Gido Drewes (27) speelt en traint de ene week met het eerste, de andere week speelt hij met het tweede. “Ik pendel al jaren tussen die twee elftallen. Inmiddels vind ik dat niet meer erg.”
Drewes speelt inmiddels zijn negende seizoen in de selectie van Foreholte. “Ik ben begonnen toen ik vijf, zes jaar oud was. Op m’n negentiende kwam ik bij het eerste en sindsdien ben ik gebleven.”
Nooit heeft hij serieus nagedacht over een overstap. “Er zijn wel clubs geweest die hebben geïnformeerd, ASC en Warmunda bijvoorbeeld. Maar ik heb er nooit lang over getwijfeld. Foreholte voelt als thuis. Ik ken hier iedereen: van de vrijwilligers achter de bar tot de trainers van de jeugd. En het is gewoon een warme club. Zo’n sfeer vind je niet overal.”
De linksback die ook centraal achterin uit de voeten kan pendelt dus al jaren tussen het eerste en tweede elftal. “Het liefst speel je natuurlijk altijd in het eerste. Maar als je ouder wordt, leer je relativeren. Ik help waar ik helpen kan. We hebben bij het tweede een goede trainer en een leuke groep, dus ik sta sowieso met plezier op het veld. Daarbij: het niveau bij Foreholte 2 is gewoon hoog. We spelen reserve hoofdklasse. Dat is niet niks.”
Dat de club over een brede selectie beschikt, blijkt wel uit de onderlinge concurrentie. “Het eerste speelt tweede klasse, maar ik durf wel te zeggen dat een aantal teams uit de reserve hoofdklasse prima mee zouden kunnen in de tweede of derde klasse.”
Hoewel hij de ambitie niet heeft opgegeven, is Drewes realistisch. “Zou ik nog eens een vaste plek in het eerste willen veroveren? Natuurlijk. Dat blijft het doel. Dit seizoen begon ik in de basis en toen viel ik eruit. Dat is jammer, maar zo gaat het. Als dat moment zich weer aandient, dan wil ik er staan.”
De rol van een oudere speler
Met zijn 27 jaar is Gido inmiddels één van de ouderen in de selectie. “Dat voelt gek om te zeggen,” lacht hij. “Maar het is wel zo. Het is een jonge groep. In het tweede probeer ik wat meer de leidende rol te pakken en bij het eerste geef ik soms advies of probeer ik de jonge gasten wat bij te sturen.”
De doelstellingen van beide teams liggen helder. “Voor het eerste zou het mooi zijn als we om een periodetitel mee kunnen doen. We hebben genoeg kwaliteit, maar we zijn nog niet constant genoeg om echt bovenin mee te doen. Dat is een stukje jeugdigheid. Een stabiele tweede klasser worden, dat is het belangrijkste. Voor het tweede is handhaving het doel. We hebben wat kwaliteit verloren, dus het zou mooi zijn als we op dat niveau kunnen blijven acteren.”
Meer dan een speler
Naast voetballer zet Drewes zich ook in als vrijwilliger. Zo is hij actief binnen de technische commissie van de club. “Ik ben betrokken bij de jeugdafdeling, vooral rond de O11 en O12. We regelen trainers, begeleiden ze, en proberen beleid te vormen. Als er iets speelt, ben ik meestal wel betrokken. Ik ben er vorig jaar een beetje ingerold, maar het is echt leuk om te doen. Een goeie vriend van mij, Dylan Kooi, richt zich op de jongere leeftijden en samen proberen we de jeugdafdeling sterker te maken.”
Foreholte is volgens Drewes een echte ‘ons-kent-ons’-vereniging. “Iedereen kent elkaar hier. Dat maakt het bijzonder. En de vrijwilligers zijn echt cruciaal. Zonder hen draait de club niet. Je kunt ze niet vaak genoeg bedanken. Ik vind het mooi dat ik op mijn manier ook iets kan terugdoen.”
Klik op Foreholte voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Foreholte voor meer informatie over de club.