Met een zesde plaats en deelname aan de nacompetitie, zou je zeggen dat ze bij derdeklasser Groote Lindt wel tevreden zouden zijn. Toch heeft de vertrekkende trainer Randall Neeskens vooral het gevoel dat er nóg meer in zat. “We hebben dit seizoen veel ups en downs gehad.”

Al wist Neeskens (42) zelf ook wel, dat de tweede plek van vorig jaar lastig viel te evenaren. “Toen hebben we echt een topjaar gehad, nu pakten we met kunst- en vliegwerk toch nog de tweede periode.” Toch blijft bij de oefenmeester het gevoel hangen dat er ook dit seizoen meer in zat. “In een aantal wedstrijden speelden we goed, maar wonnen we niet. Die wisselvalligheid heeft ons een beetje de das omgedaan.” Hoe dat tot uiting kwam? “Als er iets negatiefs gebeurde of het zat een keer tegen, waren we als ploeg snel gebroken. Dan was het voor ons heel moeilijk om daar overheen te komen.” Anders had het zomaar heel anders kunnen zijn, denkt hij. “Al zeg ik niet dat we dan kampioen waren geworden…”

Voortouw

Helaas is dat dus niet gelukt, trots is Neeskens desondanks wel. “Ons doel was om mee te spelen voor een periode en het liefste zo lang mogelijk bovenin mee te doen.” Die missie is geslaagd, al ging het misschien anders dan ze vooraf bij Groote Lindt hadden verwacht. “Het team bleef grotendeels hetzelfde, maar van de nieuwe spelers hebben er maar weinig de A-selectie gehaald.” Het zorgde voor een moeizame start, vertelt de inwoner van Zwijndrecht. “We begonnen met een grote groep, om iedereen een kans te geven. Dan kun je niet meteen bouwen, daardoor was het voetbal ook minder.” Ook blessures leverden de nodige hoofdbrekens op. “Onze spits is een tijdje geblesseerd geweest, toen hadden we moeite om daarmee om te gaan. Van sommige jongens verwacht je dan iets meer dat ze het voortouw nemen, maar dat moet ook in je zitten.” Ervaring die zijn spelers voor volgend seizoen mee kunnen nemen, denkt Neeskens. “We hebben wel echt jongens beter gemaakt, dat blijft toch het mooiste. En uiteindelijk hebben we geleerd op resultaat te kunnen spelen, daar ben ik heel tevreden over.”

Ander sportpark

Klaar voor een nieuw seizoen in de derde klasse, maar dus niet met hem. “Ik was na vijf seizoenen toe aan een nieuwe uitdaging”, legt Neeskens zijn vertrek uit. “En de groep valt uit elkaar, dus ik had ook het gevoel dat we iets teweeg moesten brengen. Om de vereniging weer in beweging te krijgen, ook aan bestuurlijke kant.” Maar gemakkelijk, was die beslissing niet. “Ik heb het er nog steeds moeilijk mee. Als je ook ziet dat bijvoorbeeld een Michael Slingerland terugkomt en bepaalde jongens nu misschien toch willen blijven…” En dat niet alleen. “Het is ook een stukje sociaal netwerk. Ik heb die keuze weloverwogen gemaakt, maar kan niet ontkennen dat ik het er lastig mee heb.” Daarmee komt er voor Neeskens ook een einde aan de samenwerking met zijn assistent én vriend Martijn Stoop, die het stokje volgend seizoen van hem overneemt. “We hebben met z’n allen veel energie in de club gekregen, daar ben ik trots op. Jongens laten debuteren en spelers bewust gemaakt van het spelen in een eerste elftal, dat is denk ik de grootste ontwikkeling.” Naast de gezelligheid buiten het veld. “Ik heb zelf jarenlang bij de club gevoetbald, dus het voelt voor mij echt als thuiskomen. Het wordt straks heel raar om naar een ander sportpark te moeten rijden.” Want als trainer van Zwaluwe, zal Neeskens dat toch echt moeten gaan doen. Welke lessen neemt hij mee? “Wat betreft regels meer de grens opzoeken, maar daar wel de spelersgroep bij betrekken. Zodat ze op elkaar gaan letten en er sprake is van sociale controle. Zo wordt het een gedragen idee van het elftal en niet alleen de trainer.” Eerlijk, oprecht en open voor de mening van anderen. Zo hoopt Neeskens dat ze hem bij Groote Lindt zullen herinneren. “Qua resultaten hebben we er samen het maximale uitgehaald!”

Klik hier voor meer informatie over Groote Lindt
Klik hier voor meer artikelen over Groote Lindt