Ouderwetse voetbalhumor, Ramon Tax kan eigenlijk niet zonder. En dus geniet de voormalig keeper als leider van de 35+ en trainer van de JO7 bij SAB nog altijd van het voetbalspelletje. Al is het alleen maar, om zijn club te kunnen helpen. “Ik heb hier echt vriendschappen voor het leven opgebouwd.”
Begonnen dus als keeper in de jeugd én later zelfs nog bij het eerste. “Al was dat maar even, daarna kwamen er keepers die beter waren dan ik.” Twee jaar geleden hing Tax (47) zijn keepershandschoenen aan de wilgen, nadat hij last kreeg van twee longembolieën en een trombosebeen. “Ik speelde toen bij de 35+, maar de dokter vond het niet meer verstandig als ik zou blijven voetballen. Toen ben ik gestopt.” Als voetballer dan welteverstaan. “Nu ben ik leider. Dat is hartstikke leuk! Het zijn eigenlijk allemaal vrienden en maten van elkaar.” En acht wedstrijden per seizoen, is precies genoeg, lacht de inwoner van Prinsenbeek. “Dat is beter voor het voetbalgestel.”
Familie
Daarmee stiekem ook voor hem als leider. “Toen NAC nog in de Keuken Kampioen Divisie speelde, zat de helft van ons team op vrijdagavond in het stadion. Moest ik al die wedstrijden verzetten.” Gelukkig heeft hij daar nu geen last meer van, maar stilzitten, doet Tax nog steeds niet. “Ik doe de planning, zorg dat de kantine open is en dat de velden klaarstaan. En soms regel ik nog een gezellige zanger.” Over de opstelling, hoeft hij zich gelukkig niet meer te buigen. “Dat deed ik in het begin wel, nu regelt dat zichzelf. Eigenlijk vond ik dat het minst leuke om te doen.” Verder, geniet Tax met volle teugen van zijn rol. “Die ouderwetse voetbalhumor is prachtig!” Iets waar de oud-doelman letterlijk en figuurlijk mee is opgegroeid. “In de C5, toen ik een jaar of tien was, ben ik hier begonnen met voetballen.” Op een paar jaartjes na, was het de Bredase club wat voor Tax de klok sloeg. “Het leuke van SAB, is voor mij de diversiteit qua leden en publiek. Daardoor kom je overal ‘Sabbers’ tegen, dat is ongekend. Het is echt één familie. Dat vind ik heel bijzonder.” De voetbal heeft hem dan ook veel gebracht, vertelt Tax. “Ik heb hier vriendschappen voor het leven opgebouwd, maar ook meer zelfvertrouwen gekregen. Iedereen wordt geaccepteerd en is er voor elkaar. Dat vind ik heel mooi aan SAB.”
Eigen ding Klik op SAB voor de laatste artikelen over de club.
In zijn geval, dus ook als trainer van de JO7. Het team van zijn zoontje. “Het is iedere woensdagavond weer genieten van de onbevangenheid van die mannetjes!” In zijn tweede jaar, weet Tax inmiddels wel wat hij kan verwachten. “Ze doen lekker hun eigen ding, lopen door elkaar heen en zijn eigenlijk niet te sturen. Dat moet je ook gewoon laten doen.” Hoe is het om zijn eigen zoontje training te geven? “Hartstikke leuk! Ik had wel iets meer strijd verwacht, maar dat valt mee. En zijn plezier, staat natuurlijk voorop.” Plezier, dat regelmatig mee naar huis wordt genomen. “Thuis gaat het veel over NAC of voetbal in het algemeen. Mijn oudste zoon is er, net als de jongste, hele dagen mee bezig.” De ontwikkelingen bij SAB, juichen ze dan ook toe, in huize Tax. “Er is heel veel aanwas vanuit de kabouters, inmiddels hebben we al drie JO7-teams. Wat dat betreft kun je merken dat de club leeft!” En niet voor niks, vertelt de docent van beroep. “We zitten in een leuke buurt en de vereniging doet heel veel voor de kinderen.” Iets wat Tax als het aan hem ligt, voorlopig zelf ook nog wel even blijft doen. “Ik heb niet de ambitie om écht trainer te worden, maar wil wel graag een stukje coördinatie gaan doen. Vrijwilligers zijn moeilijk te vinden, dus ik vind het mooi om de club op die manier te helpen!”
Klik op SAB voor meer informatie over de club.