Hoewel directe handhaving niet gelukt is, hebben ze bij vierdeklasser Achtmaal de moed niet laten zakken. Al zal vooral aanvallend de knop moeten worden omgezet, vertelt linksbuiten Robbe Dictus. “Als we vooruit willen, moeten we meer gaan scoren.”
Hoe anders was dat vorig jaar. Toen Achtmaal met 75 doelpunten voor, overtuigend kampioen werd in de vijfde klasse. “Maar we wisten dat het dit seizoen een stuk lastiger zou worden. Al hadden we natuurlijk gehoopt dat we er beter voor zouden staan.” Met een tiende plek, is dat voorlopig nog niet gelukt, verklaart Dictus (20). “Eerlijk gezegd, hadden we hoger kunnen staan… Een paar late tegendoelpunten, hebben ons flink wat punten gekost.” Tel daar gestopte spelers en een aantal blessures bij op én je vecht tegen degradatie. “Tegenstanders zijn voetballend een stukje beter. Dat is, samen met de intensiteit, toch wel het grootste verschil.”
Realistisch
In een vierde klasse die zwaar is, vertelt Dictus. “Meer dan de helft, komt van de derde klasse. Dat merk je.” Maar gelukkig, levert dat wel een hoop leuke wedstrijden op. “We spelen veel derby’s, dat is altijd mooi.” Al zou hij ze liever dan óók winnen. “We staan verdedigend sterk, alleen we scoren moeilijk. Steeds een puntje, helpt niet.” En verliezen al helemaal niet, heeft Dictus gemerkt. “Het werkt natuurlijk minder motiverend als je veel verliest, je voetbalt om te winnen.” Toch houdt de inwoner van Achtmaal de moed erin. “Directe handhaving gaat niet meer lukken, zo realistisch moet je zijn. Maar ik denk zeker dat lijfsbehoud via de nacompetitie nog moet kunnen.” Makkelijk, wordt het echter absoluut niet, weet ook Dictus. “Als we ons willen handhaven, moeten we meer gaan scoren. Zuiniger met onze kansen omgaan.” Iets waar hij als buitenspeler, een flinke bijdrage aan zou kunnen leveren. Al lukt hem dat voorlopig, nog niet echt. “Tot nu toe heb ik dit seizoen pas twee keer gescoord…” De creatieve linksbuiten, is dan ook meer van de actie, zo blijkt. “Ik wil graag de bal in mijn voeten, om er dan voorbij te kunnen gaan.” Bij de club, waar de rechtspoot al heel zijn leven speelt. “Op mijn vijfde begonnen en sinds mijn zestiende bij het eerste.” Ergens anders, voetbalde Dictus in al die jaren nooit. “Die ambitie was er altijd wel, maar ik vind het hier veel te gezellig. Zeker met al mijn vrienden. Dat vind ik belangrijker, dan voetballen op een hoger niveau.”
Gezellig
Mede dankzij zijn eigen familie, lacht hij. “Mijn vader en ooms hebben ook in het eerste van Achtmaal gezeten en nu speel ik samen met mijn neefje.” Clubgevoel wat er bij Dictus, eigenlijk met de paplepel is ingegoten. “Ik ging vroeger altijd kijken bij mijn vader. Dan hoopte je daar zelf ook ooit op een dag te staan.” En met succes. Letterlijk en figuurlijk. “Vorig jaar zijn we kampioen geworden, dat gebeurt niet vaak bij Achtmaal.” Toch is dat voor Dictus, misschien nog niet eens het allerbelangrijkste. “Het is gewoon altijd gezellig om op de club te zijn. De gastvrijheid en mensen zijn allemaal vriendelijk tegen elkaar.” Of helpen mee bij het organiseren van het jeugdkamp, zoals in zijn geval. “Ik vind het leuk om betrokken te zijn bij de jeugd!” Naast het zelf voetballen natuurlijk. “Momenteel heb ik geen ambities, dus ik hoop lekker bij Achtmaal te kunnen blijven!”
Klik op VV Achtmaal voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Achtmaal voor meer informatie over de club.