TERNEUZEN – Ruim twee jaar geleden speelde Rowdy de Ridder (20) zijn wedstrijdjes in het derde elftal bij v.v. Terneuzen. Talent had de aanvaller voldoende, maar kilo’s op dat moment helaas ook. Tot de knop omging. Hij verloor 40 kilo en knokte zichzelf op tot basisspeler bij het eerste elftal.
“Ik voetbalde in een vriendenteam en had het op zich prima naar mijn zin, maar toch miste er iets. In de jeugd speelde ik altijd in eerste elftallen, maar daarna ging ik stukken ongezonder leven en vlogen de kilo’s eraan. Ik vond het allemaal best. Tot ik het uiteindelijk zelf zat was. Mijn vader had vaak gezegd dat ik misschien wel in het eerste zou kunnen spelen maar mijn kansen vergooide. Daar ben ik over gaan nadenken en heb de knop drastisch omgezet. Sinds dat moment ben ik veertig kilo kwijt en ging het snel.”
De Ridder, wiens vader Michel samen met tweelingbroer Pascal jarenlang in het eerste elftal van v.v. Terneuzen speelde, kreeg uiteindelijk de kans om eens een keertje met het eerste elftal mee te trainen. “Dat was wel een mooi moment natuurlijk. Ik voetbal al sinds de F’jes hier bij de club en als je dan vanuit het derde met overgewicht ineens een vraag krijgt om met het eerste mee te trainen… Dat was een kans die ik misschien niet meer voor mogelijk had gehouden maar die ik wel met beide handen wilde aangrijpen. Blijkbaar heb ik toen een goede indruk achtergelaten want sindsdien mocht ik vaker meetrainen en uiteindelijk ook minuten maken.”
Dat hij dit seizoen trainer Hubert van de Hemel dusdanig wist te overtuigen, dat die voorlopig de aanvaller een basisplek gunt bij de tweedeklasser voelt voor De Ridder speciaal. “Dat moment voelde voor mij als de ultieme beloning voor het harde werken en de discipline die ik voor mezelf aan de dag heb gelegd. En nog steeds doe. Ik heb weinig echt bijzondere dingen gedaan, behalve gezonder gaan eten, leven én veel meer bewegen. Het bleek voor mij de sleutel te zijn en als je dan de kilo’s eraf ziet gaan, dan gaf dat alleen maar meer motivatie.”
Het vriendenteam heeft hij dus verruild voor de eerste selectie van de Terneuzenaren, waar de fysiek sterke voorhoedespeler zichzelf steeds beter thuisvoelt. “Het was in het begin erg wennen maar dat is ook logisch. Je komt erbij en dan moet je het toch echt zelf laten zien. Ik denk dat ik inmiddels wel goed meedraai en laat zien van waarde te zijn in het elftal en de manier van spelen die de trainer voor zich ziet. Vorig seizoen was het vaak nog té geforceerd omdat ik té graag wilde. Nu gaat het meer als vanzelf en dat is fijner. De basisplek veroveren is mooi, maar ik moet nu vooral zorgen dat ik die weet te behouden. Het geeft in elk geval wel een boost aan zelfvertrouwen tot nu toe.”
Vanwege zijn werk in de ploegen bij Cargill zal het wel eens voorkomen dat hij een wedstrijd of training mist wellicht. Maar dat neemt De Ridder voor lief. “Ik werk in vijf ploegen en kan gelukkig veel ruilen met collega’s. Ik voel me fit, hoef minder kilo’s mee te torsen en speel op een prachtig niveau. Dat had ik allemaal twee jaar geleden nooit gedacht. Ik blijf keihard werken en hoop een inspiratie te zijn voor jongeren om te laten zien dat het kan. Als ik er maar ééntje weet te ‘raken’ en zijn leefstijl om te gooien, dan is dat het al waard.”
Klik op VV Terneuzen voor meer artikelen over de club.
Klik op VV Terneuzen voor meer informatie over de club.