John de Wit keerde vorig seizoen terug als trainer bij RCD en maakte meteen zijn intenties duidelijk: de selectie van de ‘Racing Club’ moest weer eenheid uitstralen en toegroeien naar een stabiel niveau. Een contractverlenging voor twee seizoenen legde en legt het fundament voor de toekomst van de zondag-derdeklasser.
DORDRECHT – Om vijf uur ’s ochtends een training leiden, kom daar bij John de Wit niet mee aan in een periode waarin het door de avondlockdown improviseren is. ,,Ik houd er niet van om interessant te gaan lopen doen, maar ik vind wel dat je ook in deze periode waarin de mogelijkheden kleiner zijn om wat te doen toch bij elkaar te komen. En dus hebben we tot de winterstop getraind, waarbij we ook het tweede en het hoogste jeugdteam bij betrokken waren.’’
Dat De Wit zo expliciet na de hoofdmacht ook die twee andere teams noemt, is geen toeval. Bij zijn aanstelling vorig seizoen gaf hij al duidelijk aan dat de selectie weer één geheel moest gaan vormen. ,,Ik wil niet al te veel terugkijken, maar een selectie bestaat niet uit een eerste en een tweede team maar zie ik als één groep. Dat is in het verleden niet goed gelopen en dat proberen we met elkaar nu wel weer goed te laten verlopen. En ik heb dit seizoen al regelmatig een beroep moeten doen op junioren die een belangrijke rol al hebben kunnen spelen.’’
Trainingskamp
RCD beleefde tot nu toe een grillig seizoen in de ‘Dordtse’ derde klasse. Zo werd er gewonnen bij stadgenoot Dubbeldam (2-3, zie foto) maar ook verloren van sportparkgenoot FC Dordrecht (amateurs). ,,Toch vind ik dat we een redelijke eerste helft van het seizoen hebben gedraaid en aardig stabiel hebben gepresteerd. We hebben wel met de nodige pech te maken gehad. Zeker in het begin van het seizoen misten we veel spelers en hebben we op een gegeven moment heel veel jeugd in de ploeg gehad. Tegen Dubbeldam hebben we echt een goede wedstrijd neergelegd, alleen zijn we eigenlijk tegen FC Dordrecht door het ijs gezakt. Al was het ook zeker de verdienste van FC Dordrecht dat we die wedstrijd verloren. Met deze ploeg kunnen we zeker vooruit richting de toekomst, al is nu natuurlijk de vraag wanneer we weer mogen spelen.’’
Vanwege de huidige coronamaatregelen werd het geplande trainingskamp in januari in Tilburg al geannuleerd. ,,Want het heeft weinig zin om overdag te trainen waarna iedereen naar zijn eigen kamertje moet’’, stelt De Wit, wiens handen wrijven om weer volop aan de slag te gaan. ,,Dat komt ook door het vertrouwen dat vanuit de vereniging spreekt. Het is heerlijk samenwerken met technische man Louis Laros en de voorzitter Michaël Laros, mensen die weten waar het in een club om draait. Dat er hierna ook nog een derde seizoen komt, geeft volop de mogelijkheid om door te blijven bouwen.’’
Engelen op zijn plek tussen ‘zijn’ meiden
Voor Leslie Engelen is het nadrukkelijk schakelen in deze periode. Normaliter staat hij op maandag en woensdag op het trainingsveld met ‘zijn’ meiden, de MO19 van RCD. Maar door de aangescherpte maatregelen is die vrijetijdsbesteding weggevallen.
DORDRECHT – Leslie Engelen is helemaal op zijn plek als trainer van de meidenploeg onder 19 bij RCD. Hij is als het ware met zijn dochter Neve, vernoemd naar de actrice Neve Campbell, meegegroeid. ,,Ik denk dat het inmiddels een jaar of zeven is dat ik trainer ben en heb daarbij altijd Neve begeleid. In het begin was dat nog wel een dingetje hoor, de veranderende rol van vader en trainer. Maar inmiddels is het voor ons allebei gewoon geworden en kunnen we er prima mee omgaan.’’
Maar voor Engelen is het wel wennen. De avonden dat hij normaal gesproken op het trainingsveld staat met de groep speelsters, moet hij nu noodgedwongen anders invullen. ,,En ik merk dat ik zo gewend ben aan ritme, dat ik toch weer even mijn draai moet vinden om de tijd anders in te vullen. Tot en met begin december hebben we nog gespeeld, de laatste wedstrijd voor de winterstop kon geen doorgang vinden. We gaan kijken in hoeverre we straks in 2022 nog wat kunnen doen.’’
Groepsgevoel
Het meidenvoetbal neemt bij RCD geen prominente, maar wel een sterke plek in. De MO19 is daar een goed voorbeeld van, zo stelt Engelen. ,,We spelen in de tweede klasse, dat is een goed niveau voor deze groep van zo’n vijftien meiden. Het sociale aspect is heel belangrijk voor de speelsters. Dat merk ik met name op de trainingsavonden: daar is het elkaar ontmoeten een heel belangrijk uitgangspunt. Op de wedstrijdmentaliteit van de speelsters kan ik niks aanmerken: op zaterdag wordt alles gegeven voor het beste resultaat. De trainingen zijn vooral ook belangrijk voor het groepsgevoel. In dat opzicht zijn meiden echt totaal niet te vergelijken met jongens, die met een hele andere instelling naar de training komen. Ik ben er inmiddels aan gewend’’, lacht Leslie Engelen, die in de begeleiding van het team geholpen wordt door Monique Visser.
Dochter Neve stapt voorlopig nog niet over naar de senioren, zodat de begeleiding van het team nog wel even in handen van Leslie Engelen – wiens zoon Ryan ook bij RCD speelt – blijft. ,,Of ik uiteindelijk ook de overstap maak naar het vrouwenteam? Dat weet ik nog niet. Ik heb het wel ontzettend naar mijn zin bij RCD, het is echt een hele warme, menselijke club waar het familiegevoel heerst. Dit seizoen draait het tot nu toe best aardig in de competitie. We staan zo ronde de vijfde plaats, dat is wel de plek waar we thuishoren. Laten we hopen dat we straks de competitie kunnen voortzetten.’’
Meer artikelen lezen over RCD? Klik hier.
Klik hier voor meer informatie over RCD.