Ze vormden ooit een ijzersterk tandem op het middenveld van het Polsbroekse SPV’81. Sanne Immerzeel (23) maakt nog steeds haar meters over de lengte en breedte van het veld, Eva van der Meer (25) vervult tegenwoordig een belangrijke rol in de staf.
“Hoe belangrijk Sanne voor het elftal is? Héél belangrijk”, steekt Van der Meer de loftrompet over de aanvallende middenveldster van SPV’81. “Ze heeft een goed inzicht, goede pass en goed schot. Eigenlijk kan ze alles wel goed. Ik geniet altijd wel van haar spel.”
Na het overbrengen van die complimenten is Immerzeel een beetje beduusd. “Zei Eva dat? Ok…”, reageert ze enigszins verlegen.
Het brengt de speelster, die graag op de ‘tien’-positie speelt, meteen bij de blessure van Van der Meer. “Toen Eva nog voetbalde, stond ze altijd achter me in het veld. Ze knapte heel veel vuil werk op. We hadden een goede klik in het veld. Het is jammer dat ze niet meer kan voetballen, gelukkig is ze op een andere manier betrokken gebleven bij het team. Het zegt ook wel iets over de vriendinnen die we met elkaar zijn. De meeste meiden spelen al jaren in hetzelfde team.”
“Ik zou het voor geen goud willen missen”, reageert Van der Meer. “Ik ben pas verhuisd naar Schoonhoven, maar SPV’81 ruil ik niet in hoor. Ik voel me nog steeds onderdeel van het team. Ik regel ook van alles. Eigenlijk alles wat niet met het technische deel te maken. Dat is het pakkie-an van René, onze trainer. Ik zorg voor de speelsters, kleding en regel het als er wedstrijden verzet moeten worden. Ik heb me er inmiddels bij neergelegd dat het voetballen niet meer gaat. Ik zit nog steeds in de kleedkamer, alleen niet meer in mijn witte broekje en groene shirt.”
Tot twee keer toe werd Van der Meer getroffen door een ernstige knieblessure. Tweemaal luidde de diagnose gescheurde kruisbanden. Ook haar meniscus was beschadigd. Na de eerste keer te zijn geopereerd ging het daarna weer heel snel mis. “Ik heb het daarna weer geprobeerd, maar op de training ging ik er opnieuw doorheen. Toen ben ik een tweede keer geopereerd. De arts zei dat het verstandiger was om te stoppen en dat advies heb ik opgevolgd.”
Een eigenschap die Immerzeel volgens Van der Meer ook bezit is doelgerichtheid. “Zó vreselijk veel scoor ik ook weer niet”, reageert de project support officer. “Ik zou wel meer willen scoren, maar dat lukt niet altijd.”
Zo komen meteen de prestaties in het huidige seizoen aan bod. SPV’81 presteert daarin nog wat teleurstellend, vinden Van der Meer en Immerzeel. “We staan té laag”, meent Immerzeel. “Zeker omdat we vorig seizoen derde waren in de vierde klasse”, vult Van der Meer aan. “We hebben wat moeite met scoren”, stelt Immerzeel. Ze weet ook de oorzaak. “Shelley de Leeuw is al een tijdje geblesseerd. Dat is onze spits en topscoorster. De speelsters die haar in de aanval vervangen doen het goed, maar Shelley is echt een rasspits.”
Wil je meer informatie over de club SPV’81? Klik hier.
Lees hier ook ‘Wesley de leeuw geniet als SPV’81 2 de nul houdt.’