Oude Maas
“Colin? Die moet je af en toe gewoon zijn gang laten gaan. Dan gaat hij dribbelen en blijft hij dribbelen. Tot in het zestienmetergebied van de tegenstander.” Collega-centrumverdediging Fredson Lucas krijgt een grote glimlach op zijn gezicht als maatje Colin Goudt het bij wedstrijden van Oude Maas op zijn heupen krijgt.
“Ik hou gewoon van avontuur”, reageert Goudt, die toevallig ook nog eens ‘expediteur’ van beroep is. “Ik mag dan tegenwoordig verdediger zijn, dat gevoel van aanvallen zit in me. Die hang naar avontuur, die drang naar het doel van de tegenstander. Daar is niks mis mee, denk ik. Zeker zo lang dat op een verantwoordelijke en georganiseerde wijze gaat. Als ik ga, neemt Chris da Silva, onze verdedigende middenvelder, mijn plaats over.”
Opvallend is de rol van de 26-jarige inwoner van Brielle (‘Ik woonde in Hoogvliet en ben sinds kort verhuisd’) wel. “Ik ben in de loop der jaren eigenlijk steeds verder in het elftal gegaan. Ik ben begonnen als rechtshalf, daarna kwam ik op ‘zes’, vervolgens op de rechtsbackpositie en nu sta ik alweer een aantal seizoenen in het centrum van de verdediging. Trainer Warry van Wattum heeft me er neergezet. Hij had toen het idee dat ik met mijn loopvermogen veel zou kunnen corrigeren. Dat had hij goed gezien.”
Zijn ‘hang’ naar avontuur komt niet tot uitdrukking in een bestaan als clubhopper, want Goudt speelt al sinds de D-jeugd bij Oude Maas. “Dit is alweer mijn negende seizoen in het eerste elftal. Ik heb het een keertje een blauwe maandag geprobeerd bij FC Binnenmaas, maar dat was echt een blauwe maandag. Na twee weken had ik zoiets: dit is het niet en ben ik snel weer terug naar Oude Maas gegaan.”
Hij bleef zijn club in goede en slechte tijden trouw. “Ik heb ooit mijn debuut gemaakt in de vijfde klasse. Dat kun je je bijna niet meer voorstellen, maar negen jaar geleden speelden we met Oude Maas dus op dat niveau.”
Hij degradeerde met de club uit Poortugaal uit de tweede klasse, maar hij beleefde er vooral ook hoogtepunten. “Dat jaar daarop werden we kampioen onder leiding van Warry van Wattum. Halverwege de competitie stonden we dertien punten achter op buurman Rhoon. Op de laatste speeldag wonnen we van ze. Die inhaalrace, maar ook de eenheid van de spelersgroep geven dat kampioenschap extra glans. Eigenlijk waren het twee topjaren, want een seizoen later promoveerden we met praktisch hetzelfde elftal naar de eerste klasse.”
Sportief ging het Oude Maas vorig seizoen ook voor de wind. Goudt en zijn ploeggenoten haalden zelfs de nacompetitie met als inzet promotie naar de hoofdklasse. Buiten het veld was het echter onrustig doordat de club in financieel zwaar weer verkeerde. “Het is natuurlijk niet leuk als er mensen op Facebook dingen schrijven als ‘beter met eigen jongens in de derde klasse’. Dat steekt en slaat ook nergens op.”
Goudt is bezig aan zijn laatste seizoen in het shirt van Oude Maas. Zijn club gaat fuseren met buurman Poortugaal. Hij is ‘nieuwsgierig’ naar de fusieclub. “Ik denk dat voor alle spelers hetzelfde geldt: ze willen graag de sportieve uitdaging aan. Daarom is het belangrijk dat we ons in ieder geval handhaven. Poortugaal speelt op zondag nergens meer voor, wij hebben nog wel een doel. En ik ben er heilig van overtuigd dat we ons rechtstreeks gaan veilig spelen. We hebben onnodige punten laten liggen, maar ik zie het goedkomen.”