Zijn voetballeven als senior bij De Jonge Spartaan was amper begonnen toen Stan Melissant in oktober 2019 een zware knieblessure opliep. Zijn revalidatie verliep voorspoedig totdat nieuw leed hem trof. “Ik heb een lot uit de loterij gewonnen die ik liever niet wilde winnen.”
Melissant heeft sinds kort zijn studie ‘creative business’ in Rotterdam weer opgepakt. Vanwege de coronamaatregelen is dat anders dan dat hij zich daarbij had voorgesteld. “Het is puur zelfstudie. Ik ben in januari weer ingestroomd. Mijn mede-studiegenoten ken ik alleen van het computerscherm. Het lijkt mij wel aardig om elkaar fysiek te ontmoeten.”
Melissant (20) moest zijn studie eerder afbreken vanwege zijn fysieke malheur. “Revalideren én studeren, dat was niet te combineren. Vandaar dat ik een halfjaartje als assistent-manager bij de LidL heb gewerkt.”
Hij leidde tot oktober 2019 een zorgeloos voetbalbestaan. Nadat hij op zijn zeventiende zijn debuut had gemaakt in de hoofdmacht van De Jonge Spartaan voetbalde hij zich snel naar een basisplaats. Op een donderdagtraining ging het echter mis met de rechtsbuiten van DJS. “Ik verdraaide tijdens een actie mijn knie en die schoot uit en meteen weer in de kom. Na de training gebeurde dat nog een keer. Toen wist ik dat het fout was. Ik ben de volgende dag naar de dokter geweest maar die kon geen diagnose stellen want de knie was dik en zat vol vocht. Uit de mri-scan, die twee weken later is gemaakt, bleek dat ik de kniebanden van mijn linkerknie had afgescheurd.”
Na een operatie in december, waarbij een stukje pees van zijn hamstring in zijn knie werd gezet, volgde een revalidatieperiode van negen maanden. “Dat ging eigenlijk voorspoedig. Ik was bezig om mijn knie weer iets meer te belasten en trainde op het veld om te wennen aan een andere ondergrond. Toen zakte ik er plotseling doorheen. Ik had de volgende dag toevallig een controleafspraak. De dokter constateerde dat de kniebanden weer waren afgescheurd.”
Die klap kwam heel hard aan. “Ik heb toen wel even gedacht: waar doe ik dit allemaal voor. De dokter gaf aan dat het pure pech was en dat het niets te maken had met de oefeningen die ik had gedaan. Dit gebeurt één op de honderd, zei hij. Een lot uit de loterij dus.”
Na een nieuwe operatie, waarbij dit keer spierweefsel uit zijn bovenbeen voor zijn knie werd gebruikt, begon Melissant aan zijn tweede revalidatieronde. Hij heeft er inmiddels alweer een aardige tijd opzitten, maar mentaal blijft het zwaar, geeft hij aan. “Corona helpt ook niet. In de eerste periode ging ik vijf keer in de week naar de sportschool. Nou, die sportschool is nu dicht. Gelukkig kan ik twee keer bij de fysiotherapeut terecht.”
Zijn herstel verloopt voorspoedig, maar het moeilijkste moet voor hem nog te komen, zegt hij. “De eerste training, de eerste wedstrijd, het vertrouwen moet ik daarvoor nog vormen. Het blijft spoken in mijn hoofd dat het weer fout gaat. Dat is een proces waar ik doorheen moet. Eerst fit worden, dan mentaal alles op een rijtje krijgen.”
Aan voetballen denkt hij daarom nog lang niet. “Een doel, dat ik weer wil aansluiten bij de selectie, stel ik bewust niet. De dokter heeft gezegd dar het goedkomt. Daar hou ik mij aan vast, maar het vertrouwen moet nog wel flink groeien.”
Voor meer artikelen over De jonge spartaan klik hier