Rick van Oudenrijn en Paul van Putten zijn beiden 58 jaar oud, speelden vroeger samen in het eerste elftal van Brederodes en wonen precies in dezelfde straat. Sterker nog, de twee wonen pal tegenover elkaar. De twee hebben een groengeel hart en zouden het liefste zelf nog op het veld staan.
Bij Rick thuis ploffen de twee vijftigers neer op de bank. Ze hebben jarenlang samengespeeld in het eerste team van Brederodes. Rick deed dat vanaf zijn achttiende, Paul ook. Waar Rick nooit meer uit het eerste elftal verdween, lag dat voor Paul anders. “Ik koos destijds voor mijn werk” vertelt hij, “dus kon ik alleen op de dinsdagavond trainen. Daardoor zat ik altijd tussen het tweede en eerste in. Op mijn 26e raakte ik ook nog eens zwaar geblesseerd. Mijn meniscus scheurde af. Na vier jaar blessureleed werd ik dan toch nog een vaste basisspeler bij het eerste. Op mijn dertigste haalde Ton van Burik, destijds de trainer van 1, mij daarnaartoe. Ik was altijd fanatiek, alleen af en toe kon ik wat dromen…” Rick: “Paul was een goede technische voetballer, maar had altijd wel een momentje in de wedstrijd dat hij even niet scherp was. Hij was een beetje een dromer in het veld. Weet je nog die zaalvoetbalwedstrijd?” De twee schieten meteen in de lach.
Paul: “Ik was de score vergeten…”
Rick: “-Terwijl er gewoon een scorebord was-”
Paul: “…en we kwamen op 3-0 achter. Dat zou precies genoeg zijn geweest om kampioen te worden. We moesten er alleen voor zorgen dat we niet nog een doelpunt tegen kregen. Maar ik dacht dus dat wíj juist nog eentje moesten scoren. Dus ik neem snel die aftrap en mijn medespelers lopen nog rustig over het veld. De tegenstander pikt eenvoudig de bal en scoort. Dus verliezen we de finale van dat toernooi.”
Rick: “Typisch Paul”
Rick heeft vanaf zijn achttiende tot aan zijn 32e in het eerste gevoetbald. Volgens zijn overbuurman had hij vroeger een uitstekende motivatie. Nu vindt Rick dat die échte wil om te winnen nog wel eens ontbreekt bij de huidige generatie. “Kijk, je moet niet als een oude lul klinken, maar soms sta ik te kijken langs de kant en begint het wel eens te jeuken. Dan zou ik er nog het liefst zelf instaan om even wat pit erin te brengen. Want dat is wat deze groep mist denk ik. Er zit wel talent in alleen ze moeten er wat meer voor doen. In ieder geval meer dan ze er nu voor doen.”
Paul: “We missen een paar echte leiders. We hebben een jonge ploeg. We zijn slecht begonnen aan dit seizoen, mede door vele blessures, maar ik verwacht dat we ons minimaal gaan handhaven. Ik wil niemand tekort doen want het zijn allemaal toffe gassies, maar als ik dan toch één speler moet benoemen, dan wil ik Cas van Barneveld wel even aanhalen. Hij is pas zestien jaar en staat op doel bij ons. Ik hoop echt dat deze jongens het vol houden en ooit kampioen kunnen worden zodat ze op de kar door Vianen kunnen rijden. Niet alleen zou ik blij zijn voor hen, maar voor ons zou dat ook geweldig zijn. Ik loop dan voorop in de polonaise.”
De twee vijftigers zitten nu in de supportersclub van Brederodes. Dat is een club die bestaat uit een groep van 76 betalende leden met een groengeel hart. “We ondersteunen de club waar nodig. Zo wordt er bijvoorbeeld elk jaar een trainingskamp georganiseerd en we zorgen voor een happie en drankie voor en na de wedstrijd. Sjaak Baas is de grote drijfveer achter dit alles. Het is mooi om de club nog te kunnen helpen. Ik denk dat wij het voetbal beiden heel erg missen. We zouden het liefste zelf nog op het veld staan. Maar om op deze manier alsnog betrokken te zijn bij Brederodes is mooi voor ons.”
Klik op Brederodes voor het laatste artikel over de club.
Klik op Brederodes voor meer informatie over de club.