Tot in de slotseconden van de reguliere competitie dreigde voor het zondagteam van IFC overwerk in de vorm van nacompetitieverplichtingen om het lijfsbehoud in de hoofdklasse veilig te stellen. In de blessuretijd van de ontmoeting bij Unitas werd echter een klein wonder een feit: met twee benutte strafschoppen schoot captain Danny Slingerland zijn ploeg naar de 3-4 zege én handhaving.
HENDRIK-IDO-AMBACHT – Robert Verbeek, die als interim-trainer van zondaghoofdklasser IFC aantrad nadat Virgil Breetveld tussentijds was verdwenen, kwam na de 3-1 nederlaag bij concurrent Vlissingen enkele speelronden voor het einde tot een opmerkelijke uitspaak: ,,Ik wist dat ik op het moment dat ik instapte dat dat een risicootje was, maar ik had niet gedacht dat het zo’n enorm lastige klus zou worden.’’ Het mag duidelijk zijn: Verbeek vermoedde al lang voor de eindstreep bereikt was dat het een pittige klus zou worden om IFC de status van hoofdklasser te laten behouden. En dat kwam uit, zelfs tot in het extreme want de blessuretijd van het slotduel besliste uiteindelijk over het lot van de Ambachtse ploeg die volgend jaar opnieuw onder leiding van Jack van den Berg zal staan.
Niet voor het eerst dit seizoen moest aanvoerder Danny Slingerland (foto) als reddende engel van de rood-zwarten optreden. Slingerland was in de slotfase van het seizoen dé spil waar het eigenlijk om draaide: hij voerde in de laatste weken van het seizoen zijn productie op tot achttien treffers, stuk voor stuk doelpunten die gewicht in de schaal voor IFC legden.
Op de slotdag bij Unitas leek het pleit bij rust beslecht: de 2-0 achterstand in Gorinchem bij de oude club van Robert Verbeek bezegelde het nacompetitielot van de bezoekers, die hoewel Unitas – met het oog op de nacompetitie voor een plek in de derde divisie – met een fantasieopstelling aantrad aanvallend nog geen vuist kon maken. Acht minuten na de pauze was de marge hersteld, weer kwam IFC op achterstand maar negen minuten voor tijd schoot Slingerland zijn eerste penalty van de middag binnen, in blessuretijd kreeg hij opnieuw een buitenkansje en weer bleef de captain ijzig kalm in een situatie van hoge druk. Zijn tweede en IFC’s vierde wapenfeit bleek van grote waarde: door het verlies van concurrent Vlissingen was de Ambachtse nacompetitieangst op slag verdwenen.