Als het nodig was om te keepen, konden ze hem bellen. Dat gebeurde en dus maakt Yunus Arpat dit seizoen onderdeel uit van het eerste van vijfdeklasser PCP. En dat terwijl hij eigenlijk in een lager team zou gaan voetballen. “Nu speel je echt weer ergens voor.”
Hoe anders was dat vorig seizoen, begint de 37-jarige Arpat te lachen. “Toen zat ik in het derde.” Eigenlijk precies zoals de bedoeling was, op het moment dat hij drie jaar geleden de overstap maakte naar PCP. “Ik was een beetje klaar met voetballen bij een eerste elftal. Had ook geen tijd meer om te trainen. Hier zou ik in een lager team gaan spelen.” Tot ze bij het vlaggenschip van de club uit Breda dus een doelman nodig hadden. “Voorlopig heb ik bijna alle wedstrijden gespeeld!” En dat bevalt hem prima. “Lekker in de middag, meer publiek en je speelt echt ergens voor.”
Meer acceptatie
Al zou dat laatste, nog wel wat beter kunnen, vindt Arpat. “We hadden veel hoger kunnen staan. In het begin van het seizoen waren we nog niet echt een team.” Met de terugkeer van Richard Hoogkamer als trainer, gaat dat nu de goede kant op, heeft hij gemerkt. “Er is meer acceptatie onderling en spelers zijn bereid om vieze meters te maken voor elkaar. Als we nu ook nog onze kansen af gaan maken…” Iets waar Arpat vanuit de goal, natuurlijk maar weinig invloed op heeft. Toch had het deze zomer zomaar heel anders kunnen lopen. “In het begin van het seizoen zat ik bij The Gunners, maar dat was te zwaar in combinatie met trainen. Daarom ben ik teruggegaan naar PCP.” Om in een lager team te gaan voetballen dus. “Als het nodig was, wilde ik wel keepen. Nu zit ik vast bij het eerste.” In een vrijwel compleet nieuwe groep, legt Arpat uit. “Vorig jaar was dit nog het tweede.” Een doelstelling, hadden ze vooraf dan ook niet. “Eerst een team worden. Daarna zien we in de toekomst wel wat het wordt.” De nabije toekomst, ziet er volgens de oud-keeper van onder meer VV Barça, OVV’67 en WDS’19 in ieder geval goed uit. “Er is minder gezeik en er wordt meer gevochten voor elkaar.” Bij de club die Arpat in eerste instantie alleen kende als tegenstander. “Maar twee goede vrienden van mij gingen er destijds ook naartoe.” Hoe is zijn overstap hem bevallen? “Het is een leuke en gezellige vereniging. Iedereen is heel vriendelijk.”
Helpen Klik op PCP voor de laatste artikelen over de club.
Toch is PCP niet de enige club, waar Arpat op het moment actief is. “Bij OVV’67 ben ik teamleider en vlagger van het eerste.” En dat niet alleen. “Daarnaast fluit ik ook nog regelmatig wedstrijden.” Dat alles, doet hij met liefde, zo blijkt. “Ik sta klaar voor clubs, vind het leuk om te helpen.” Precies zoals de inwoner van Breda voorlopig ook nog wel even bij PCP blijft doen. “In principe ga ik ervanuit dat dit mijn laatste seizoen is, maar dat roep ik al vijf jaar. Als het nodig is, wil ik nog wel keepen. Ik blijf in ieder geval lid.” Bellen, kunnen ze hem dus altijd. “Maar van een jongere keeper, hebben ze natuurlijk langer profijt.” Al is dat voorlopig, toekomstmuziek. Eerst richt Arpat zich op een succesvol einde van dit seizoen. “Als je ziet hoe het nu gaat, kunnen we straks écht hoger staan dan we nu staan.” Hoger dan die plek in de middenmoot dus. “We voetballen niet slechter dan de meeste tegenstanders, dus er valt meer te halen.” Hoe ze dat in het vervolg van de competitie gaan doen? “We krijgen meer dan genoeg kansen, alleen het afwerken moet beter. Dan kunnen we vaak wedstrijden in de eerste helft al beslissen.”
Klik op PCP voor meer informatie over de club.