ZBVH slaagde er vorig seizoen in om het hoofd boven water te houden en lijfsbehoud in de vierde klasse af te dwingen. Ook in deze jaargang is handhaving het ultieme doel van de Zuid-Beijerlanders, die onder leiding van het technische duo Robin Borremans en Ferdinand Cats opnieuw aan een survivaltocht zijn begonnen.
ZUID-BEIJERLAND – Clubscribent Henk Weij omschreef het onlangs in zijn verslag na de wedstrijd tegen Rozenburg nog heel mooi: ZBVH bevindt zich dit seizoen in de ‘poule des doods’ en zal er alles aan moeten doen om zich in eerste instantie het vege lijf te redden. Robin Borremans, onderdeel van het technische duo bij de Zuid-Beijerlanders dat hij samen met Ferdinand Cats vormt, was nog stelliger in zijn opinie: ,,Als wij er weer in slagen om erin te blijven, dan hebben we het fantastisch gedaan.’’
Alles staat bij ZBVH ook dit seizoen in het teken van overleven. Dan helpt het niet dat de rood-zwarte selectie vanaf het begin van dit seizoen geconfronteerd wordt met pure pech en blessureleed. Voor de reeds gememoreerde ontmoeting met één van de grootmachten – in elk geval in numeriek opzicht – Rozenburg (5-0 nederlaag) telde de absentenlijst van Hercules maar liefst twaalf namen. Veel te veel om een echte vuist te kunnen maken tegen deze tegenstander, maar vooral een kwetsbaarheid die het grote doel – handhaving – zwaar onder druk zet.
Keuzes
Begin september konden Borremans en Cats nog 28 spelers op de training verwelkomen, maar dat aantal liep in de weken daarna zienderogen terug. Toch was er aan het begin van november opeens dat sprankje hoop, dat vonkje dat moet ontstaan om te geloven in het heilige doel. In de derby met GOZ boekte ZBVH, mede dankzij de rentree van Davey Lodder, een 3-0 overwinning op de eilandgenoot die in het jubileumjaar de sprong vanuit de vijfde naar de vierde klasse had gemaakt. Daarop volgde kort daarop de nederlaag in de derby met OSV Oud-Beijerland, maar ZBVH hoeft nog niet te wanhopen als de personele bezetting in de komende periode op orde komt en Borremans en Cats eindelijk weer keuzes hebben bij de samenstelling van hun team.
Eerst maar eens de reddingsboei weer zien te grijpen en dan verder kijken is het motto van ZBVH. En dan? Borremans liet zich al over die naaste toekomst uit: ,,Op de langere termijn zie ik ons groeien, want er zit echt potentie in de groep. In de komende jaren moet dat iets moois gaan opleveren. Ik hoop dat ik daar mijn steentje aan bij kan blijven dragen. Maar hoe lang ik hier trainer blijf, dat is niet aan mij. Daar beslissen anderen over.’’
Klik hier voor meer informatie over ZBVH
Klik hier voor meer artikelen over ZBVH