Rozenburg degradeerde in het afgelopen seizoen naar de vierde klasse. Erik van de Ridder stapte in dat jaar tussentijds in, maar slaagde er niet in om de club waar hij al zijn hele leven rondloopt, te behouden voor de derde klasse. Toch zag de 53-jarige trainer veel positieve dingen waar hij mee vooruit kan. “Ook toen degradatie een feit was, verzaakte niemand. Die jongens geven altijd honderd procent.”
Van de Ridder is dus ook in het seizoen 2024/2025 hoofdtrainer van Rozenburg. Bij die club groeide hij op en speelde hij het grootste deel van zijn carrière. Toch lonkte voor Van de Ridder als jonge jongen een carrière in het betaald voetbal. Van de Ridder doorliep de hele jeugdopleiding van Feyenoord en speelde, toen hij net te kort kwam voor de Rotterdamse topclub, nog een jaartje bij SVV.
Wim Jansen, met wie hij samenwerkte bij Feyenoord, haalde hem naar SVV (tegenwoordig FC Dordrecht). “Maar na een jaar vertelde hij eerlijk dat het beter was om weer lekker bij Rozenburg te gaan voetballen. Ik had een goed seizoen gedraaid, zei hij, maar ik kreeg geen contract bij SVV. Jansen wist alles, ook dat Rozenburg toen op het hoogste amateurniveau speelde en hij noemde spelers bij naam. Ik heb altijd heel goed contact gehad met Jansen, bij Feyenoord en SVV”, vertelt Van de Ridder.
1500 mensen
De Rozenburger luisterde naar de man die in 1970 de Europa Cup 1 won met Feyenoord, en keerde inderdaad terug bij de club waar het voor hem als kleine jongen ooit begon. “En bij Rozenburg heb ik de rest van mijn carrière gespeeld. Echt in de hoogtijdagen. Het hoogste amateurniveau, de hoofdklasse. Daarna, toen ik inmiddels dertiger was, zakte de club wat af, ook omdat de club besloot geen spelers meer te betalen. Maar ik heb tot mijn 38-ste jaar gevoetbald. Een prachtige tijd. Ja, daar ben ik wel trots op. Er stonden elke thuiswedstrijd zo’n 1000 tot 1500 mensen langs de lijn. Dat zie je nu niet meer.”
Van de Ridder begrijpt dat veel mensen van buitenaf Rozenburg zien als een vervallen topamateurclub. “Voor een klein groepje oudere Rozenburgers voelt dat nog wel een beetje zo. We worden er vaak mee geconfronteerd, dat is zo, omdat we zo hoog speelden, maar ik denk dat we trots moeten zijn op wat we nu hebben. We zijn nog maar een kleine club en hebben een selectie van een man of 40 voor twee elftallen in de leeftijdscategorie van 18 tot en met 26 jaar. Met een paar uitschieters van boven de 30. Allemaal Rozenburgse gasten. We koesteren het verleden, maar het is destijds een bewuste keuze geweest om spelers niet meer te betalen. Ik had daar nooit moeite mee. Het is logisch dat je dan op een lager niveau speelt. Toen ik zelf stopte met voetballen, stond ik gewoon elke wedstrijd langs de kant te kijken. Ongeacht het niveau, eerste, tweede of derde klasse. En zo staan veel clubmensen er in.”
Trouw
Van de Ridder speelde in totaal twintig jaar in de hoofdmacht van Rozenburg. Op 38-jarige leeftijd stopte hij en inmiddels is Van de Ridder 53. Hij is de club altijd trouw gebleven, vervulde diverse functies en was al meerdere keren trainer van het eerste team. “Vorig jaar stapte ik halverwege weer in om de club te helpen. Ik mag met mijn trainingspapieren niet zo hoog trainen. Ik heb die ambitie overigens wel gehad, maar ik deed zoveel andere dingen dat eigenlijk de tijd echt ontbrak om meer trainerspapieren te halen. Na een tijdje ebde de ambitie ook wel weg.”
Klik op VV Rozenburg voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Rozenburg voor meer informatie over de club.