Na een lange periode bij Hapert en één jaartje EMK is Willem Brouwer nu neergestreken bij DOSKO ’32. De 28-jarige spits is goed op zijn plek bij de club Duizel, waarmee hij hoge ogen hoopt te gooien in de 5e klasse E.
Willem Brouwer voetbalde tot zijn 25stebij VV Hapert. Bij de club uit het gelijknamige dorp waar hij vandaan komt, doorliep hij alle jeugdteams en speelde er lang in de selectie. De aanvaller speelde in het blauw-rode shirt jarenlang met veel plezier in het eerste of tweede team, net waar de trainers hem nodig hadden. In het seizoen 2016/2017 was hij met Hapert 1 in de nacompetitie verantwoordelijk voor de degradatie van EMK 1, niet wetende dat hij het jaar erna zou uitkomen voor die club uit Nuenen. “Ik ging na dat seizoen in Eindhoven wonen en zocht een club in de buurt van mijn nieuwe woonplaats. Dat werd EMK, dus uitgerekend de vereniging die we hadden verslagen. Dat was puur toeval.”
In het ene seizoen dat Brouwer bij EMK voetbalde, kwam hij niet veel uit voor het eerste team van de vereniging. “In de voorbereiding speelde ik wel veel mee met dat team, later kwam ik in het tweede terecht. Dat vond ik overigens ook prima, want we hadden een hele gezellige groep. Als invaller deed ik wel regelmatig mee met het eerste, maar als 27-jarige jongen stond ik daar niet om te trappelen.” Na een drukke werkweek vond hij het namelijk ook wel prima om op zondagmiddag thuis op de bank te gaan zitten in plaats van bij EMK 1.
Over werk gesproken: voor Brouwer voelt het wat onwennig om geïnterviewd te worden. Als freelancejournalist is hij namelijk vaak degene die de vragen stelt, in plaats van dat hij de antwoorden moet geven. Voor Het VoetbalJournaal legt hij graag uit waarom hij dit seizoen bij DOSKO ’32 is gaan spelen: “Ik vind het leuk om weer in een eerste team uit te komen en in Duizel was die kans er voor mij. Daar kwam ik terecht via een kameraad van me. DOSKO ’32 is een hele leuke club en we hebben een hele gezellige spelersgroep”, zegt hij.
Met voetballen in de vijfde klasse heeft De Brouwer totaal geen moeite. “Ik geniet van elke training en wedstrijd, kijk daar echt naar uit”, zegt hij. “Bovendien ben ik zelf echt geen wereldvoetballer. Maar ik ben wel zeer fanatiek en geef alles op het veld. Bij DOSKO ’32 krijg ik overigens als aanvaller of nummer tien soms hoge ballen, dat past wel bij voetbal in de vijfde klasse. Soms kom ik met een stijve nek thuis”, grapt hij. “En als ik een beuk krijg, dan deel ik er zelf ook af en toe ook een uit, zo werkt dat.” Wat kunnen we dit seizoen tot slot van DOSKO ’32 verwachten? “Na een wat mindere start zijn we steeds beter gaan draaien. We gaan voor een hoge eindklassering en het zou gaaf zijn om een periodetitel te winnen”, besluit Brouwer.