Najaarskampioen in de hoofdklasse en derde in divisie 7. Suleyman Koyuncu en Nick Schildkamp beleefden met VVGZ JO17 een mooi en leerzaam seizoen. Maar zonder plezier, kun je niet presteren. “Ons eerste doel was om dat er weer terug in te krijgen.”

Want na een iets minder jaar, konden Schildkamp (22) en zijn collega aan de bak. “Vorig seizoen liep het niet zo lekker bij deze groep, het plezier zat er niet meer zo in. Dus ons eerste doel was om dat er weer in te krijgen. Daarna konden we pas gaan presteren.” Maar hoe doe je dat? “Door gewoon goed en lekker te trainen. Veel partijspelletjes, want uiteindelijk voetbal je om te winnen.” Ook al heb je allemaal verschillende karakters. “Jongens kunnen zelf na gaan denken over oplossingen, dat is het leuke aan deze leeftijd. Ze durven meer te zeggen. Daardoor kun je ze ook echt meenemen in de manier van spelen, ga je wedstrijden winnen en komt het plezier vanzelf.”

Ontwikkelen

Over die speelwijze, weidt de jongeling graag wat verder uit. “Positioneel goed staan, van linie naar linie. Maar ook opbouwen, in plaats van de lange bal.” Ooit begonnen onder de vleugels van zijn vader, dacht Schildkamp zelf als voetballer ook altijd al meer dan gemiddeld na over het spelletje, herinnert hij. “Toen mijn vader vroeg of ik hem eens wilde ondersteunen, merkte ik al snel dat ik het wilde blijven doen. Dat is ondertussen uitgegroeid tot een passie.” Zo hevig, dat de inwoner van Hendrik-Ido-Ambacht inmiddels in een vriendenteam speelt bij VVGZ en zich volledig focust op het trainen. “Je leert omgaan met jeugdspelers én mensen. Eerst de mens, daarna pas de voetballer. Dat is voor mij eigenlijk het mooiste. Die jongens zien ontwikkelen en meer zelfvertrouwen geven.” Beter worden en ze daar zelf plezier in zien hebben. “Twee jongens van ons hebben al hun debuut gemaakt in het eerste, dat maakt me trots.” Al gaat dat natuurlijk niet vanzelf. “Op maandag werken we met een fitnesscoach, vooral aan de conditie, woensdag staat vaak in het teken van positiespel en een tactische partij.” En die aanpak, wierp dus zijn vruchten af. “Niemand had deze resultaten verwacht, maar dat kan alleen als je blijft ontwikkelen.” Op allerlei fronten. “Als team zijn we echt een eenheid geworden, we konden blijven strijden.”

Verplaatsen

Puur door het geven van vertrouwen en bepaalde handvaten. “Dan groeit het zelfvertrouwen vanzelf mee! We hebben dit seizoen heel veel complimenten gehad over onze opbouw, van ouders, maar ook van iemand van de KNVB. Die ontwikkeling, zowel qua team als individu, maakt me het meeste trots.” Zijn verleden als voetballer, helpt hem daarbij, denkt Schildkamp. “Je kunt jezelf daardoor beter in spelers verplaatsen, doordat je een bepaalde ervaring hebt. Voetbalinhoudelijk maakt het geen verschil, wel in hoe je het kunt overbrengen. Dat koppel je toch terug naar jezelf, hoe jij het toen hebt opgepakt.” Het maakt van hem naar eigen zeggen een eerlijke trainer, met een zachte hand. “Iedereen krijgt een gelijke kans. We proberen een klimaat te creëren waar spelers fouten mogen én willen maken. Want dan word je beter.” Inmiddels in het bezit van zijn UEFA C, barst Schildkamp van de ambities. Al doet hij het rustig aan. “Stapje voor stapje wil ik steeds naar een hoger niveau. In de toekomst zie ik het wel zitten om bij een BVO in de jeugd aan de slag te gaan, maar eerst gaan we volgend seizoen mee naar de JO19. Om die jongens weer door te ontwikkelen.” Want uiteindelijk blijft dat, natuurlijk het belangrijkste. “Het gaat niet om mij, de spelers staan op nummer één. Als die zich ontwikkelen, doe je dat zelf automatisch ook!”

Klik op VVGZ voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VVGZ voor meer informatie over de club.