelder makkelijk mee in het eerste van de rood-witten en dat viel ook op bij andere clubs. Als 21-jarige ging Schonk eenmalig het avontuur aan bij een andere club. Dat was Internos, destijds eersteklasser, dat hem een kleine vergoeding aanbood. “Ik verdiende een leuk zakcentje en kon mijn bijbaan in de supermarkt opzeggen. Het niveau was ook goed. Maar na één seizoen keerde ik alweer terug bij VV Zwaluwe. Ik was blij weer thuis te zijn, was opnieuw aanvoerder en besloot nooit meer weg te gaan.”
Drie kampioenschappen
Schonk werd met de club uit Lage Zwaluwe maar liefst driemaal kampioen in de derde klasse en promoveerde eenmaal via de nacompetitie naar de tweede klasse. “De kampioenschappen vormen natuurlijk hoogtepunten in mijn lange carrière en het gewonnen nacompetitieduel met SKNWK in 2004 was zeker zo bijzonder”, weet Schonk nog goed. “Onze tegenstander was vele malen beter, maar door een blunder van de keeper wonnen we met 1-0”, grinnikt hij. Als oudste speler van de ploeg kan Schonk zowel als nummer tien als zes uit de voeten. “Ik heb niet echt een neusje voor de goal, maar scoor best veel. De laatste twee seizoenen was ik onze topscorer.”
Veel plezier
De aanvoerder heeft een eigen fysiotherapeutpraktijk en is naar eigen zeggen mede daarom nog altijd een van de fitste spelers in de selectie. “Door mijn kennis van het lichaam, zeker ook dat van mijzelf, houd ik het zo lang vol in het eerste. Gelukkig heb ik ook nooit zware blessures gehad. Mijn basisconditie is goed en ik speel nog altijd met veel plezier in het eerste. Ik ben nog lang niet klaar.”
Klik hier voor meer artikelen over VV Zwaluwe