De tijd dat besturen van voetbalclubs bolwerken van grijze, oude en kalende mannen was, is voorbij. Zeker bij SV Honselersdijk, waar ook de ‘jeugd’ zijn verantwoordelijkheid heeft genomen. Met secretaris Rick Post (28) en de 24-jarige Ricardo van der Zijden, belast met pr-zaken en feesten en partijen, zetelen er zowaar twee twintigers in het bestuur.
“Ik vind dat een bestuur een goede afspiegeling moet zijn van het ledenbestand”, reageert Post. “Twintigers, dertigers, veertigers, vijftigers, het moet een dwarsdoorsnede van de vereniging zijn. Het belangrijkste is dat je als bestuur goed aanvoelt wat er in de club leeft en dat je een band hebt met de leden.”
“Klopt”, is Van der Zijden het roerend eens met Post. “Ik stap als twintiger net wat makkelijker naar de jongelui toe dan een ouder bestuurslid. Dat komt ook doordat ik zelf in de selectie zit en op de werkvloer hoor wat er leeft.”
Post: “Leeftijd zegt ook weer niet alles, hoor. Het gaat om kennis en kunde. Als je in het bestuur zit moet je op de eerste plaats hart hebben voor je club en je moet het ook leuk vinden. Je gaat toch een verplichting aan. Het is dan wel een vrijwilligersfunctie, maar je draagt wel een grote verantwoordelijkheid samen.”
Post zelf heeft nog de leeftijd waarop hij makkelijk zou kunnen voetballen. Hij is echter jaren geleden al gestopt. “Het ging niet meer”, wijst hij op zijn enkels. “Slechte gewrichten.” Om er in alle haast aan toe te voegen dat Honselersdijk geen groot speler is misgelopen in de senioren. “Voor de top was ik niet gemotiveerd genoeg.”
Motivatie om goede dingen te doen voor Honselersdijk als bestuurslid heeft hij des te meer. Sinds 2014 behartigde hij vier jaar lang de pr -en communicatiebelangen van de club, een functie die hij afgelopen jaar overdeed aan Van der Zijden. “We hebben een soort stoelendans gehad in het bestuur. Ik ben nu secretaris”, aldus Post, die zich als pr-man ‘helemaal’ kon uitleven. “Ik heb het ‘beste idee voor Honselersdijk’ bedacht. Alle leden konden een idee bedenken waarmee we als club aan de slag zouden gaan. Daar kwam toen uit dat we het terras bij het hoofdveld, voor de kantine, zouden ophogen. De grote verbouwing kwam er echter doorheen fietsen. Dat kostte een smak geld.”
Van der Zijden heeft behalve public relations en communicatie ook ‘evenementen’ in zijn portefeuille. En van evenementen houden ze wel bij Honselersdijk. “Ik zit niet alleen in die commissie, dat doe ik gelukkig met zes anderen”, zegt hij. “Daar vallen twee seniorentoernooien onder, maar ook de Super Saturdays die we vijf keer per jaar organiseren. We kiezen dan een speciale wedstrijd uit en zorgen voor een leuk omlijstend programma. Die derde helft bij ons is wereldberoemd in Westland.”
“De thuiswedstrijd tegen Westlandia was de eerste. Elke keer hebben we een ander thema. Toevallig speelden we in oktober tegen Westlandia, dat was het Oktoberfest.” Een feest is het dit seizoen nog niet voor de ‘voetballer’ Van der Zijden. De centrale verdediger rolde van de ene naar de andere blessures. “Ik ben eerst geopereerd aan mijn voet. Daar stak een stuk bot uit. Een paar dagen voordat ik de training mocht hervatten brak ik mijn elleboog. Hopelijk kan mijn team nog in het restant van de competitie helpen. We willen graag in de eerste klasse blijven.”