Toen hij in 2016 verhuisde naar Woudrichem en daar samen met zijn vriendin een eerste woning kocht, besloot Yoeri Duyzer om maar meteen lid te worden van de plaatselijke voetbalclub. Nu, zes seizoenen later, zit de aanvaller er nog steeds. En niet voor niks. “Het leeft hier enorm, dat maakt het toch wel heel leuk.”
Geboren in Schelluinen, inmiddels dus beland in Woudrichem. Een voor de 30-jarige Duyzer logische route. “Als je hier dan komt wonen, wil je ook een beetje binding krijgen. Waar kan dat beter dan bij de voetbal?” Helemaal onbekend, was hij er overigens ook niet. “Twee vrienden voetbalden bij Woudrichem én het was voor mij een stapje hoger. Ideaal dus.” Spijt heeft de spits dan ook absoluut niet. “Een gezellig team, een goed niveau en veel derby’s. Het totaalplaatje op de zaterdag. Tweede klasse, dus we willen ook echt presteren.”
Verloren seizoen
Al lukte dat vorig seizoen, met een tiende plek, niet helemaal. “We speelden ons pas laat veilig, dus dat was even aanpoten. Dat terwijl we het jaar daarvoor bovenin meededen.” Een verklaring, die heeft Duyzer wel. “Een aantal jongens gestopt, dan lever je kwaliteit in. Maar vooral met corona, was het lastig om je niveau vast te houden. Langere tijd geen vast ritme, daar hadden we moeite mee.” Hijzelf ook. “Ik liep te kloten met blessures, bleef maar last houden. Irritatie aan mijn knie en later hamstring. Het voelde voor mij als een verloren seizoen.” Tevredenheid overheerst dan ook absoluut niet. “Met een tiende plek kunnen wij moeilijk tevreden zijn. Uiteindelijk maak je het wat betreft degradatie zelfs nog onnodig spannend. Dat moet gewoon beter.” Toch probeert Duyzer de positieve punten er nog wel uit te halen. “We hadden een smalle ploeg, met veel blessures, dan krijgen jonge jongens de kans. Als ik zelf drie of vier hele wedstrijden heb gespeeld, is het veel. Die ervaring nemen die gasten wel weer mee.” Naar hopelijk een beter seizoen, al zorgt de start nog niet voor al te veel vertrouwen. “Onze doelstelling is directe handhaving, dat wordt met die versterkte degradatie al spannend genoeg.” En dus wordt het tijd om de weg omhoog in te zetten, vindt Duyzer. “Het begin was lastig, daarna hebben we ons wel enigszins herpakt. Dat is nodig ook, als we ons doel willen behalen.”
Kapstok
Maar vanzelf, gaat dat natuurlijk niet. “We moeten leren voetballen naar onze nieuwe rol. Voor corona konden we hoog drukzetten en aanvallend voetbal spelen, nu moeten we meer op resultaat spelen. Realistischer, drukzetten op een andere plek en vooral punten pakken.” Hij vervolgt. “We zijn niet meer die uitdager van de top, zo van: kom maar naar Woudrichem, zullen we het wel even laten zien. Nu moeten we naar onze directe concurrenten kijken.” Ook zijn eigen rol als spits, is daardoor een klein beetje anders. “Echt de kapstok van het team, het aanspeelpunt. Met een dynamisch middenveld en rappe buitenspelers, moeten we er dan snel uit kunnen komen.” Allemaal om als team in die tweede klasse te blijven, daar moet alles voor wijken. “Ik heb niet een bepaald aantal doelpunten in mijn hoofd, als we winnen en ik heb niet gescoord, is dat ook goed. Bal vasthouden en op die manier van waarde zijn, is prima.” Hoelang Duyzer dat nog blijft doen, is nog maar even de vraag. “Dat bekijk ik echt per seizoen. Het blijft het mooiste spelletje wat er is en ik haal er nu nog ontzettend veel plezier uit, maar het kost veel tijd en er zijn ook andere dingen. Dat heb ik tijdens die lange onderbreking wel gemerkt, toen dacht ik wel een paar keer: het is goed zo.” Toch was dat het nog niet en dus wil de inwoner van Woudrichem voorlopig nog gewoon lekker vlammen. “Weer helemaal fit, dus we kunnen gas geven!”
Klik op Woudrichem voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Woudrichem voor meer informatie over de club.